Emiratu de Cirenaica
| |||||
|---|---|---|---|---|---|
| estáu desapaecíu | |||||
| |||||
| Alministración | |||||
| Capital | Bengasi | ||||
| Forma de gobiernu | Monarquía absoluta | ||||
| Llingües oficiales | árabe | ||||
| Relixón oficial | islam | ||||
| Xeografía | |||||
 | |||||
| Economía | |||||
| Moneda | llibra exipciana | ||||
 | |||||
.svg)
L'Emiratu de Cirenaica o Principáu de Cirenaica (n'árabe: إمارة برقة tr. Imarat Cirenaiciya) creóse cuando Sayyid Idris unilateralmente proclamó a Cirenaica, una de les trés rexones de Libia, como un emiratu sanusí independiente'l 1 de marzu de 1949, promovíu pol Reinu Xuníu.[1] Sayyid Idris proclamar a sí mesmu emir de Cirenaica nuna "conferencia nacional" en Bengasi.[2] La reconocencia pol Reinu Xuníu falló pa influyir l'actitú de les Naciones Xuníes, esti país y Francia prepararon direutamente la independencia de Libia nun resolución fechu'l 21 de payares del mesmu añu.[2] La independencia del Reinu Xuníu de Libia foi declarada'l 24 d'avientu de 1951, y 3 díes dempués l'Emir Idris foi entronizado como'l Rei Idris I.[1][3][2]
La bandera negra col símbolu de la creciente y l'estrella blanques foi adoptada cuando Idris foi proclamáu emir en 1947. La bandera foi la base de la bandera de Libia (creada por Omar Faiek Shennib en 1951), cola adición de les franxes colorada y verde, enriba y embaxo, representando'l sangre de los mártires y la rexón de Fezzan y la rexón de Tripolitania y la prosperidá, respeutivamente. Idris como rei de Libia adoptó la bandera del emiratu como'l so estandarte real personal, cola adición d'una corona blanca nel cantón esquierdu superior.[4]
El 6 de marzu de 2012, reflexando los eventos de 63 años antes, una xunta similar foi fecha en Bengasi, llamando para más autonomía y federalismu pa Cirenaica. Ahmed al-Senussi, un familiar del rei Idris, foi anunciáu como líder del autoproclamado Conseyu de Transición de Cirenaica.[5]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Minahan, James (2002). Encyclopedia of the Stateless Nations: S-Z. Greenwood Publishing Group, páx. 1659. ISBN 978-0-313-32384-3.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Schulze, Reinhard (2002). A modern history of the Islamic world. I.B.Tauris, páx. 135. ISBN 978-1-86064-822-9.
- ↑ Selassie, Bereket H. (1974). The executive in African governments. Heinemann, páx. 94. ISBN 978-0-435-83100-4.
- ↑ Barraclough, Flags of The World (1965), p. 215.
- ↑ https://web.archive.org/web/20120611020440/http://www.trust.org/alertnet/news/libyan-leader-says-autonomy-call-a-foreign-plot
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q370372