Perezosa (mazana)

De Wikipedia

Plantía:Ficha de cultivarPerezosa[1] ye una variedá cultivar de pumar (Malus domestica) [2] Esta mazana ye orixinaria d'Asturies y ye una de les 76 variedaes de mazana que s'inclúin na D.O.P. Sidra d'Asturies. Ta cultivada na coleición de pumares asturianos del SERIDA.[3][4]

Sinónimos[editar | editar la fonte]

Característiques[editar | editar la fonte]

El pumar de la variedá Perezosa' tien una puxanza elevada a bien eleváu. Figura de la estructura de ramificación (sistema de formación n'exa): 7 a 2. Tipu de fructificación: II.[5]

Dómina d'entamu de floriamientu (permediu periodu 2005-2009):Entemedia, a finales de la segunda decena d'abril.[5][6]

La variedá de mazana Perezosa tien un frutu de diámetru pequeñu a medianu (66-70 mm), altor 56 mm; rellación altor-diámetru, abondo esplanada ((0,76-0,85); posición diámetro máximu escontra'l pedúnculu o nel mediu; acostillao interior de la cubeta ocular de débil a mediu; coronamiento final de la mota (o perfil de la cubeta) onduláu.[3][5][6]

El frutu tien predominiu de forma esplanada globulosa y dalgunos truncada cónica.[3][7]

Cuévanu del pedúnculu de media a fonda, col anchor de la cubeta peduncular d'ancha a media, siendo la rellación de la cubeta ocular-cubeta peduncular cilíndrica a troncocónica. Cantidá de russeting (pardeamiento aspru superficial que presenten delles variedaes) en cubeta peduncular alta.[3][6]

Pedúnculu de curtiu (11-15 mm) a bien curtiu (≤10 mm), siendo la so espesura de medianu a delgáu.[3]

Apertura de güeyu, zarráu y dalgunos daqué abiertu. Tamañu de güeyu medianu. Fondura de la cubeta ocular de media a fonda, y l'anchor de la cubeta peduncular d'ancha a bien ancha. Coronamiento final de la mota (perfil cubeta) llixeramente onduláu, y la cantidá de "russeting" na cubeta ocular baxa a bien baxa.[3]

La testura de la epidermis ye llisa, con estáu ceroso de la epidermis débil, y la pruina de la epidermis ausente o débil; coloración de fondu mariellu ablancazáu o verde ablancazáu y dellos mariellu verdoso; siendo el color de superficie coloráu marrón y colloráu púrpura, con estríes coloráu púrpureas, con una intensidá de color media a escura; tipu del color de superficie son plaques continues con estríes. Siendo la cantidá de "russeting" nos llaterales bien baxa a baxa.[3][6]

Densidá de lenticelas d'escases a medianamente numberoses; siendo'l tamañu de les lenticelas pequeñu; ensin aureola y dalgunes con aureola blanca; col color del nucleu de la lenticela marrón o blancu.[3]

Color de la magaya crema daqué verdosa y apertura de lóculos (en corte tresversal) zarraos y dalgunos daqué abiertos o abiertos.

La maduración produzse de finales d'ochobre a primer decena de payares.[5]

Variedá de sabor semiácido, utilizase na producción de sidra.[5][6]

Rendimientos de producción[editar | editar la fonte]

Tien una entrada en producción lenta. Algama un bon nivel granible 25 t/ha. Nivel d'alternanza bastante baxu.[5]

Rendimientu en mostiu (l/100 kg): 67,5 ± 2,6. Azucres totales (g/l): 108,7 ± 5,5. Acidez total (g/l H2GUO4): 4,0 ± 0,4. pH: 3,4 ± 0,2. Fenoles totales (g/l ac. Tánico): 0,9 ± 0,2. Grupu tecnolóxicu: Semiácido.[5][8][6]

D.O.P. Sidra d'Asturies[editar | editar la fonte]

La Denominación d'Orixe Protexida (D.O.P.) sidra d'Asturies tien qu'ellaborase puramente con mazanes procedentes de parceles asturianes inscrites nel Conseyu Regulador de la Denominación d'Orixe”, que ye l'organismu oficial que según l'artículu 10 del reglamentu (CEE 2081/92) acreditáu para certificar qu'una sidra cumpla los requisitos establecíos nel so reglamentu para ser “Sidra d'Asturies”.[3]

