Amariega

De Wikipedia

Plantía:Ficha de cultivarAmariega, ye'l nome d'una variedá cultivar de pumar (Malus domestica) Esta mazana ye orixinaria d'Asturies y ye una de les 76 variedaes de mazana que s'inclúin na D.O.P. Sidra d'Asturies. Ta cultivada na coleición de pumares asturianos del SERIDA.[1][2]

Sinónimos[editar | editar la fonte]

Característiques[editar | editar la fonte]

El pumar de la variedá 'Amariega' tien una puxanza elevada. Figura de la estructura de ramificación (sistema de formación n'exa): 7. Tipu de fructificación: II[3]

Dómina d'entamu de floriamientu (permediu periodu 2005-2009): De floriamientu tardíu, tien un comportamientu en cuanto floriamientu asemeyáu al de la variedá 'Collaos' y 'Xuanina'.[3][4]

La variedá de mazana Amariega tien un frutu de tamañu medianu, firme.[1][3][4]

Con predominiu de forma esplanada globulosa y globulosa troncónica.[1]

Cuévanu del pedúnculu: Amplia y medianamente fonda. Cantos llevemente ondulaos. Fondu llimpiu o tomentoso, aislladamente apaez dalgunu con nidia chapa ruginosa.[1][4]

Pedúnculu medianu o llargu y delgáu. Presenta « russeting » bien alzáu na cubeta peduncular y dacuando de tipu xaspiáu nes proximidaes de la cubeta ocular, güeyu zarráu o llixeramente abiertu.[1]

Coloración colorada y púrpura con estríes coloraes y púrpures sobro'l 75% de la superficie con fondu mariellu ablancazáu o verde ablancazáu.[1][5]

Maduración de finales d'ochobre a principios de payares.[3]

Variedá de sabor amargoso, por tanto con un eleváu conteníu en fenoles. Esti tipu de variedaes taben bien escasamente representaes ente les variedaes acoyíes a la DOP Sidra d'Asturies y resulta conveniente disponer de les mesmes pa utilizales na proporción fayadiza. Utilizase na producción de sidra.[3][4]

Rendimientos de producción[editar | editar la fonte]

Producción: Entrada en producción rápida, cuando algama la plena producción ésta ye >25 t/ha. Nivel d'alternanza bastante eleváu.[3]

Rendimientu en mostiu (l/100 kg): 69,6 ± 2,7. Azucres totales (g/l): 12,37 ± 0,92 Acidez total (g/l H2SO4): 2,19 ± 0,33 pH: 3,77 ± 0,19 Fenoles totales (g/l ac. Tánico): 2,09 ± 0,45 Grupu tecnolóxicu: Amargosu.[3][5]

D.O.P. Sidra d'Asturies[editar | editar la fonte]

La Denominación d'Orixe Protexida (D.O.P.) sidra d'Asturies tien que s'ellaborar puramente con mazanes procedentes de parceles asturianes inscrites nel Conseyu Regulador de la Denominación d'Orixe”, que ye l'organismu oficial que según l'artículu 10 del reglamentu (CEE 2081/92) ta acreditáu para certificar qu'una sidra cumpla los requisitos establecíos nel so reglamentu para ser “Sidra d'Asturies”.[1]

Na actualidá (2018) cuenta con 31 llagares, 322 cosecheros y 843 hectárees rexistraes y auditadas.

Sensibilidaes[editar | editar la fonte]

Sensibilidá a hongos: Baxa a motudu[6] y bien baxa a oídio, chancro y monilia.[3][5]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

  • Manzanas de sidra de Asturias
  • Fenología
  • Apomixia
  • Floración, polinización y cuaje en árboles frutales
  • 'Sidra'
  • Malla espaldera o para entutorar
  • Fruticultura
  • Injerto
  • Portainjertos Malling

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Variedades de manzanas D.O.P. Sidra de Asturias. http://www.sidradeasturias.es/catalogo.php?var=4.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraastu» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  2. ↑ Digital.csic.es/bitstream/Coleición de cultivares autóctonos asturianos y del arco Atlántico de manzanos (Malus xdomestica) del Banco de Germoplasma de Villaviciosa Pág. 35. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Descripción de las variedades de manzana de la D.O.P. Sidra de Asturias. SERIDA D. L.: AS.- 5.480/09. http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf. Consultáu'l 20 d'avientu de 2019.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraasturi» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 lne.es/asturama/2012/02/01/amariega el complemento que faltaba en la DOP sidra de Asturias. https://www.lne.es/asturama/2012/02/01/amariega-complemento-faltaba/1192708.html.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «“manzanaamariega”» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Serida.org/publicacionesdetalle.. http://www.serida.org/publicacionesdetalle.php?id=5568. Consultáu'l 20 d'avientu de 2019. 
  6. ↑ Syngenta.es/moteado-en-manzano. https://www.syngenta.es/moteado-en-manzano. Consultáu'l 20 d'avientu de 2019. 

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Dapena, Y., Blázquez, M.D. 2009. Descripción de les variedaes de mazana de la D.O.P Sidra d'Asturies. SERIDA. 69 pp. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf].
  • Dapena, Y., Blázquez, M.D., Fernández, M. 2006. Recursos fitogenéticos del Bancu de Germoplasma de Pumar del SERIDA. Tecnoloxía Agroalimentaria 3: 34-39. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/1524.pdf].
  • El manzano autóctono de Navarra.
  • Rivera Núñez, Diego; Obón de Castro, Concepción. Frutos secos, oleaxinosos, frutales de güesu, almendros y frutales de pebida . Volum 1. Editum, 1997, p.152–153. ISBN 8476847440 [Consulta: 19 febreru 2012].
  • Henri Kessler, Pomologie romande illustrée. -yos 50 meilleures variétés de fruits pour la culture avec reproduction en couleurs d'après échantillons cultivés au pays, 1949.[1]
  • Willi Votteler: Verzeichnis der Apfel- und Birnensorten, Obst- und Gartenbauverlag, München 1993, ISBN 3-87596-086-6
  • André Leroy, Dictionnaire pomologique, tomes 3 et 4, 1867.
  • Les deux tomes de « Le Verger Français », 1947, 1948.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

  1. ↑ lire sur pomologie.com.
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Amariega&oldid=4125413»