Islla Bellona
| Islla Bellona | |
|---|---|
 | |
| Situación | |
| Reinos |  Islles Salomón |
Provincia (es)  | Rennell y Bellona (es) |
| Tipu | islla |
| Asitiáu en | Mar de Salomón |
| Coordenaes | 11°18′S 159°48′E / 11.3°S 159.8°E |
  Islla Bellona Islla Bellona (Islles Salomón) | |
| Datos | |
| Altitú media | 21 m |
| Superficie | 17,17 km² |
| Población | 993 |
| Llonxitú | 11,5 km |
 | |
Bellona ye una islla de la provincia de Rennell y Bellona, nes Islles Salomón, nel océanu Pacíficu. Tien un llargor d'unos 10 quilómetros y un anchor mediu d'unos 2,5 quilómetros. Ta arrodiada casi na so totalidá por cantiles d'unos 30-70 metros d'altor y ta compuesta principalmente de caliar, formada a partir de corales.
La islla ta densamente poblada y el so interior ye fértil y abondosu, al igual que la Islla de Rennell. Ta habitada por polinesios, ente que la mayoría de les islles Salomón tán habitaes por melanesios y unes poques por micronesios. Considérase una de les islles perifériques.[1][2]
.jpg)
Recursos[editar | editar la fonte]
La islla Bellona foi visitada por un equipu d'investigación de la Oficina de Recursos Minerales, como parte de la busca de depósitos de fosfatu. La islla ye un atolón de coral eleváu y tien un depósitu de fosfatu, principalmente de magre fosfatada, que se superpón y rellena entre pináculos de piedra caliar y chimenees nel antiguu fondu de la llaguna. Estímase que son recuperables 4.500.000 tonelaes de magre y 700.000 tonelaes de sable fosfatada. La mayor parte del material ye ricu en fierro y alúmina y el so valor como depósitu económicu ye dudosu.
Nel estremu occidental de la islla, nun llugar llamáu Matahenua, hay piedres sagraes, recibió'l so nome a principios del sieglu xix, dempués de que'l capitán Edward Gardner llegara col so barcu Bellona. El so nome orixinal ye Mu Ngiki. [3]
