Clotilde Bosch

Clotilde Bosch
Vida
Nacimientu	Barcelona, 1829
Nacionalidá	España
Muerte	Pará, 1900 (70/71 años)
Familia
Casada con	Ildefonso Cerdá (es)
Fíos/es	Clotilde Cerdá
Hermanos/es	Josep Bosch i Carbonell
Estudios
Llingües falaes	catalán; castellanu
Oficiu	pintora

Clotilde Bosch i Carbonell^{[nota 1]} (1829, Barcelona – 1900, Pará) foi una pintora española del sieglu XIX. Foi conocida por tar casada col inxenieru Ildefonso Cerdá y foi la madre de la famosa concertista d'arpa "Esmeralda Cervantes", nome artísticu de Clotilde Cerdá, sicasí, nun yera fía de Cerdá, anque la reconoció y dio-y el so apellíu.^[2]

Biografía[editar | editar la fonte]

Yera fía del indianu y industrial José Bosch i Mústich (1853), quien fixera fortuna como industrial algodoneru en Cuba. De regresu a Cataluña foi direutor del Ferrocarril de Barcelona a Mataró, banqueru y miembru de la Real Academia Catalana de Belles Artes de San Jorge.^[3] Los hermanos de la pintora, José y Rafael Bosch y Carbonell fueron diputaos en Madrid en 1881 y 1886, respeutivamente.^[4]

Casóse'l 20 de xunu de 1848, a los 19 años, col inxenieru Ildefonso Cerdá dende 1815 hasta 1876, autor de la reforma del Enanche de Barcelona,^[1] con quien tuvo cuatro fíos: Pebida (1849), Rosita (1850), Sol (1851) y Clotilde (1862),^[5] que foi una conocida instrumentista d'arpa.^[6] La rellación matrimonial nun funcionar bien y Clotilde, la fía menor, podría ser frutu de les rellaciones adúlteres de la so esposa y Cerdá escluyila del testamentu. El 1862 el matrimoniu dixebróse de resultes de la nacencia de Clotilde y el 1864 la so esposa dir a Madrid.^[5]

Cerdà nun taba d'alcuerdu en que la pequeña Clotilde recibiera una educación artística anque'l so madre llevar a Roma onde cuntaba col sofitu de los pintores españoles ellí instalaos, como Eduardo Rosales, Mariano Fortuny, Lorenzo Vallés y Alejo Vera.^[2] Cuntó cola formación del pintor napolitanu Michele Cammarano -Nápoles dende 1835 hasta 1920- que moró en Roma ente 1865 y 1866. Mientres la so estancia n'Italia pintó la obra Llagu de Castelgandolfo (o Llagu Albanu) que presentó na Esposición Nacional de 1866.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Alcolea Albero, Fernando. «Clotilde Bosch i Carbonell». Muyeres Pintores. Consultáu'l 14 de marzu de 2016.
Estapé, Fabià (2001). Vida y Obra de Ildefonso Cerdá. Ediciones Península. ISBN 9788483073605. Consultáu'l 14 de marzu de 2016.

Notes[editar | editar la fonte]

↑ L'apellíu atópase en delles fontes como "Calmell". Fízose sirvir, sicasí, el de "Carbonell", yá que ye col que se documenta, nuna de les primeres biografíes completes de Cerdá.^[1]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 Estapé, 2001, p. 102.
↑ ^2,0 ^2,1 Alcolea Albero, 2013.
↑ RACBA (ed.): «Relació d'Acadèmics». Consultáu'l 15 de marzu de 2016.
↑ Llistáu de diputaos históricos
↑ ^5,0 ^5,1 Inventariu de la documentación personal de Cerdà nel Institut Cartogràfic de Catalunya Archiváu el 3 de marzu de 2016 na Wayback Machine.
↑ Simón Palmer, María del Carmen (CSIC): Actes del IX Congresu de l'Asociación Internacional d'Hispanistes Institutu Cervantes, agostu de 1986

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[2] L'apellíu atópase en delles fontes como "Calmell". Fízose sirvir, sicasí, el de "Carbonell", yá que ye col que se documenta, nuna de les primeres biografíes completes de Cerdá.^[1]

[FOOTNOTEEstapé2001{{{c}}}102-1] 1,0 ^1,1 Estapé, 2001, p. 102.

[FOOTNOTEAlcolea_Albero2013{{{c}}}-3] 2,0 ^2,1 Alcolea Albero, 2013.

[4] RACBA (ed.): «Relació d'Acadèmics». Consultáu'l 15 de marzu de 2016.

[5] Llistáu de diputaos históricos

[ICC-6] 5,0 ^5,1 Inventariu de la documentación personal de Cerdà nel Institut Cartogràfic de Catalunya Archiváu el 3 de marzu de 2016 na Wayback Machine.

[7] Simón Palmer, María del Carmen (CSIC): Actes del IX Congresu de l'Asociación Internacional d'Hispanistes Institutu Cervantes, agostu de 1986

[nota 1]

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]