Zoeles

Zoeles
	;
Tipu	grupu étnicu históricu y tribu
Llingua	Llingües céltiques y Idioma lusitanu
Parte de	celta y Astures
Periodu	Edá Antigua
Xeografía
Orixinariu de	Conventu Asturicense, Antigua Roma

Los zoeles (en llatín, ZOELAE) yeren una tribu prerromana perteneciente al pueblu de los ástures mentada por Estrabón qu'habitaba nes sierres de Nogueira, Sanabria y La Culiebra hasta los montes de Mogadouro según Santa Comba nel norte de Portugal y España. Anque dellos historiadores alcuentren la capital de los zoeles na aldega de Ouselle, antigua Ocellum Galaicorum, nel conceyu lucense de Becerreá, paez claro que la so capital foi la ciudá de Curunda, allugada en dalgún llugar indetermináu ente Bergancia y la provincia de Zamora.

Esisten teoríes qu'amuesen que yeren precélticos y ocupaben les tierres ente Zamora, sureste d'Ourense y parte de Tras-Os-Montes. El so asitiamientu más importante foi'l Castru d'Avellaes, magar que tamién lu foi igual la ciudá de Curunda, d'emplazamientu ignoráu. Yeren Zoeles los clanes de Desoncos, Tridiavos, Visaligos, Cabruagénigos.

Los zoeles tamién son mentaos n'altares atopaos en Bergancia, concretamente nel castru d'Avelãs. Esti pueblu dexó cercos funerarios decoraes con símbolos circulares, simbolizando'l sol y con diseños animales como'l gochu y el venado. Los zoeles son d'orixe desconocíu. Munchos autores considerar una de les etnies más antigües de la península ibérica.

El llinu cultiváu polos zoeles, aportó a famosu en Roma.

Tabla d'Astorga

Nel Muséu de Berlín caltiénse la denominada Tabla de Astorga o Tabla de los zoeles. La Tabla recueye un pactu d'hospitalidá de fecha ensin precisar y les sos posteriores renovaciones nos años 27 y 152 d. C. ente dos grupos tribales del pueblu de los zoeles, los desoncos y los tridiavos.

Referencies

Enllaces esternos