Asclepias physocarpa

De Wikipedia
Asclepias physocarpa
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Asteridae
Orde: Gentianales
Familia: Apocynaceae
Subfamilia: Asclepiadoideae
Tribu: Asclepiadeae
Subtribu: Asclepiadinae
Xéneru: Asclepias
Especie: Asclepias physocarpa
(E.Mey.) Schlechter
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]

Asclepias physocarpa ye una especie d'anxosperma perteneciente a la familia de les apocinacees. Agora, dellos autores, catalogar como una sinonimia de Gomphocarpus physocarpus E.Mey.

Frutu
Nel so hábitat

Descripción[editar | editar la fonte]

Ye un subarbusto o una yerba perenne, que puede crecer hasta más de 180 cm d'altor. La planta floria nos meses templaos. Les flores son pequeñes, con capiellos blancos y alredor de 1 cm de diámetru. La cápsula ye de color verde maciu, y en forma una esfera inflada. Ta cubierta con pelos aspros. algamando los 7 cm de diámetru. Les fueyes son de color verde claro, lliniales a llanceolaes y de 7 a 10 cm de llargu, 1,2 cm d'anchu. Les granes tienen guedeyes sedoses.[1][2]

Ecoloxía[editar | editar la fonte]

La planta ye una fonte d'alimentu pa les gates de les caparines Danaus.

Propiedaes[editar | editar la fonte]

Tamién ye popular na medicina tradicional pa curar diverses enfermedaes.[3]

Hábitat[editar | editar la fonte]

Ye nativa del sureste d'África, pero naturalizóse llargamente. De cutiu úsase como planta ornamental. Crez nos bancales en carretera, a 800 a 1500 msnm. La planta prefier el mugor moderao, según suelos de sable y bien drenaos con plenu sol.

Taxonomía[editar | editar la fonte]

Asclepias physocarpa describióse por (E.Mey.) Schlechter y espublizóse en Botanische Jahrbücher für Systematik, Pflanzengeschichte und Pflanzengeographie 21(Beibl. 54): 8. 1896[1896].[4]

Etimoloxía

Asclepias: nome xenéricu que Carlos Linneo nomó n'honor d'Esculapio (dios griegu de la medicina), poles munches aplicaciones melecinales que tien la planta.

physocarpa: epítetu

Sinonimia
  • Gomphocarpus physocarpus E.Mey.
  • Asclepias brasiliensis (E.Fourn.) Schltr.
  • Gomphocarpus brasiliensis E.Fourn.[5]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. Llamas, Kirsten Albrecht (2003). Tropical Flowering Plants: A Guide to Identification and Cultivation. Timber Press. p. 73. ISBN 0-88192-585-3.
  2. Iremonger, Susan (2002). A Guide to the Plants of the Blue Mountains of Xamaica. The University of West Indies Press. p. 47. ISBN 976-640-031-8.
  3. van Wyk, Ben-Erik; Wink, Michael (2004). Medicinal Plants of the World: an illustrated scientific guide to important plants and their uses. Timber Press. p. 58. ISBN 0-88192-602-7.
  4. «Asclepias physocarpa». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 22 de payares de 2012.
  5. Asclepias physocarpa en PlantList

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  1. Bailey, L. H. & E. Z. Bailey. 1976. Hortus Third i–xiv, 1–1290. MacMillan, New York.
  2. Brako, L. & J. L. Zarucchi. (eds.) 1993. Catalogue of the Flowering Plants and Gymnosperms of Peru. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 45: i–xl, 1–1286.
  3. Gibbs Russell, G. E., W. G. Welman, E. Reitief, K. L. Immelman, G. Germishuizen, B. J. Pienaar, M. v. Wyk & A. Nicholas. 1987. List of species of southern African plants. Mem. Bot. Surv. S. Africa 2(1–2): 1–152(pt. 1), 1–270(pt. 2).
  4. Hokche, O., P. E. Berry & O. Huber. 2008. 1–860. In O. Hokche, P. E. Berry & O. Huber Nuevu Cat. Fl. Vasc. Venezuela. Fundación Instituto Botánicu de Venezuela, Caracas.
  5. Nicolson, D. H., R. A. DeFilips, A. C. Nicolson & others. 1991. Flora of Dominica, Part 2: Dicotyledoneae. Smithsonian Contr. Bot. 77: 1–274.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]