Na actualidá (2018) cuenta con 31 llagares, 322 cosecheros y 843 hectárees rexistraes y auditadas.[3]

Sensibilidaes[editar | editar la fonte]

Sensibilidá a hongos: Baxa a media a motudu; baxa a chancro; media a baxa a oidio; bien baxa a monilia.[9][5][8]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

  • Mazanes de sidra d'Asturies
  • Bancu Nacional de Germoplasma de la Estación de Villaviciosa
  • Fenología
  • Apomixia
  • Floriamientu, polinización y cuaye n'árboles frutales
  • 'Sidra'
  • Malla espaldera o para entutorar
  • Fruticultura
  • Inxertu
  • Portainjertos Malling
  1. ↑ mazana perezosa https://desidras.com/manzana/perezosa/
  2. ↑ D. Potter, T. Eriksson, R. C. Evans, S. Oh, J. E. E. Smedmark, D. R. Morgan, M. Kerr, K. R. Robertson, M. Arsenault, T. A. Dickinson & C. S. Campbell. «Phylogeny and classification of Rosaceae» (n'inglés, PDF). Plant Systematics and Evolution 266 (1-2):  páxs. 5-43. doi:10.1007/s00606-007-0539-9. http://biology.umaine.edu/Amelanchier/Rosaceae_2007.pdf.  Nótese que esta publicación es anterior al Congreso Internacional de Botánica de 2011 que determinó que la subfamilia combinada, a la que este artículo se refiere como Spiraeoideae, debía denominarse Amygdaloideae.
  3. ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 Variedades de manzanas D.O.P. Sidra de Asturias. http://www.sidradeasturias.es/catalogo.php?var=4.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraastu» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  4. ↑ Digital.csic.es/bitstream/Coleición de cultivares autóctonos asturianos y del arco Atlántico de manzanos (Malus xdomestica) del Banco de Germoplasma de Villaviciosa Pág. 35. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 Descripción de las variedades de manzana de la D.O.P. Sidra de Asturias. SERIDA D. L.: AS.- 5.480/09. http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf. Consultáu'l 2 de xineru de 2020.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraasturi» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Desidras.com/manzana/perezosa, DOP sidra de Asturias, Perezosa. https://desidras.com/manzana/perezosa/. Consultáu'l 2 de xineru de 2020.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «“manzanaperezosa”» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  7. ↑ Digital.csic.es/bitstream Tipos de la forma de los frutos de la manzana página 60. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. Consultáu'l 2 de xineru de 2020. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Serida.org/publicacionesdetalle.. http://www.serida.org/publicacionesdetalle.php?id=5568. 
  9. ↑ Syngenta.es/motead o-en-manzano. https://www.syngenta.es/moteado-en-manzano. 

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Dapena, Y., Blázquez, M.D. 2009. Descripción de les variedaes de mazana de la D.O.P Sidra d'Asturies. SERIDA. 69 pp. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf].
  • Dapena, Y., Blázquez, M.D., Fernández, M. 2006. Recursos fitogenéticos del Bancu de Germoplasma de Pumar del SERIDA. Tecnoloxía Agroalimentaria 3: 34-39. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/1524.pdf].
  • El manzano autóctono de Navarra, 2ª, Universidad Pública de Navarra. ISBN 978-84-9769-233-5.
  • Rivera Núñez, Diego; Obón de Castro, Concepción. Frutos secos, oleaxinosos, frutales de güesu, almendrales y frutales de pebida . Volum 1. Editum, 1997, p.152–153. ISBN 8476847440 [Consulta: 19 febreru 2012].
  • Henri Kessler, Pomologie romande illustrée. -yos 50 meilleures variétés de fruits pour la culture avec reproduction en couleurs d'après échantillons cultivés au pays, 1949.[1]
  • Willi Votteler: Verzeichnis der Apfel- und Birnensorten, Obst- und Gartenbauverlag, München 1993, ISBN 3-87596-086-6
  • André Leroy, Dictionnaire pomologique, tomes 3 et 4, 1867.
  • Les deux tomes de « Le Verger Français », 1947, 1948.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

  1. ↑ lire sur pomologie.com.
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Perezosa_(mazana)&oldid=3953407»