Sultanatu de Zanzíbar

	estáu desapaecíu
Bandera de Zanzíbar (es)
Alministración
Capital	Zanzibar City
Forma de gobiernu	Monarquía absoluta ; Monarquía constitucional
Llingües oficiales	suaḥili ; árabe ; inglés
Xeografía
Superficie	1651 km²
Demografía
Población	300 000 hab.
Densidá	181,71 hab/km²
Economía
Moneda	rupia zanzibarí (es) y chelín de África Oriental (es)

El Sultanatu de Zanzíbar o Sultanatu de Zancíbar foi un estáu insular africanu esistente na mariña de l'actual Tanzania ente 1861 y 1964.

Historia

Anexón per parte de Omán

En 1698, Zanzíbar entró a formar parte de les posesiones d'Omán. Los omaníes establecieron guarniciones en Zanzíbar, Pemba y Kilwa, y en 1832,^[1] o 1840,^[2] según distintes fontes, Said ibn Sultan treslladó la so capital dende Mascate (en Omán) a Zanzíbar. Amás, estableció una élite gobernante árabe y afaló el desenvolvimientu de los plantíos de clavu utilizando la mano d'obra esclava de la islla.^[3] El comerciu de Zanzíbar taba cada vez más en manes de comerciantes del Subcontinente Indiu, a quien Said afalaba a asitiase na islla.

Tres la so muerte en 1856, dos de los sos fíos, Majid ibn Said y Thuwaini ibn Said llucharon pola socesión.

Independencia

Zanzíbar y Omán estremense en dos principaos en 1861. Majid convertir en sultán de Zanzíbar ente que Thuwaini conviértese en sultán de Omán.^[4] Mientres los sos 14 años de reináu como sultán, Majid consolidó'l so poder sobre'l comerciu d'esclavos del África Oriental. El so socesor, Barghash ibn Said, ayudó a abolir tratar d'esclavos en Zanzíbar y desenvolvió en gran midida les infraestructures del país.^[5] El tercer sultán, Khalifah ibn Said (Khalifa I), tamién fomentó'l progresu del país escontra l'abolición de la esclavitú.^[6]

Hasta 1886, el sultán de Zanzíbar controló una parte importante de la mariña esta africana y de les rutes comerciales que s'estendíen por tol continente, hasta llugares tan alloñaos como por casu Kindu, nel ríu Congo. Esi añu, británicos y alemanes axuntáronse de callao y volvieron restablecer l'área sol control del sultán. Nos años siguientes, la mayoría de les posesiones continentales del sultanatu fueron tomaes por potencies europees. Cola firma del Tratáu de Heligoland-Zanzíbar en 1890, mientres el reináu d'Ali ibn Said (Ali I), Zanzíbar convertir en protectoráu británicu.^[7]

N'agostu de 1896 tuvo llugar la guerra Anglu-Zanzibariana, de 45 minutos de duración (la más curtia de la historia), dempués de que Khalid ibn Barghash tomara'l poder tres la muerte d'Hamad ibn Thuwaini. Los británicos deseyaben qu'Hamud ibn Mohammed se convirtiera nel sultán, al considerar que con él sería muncho más fácil trabayar. Dieron a Khalid una hora pa desallugar el palaciu del sultán en Stone Town, lo cual nun fixo, entamando nel so llugar un exércitu de 2.800 homes pa lluchar contra los británicos. Estos llanzaron un ataque sobre'l palaciu y otros llugares de la ciudá. Khalid retiróse y fuxó al exiliu, y Hamud foi pacíficamente instaláu como sultán.^[8]

Tanzania

N'avientu de 1963 llogró la independencia del Reinu Xuníu y convirtióse en monarquía constitucional sol sultán.^[9] Ésti, Jamshid ibn Abdullah, foi derrocáu un mes más tarde, mientres la revolución de Zanzíbar.^[10] Jamshid fuxó al exiliu y el sultanatu foi sustituyíu pola República Popular de Zanzíbar. N'abril de 1964, la República xunir a Tanganica pa formar la República Xunida de Tanganica y Zanzíbar, que se conoció como Tanzania seis meses más tarde.^[2]

Ver tamién

Bibliografía

eds. Appiah, Kwame Anthony; Gates, Henry Louis, Jr. (1999). Africana: The Encyclopedia of the African and African American Experience. New York: Basic Books. ISBN 0-465-00071-1.
Ayany, Samuel G. (1970). A History of Zanzibar: A Study in Constitutional Development, 1934-1964. Nairobi: East African Literature Bureau.
Ingrams, William H. (1967). Zanzibar: Its History and Its People. Abingdon: Routledge. ISBN 0-7146-1102-6.
Keane, Augustus H. (1907). Africa (2nd ed.). London: Edward Stanford.
Michler, Ian (2007). Zanzibar: The Insider's Guide (2nd ed.). Cape Town: Struik Publishers. ISBN 1-77007-014-1.
Owens, Geoffrey R. (2007). Exploring the Articulation of Governmentality and Sovereignty: The Chwaka Road and the Bombardment of Zanzibar, 1895-1896, Journal of Colonialism and Colonial History 7 (2): 1–55, 10.1353/cch.2007.0036. Johns Hopkins University Press.
United States Department of State (1975). Countries of the World and Their Leaders (2nd ed.). Detroit: Gale Research Company.

Referencies

↑ Ingrams, op. cit., 1967, páx. 162
↑ ^2,0 ^2,1 Appiah & Gates, op. cit., 1999, páx. 2045
↑ Ingrams, op. cit., 1967, páx. 163
↑ Ingrams, op. cit., 1967, páx. 163-164
↑ Michler, op. cit., 2007, páx. 37
↑ Ingrams, op. cit., 1967, páx. 172
↑ Ingrams, op. cit., 1967, páx. 172-173
↑ Michler, op. cit., 2007, páx. 31
↑ United States Departament of State, op. cit., 1975, páx. 986
↑ Ayany, op. cit., 1970, páx. 122

Enllaces esternos

[1] Ingrams, op. cit., 1967, páx. 162

[AP-2] 2,0 ^2,1 Appiah & Gates, op. cit., 1999, páx. 2045

[3] Ingrams, op. cit., 1967, páx. 163

[4] Ingrams, op. cit., 1967, páx. 163-164

[MICH-5] Michler, op. cit., 2007, páx. 37

[INA-6] Ingrams, op. cit., 1967, páx. 172

[7] Ingrams, op. cit., 1967, páx. 172-173

[8] Michler, op. cit., 2007, páx. 31

[UN-9] United States Departament of State, op. cit., 1975, páx. 986

[10] Ayany, op. cit., 1970, páx. 122

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]