Pianu Pleyel
El pianu Pleyel ye una pieza destacada de la coleición del Muséu del Romanticismu en Madrid. Trátase d'un pianu fabricáu pola casa parisina Pleyel, fábrica de pianos fundada por Ignace Joseph Pleyel, compositor y alumnu de Joseph Haydn y nel so tiempu una de les más famoses fábriques qu'aprovió a numberoses cases reales y families aristocrátiques d'Europa.
Donáu al muséu en 1959 pol infante don Alfonso d'Orleans y Borbón, nietu de la reina Sabela II, gran aficionada a la música. Caltiénense otres pieces d'esti fabricante, adquiríes nel so reináu y que formen parte de Patrimoniu Nacional, unu d'ellos nel Palaciu de los Borbones de San Lorenzo del Escorial y los otros trés nel Palaciu d'Aranjuez. Unu d'estos exemplares d'Aranjuez ye bien asemeyáu a la pieza que caltién el Muséu del Romanticismu, lo que dexa datar a esti postreru en dalgún añu daqué posterior a 1863.
La pieza de la coleición del Muséu del Romanticismu ye un pianu de cola, chapáu en maderes nobles con motivos romboidales y moldures en madera de palosantu y ébanu. Na tapa del tecláu tien un escudu real envolubráu nuna corona de lloréu; esti detalle indentifícalu como pertenencia de la reina Sabela II.
Referencies[editar | editar la fonte]
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- «35», Museo del Romanticismo. La Colección (en castellanu, inglés). Ministeriu de Cultura d'España, páx. 128-129. ISBN 978-84-8181-414-9.
- «Moblame» (n'español). Muséu del Romanticismu. Consultáu'l 25 d'avientu de 2015.
