Parzival

Parzival
Tipu	obra lliteraria
Estáu	Alemaña
Llingua orixinal	altu alemán mediu
Xéneru artísticu	novela de caballeríes y Novela arturiana (es)
Creación	1200 (Gregorianu)
Autor	Wolfram von Eschenbach
Testu completu	[1]

Parzival ye un poema épicu medieval obra de Wolfram von Eschenbach. Data del sieglu XIII y el so argumentu ye la vida de sir Perceval, caballeru de la Mesa Redonda y de la corte del rei Arturu, y la so busca del Santu Grial.

El poema de Eschenbach foi inspiráu pola últimu novela del francés Chrétien de Troyes llamada Perceval o'l Cuentu del Grial (Perceval ou le roman du Graal en francés), narrativa caballeresca que rellata la busca del santu Grial. Deriváu del héroe galés Peredur, Chrétien de Troyes tresformar en Perceval nel poema citáu. Sicasí, la hestoria de Chrétien de Troyes ye incompleta, lo qu'inspiró'l trabayu de dellos escritores posteriores, ente los que destaca'l poema de Wolfram von Eschenbach, que de la mesma inspiró a Richard Wagner la ópera llamada Parsifal.

Estructura de la obra

Esta obra s'estructura en 16 capítulos o llibros (Bücher)

Llibru 1

Consta d'un prólogu de presentación de la obra per parte del autor, nel que fai un alegatu de les virtúes de los caballeros, como'l valor, la constancia y la llealtá; y de les dames, ente les cualos tamién inclúi la llealtá. L'amor preséntase como daqué positivu y sinceru qu'iguala al home y a la muyer

El llibru I sigue dempués col rellatu de la vida caballeresca de Gahmuret, padre de Parzival, desque abandona'l so país hasta que, dempués de delles aventures y lluchar pal cálifa de Bagdag, llega a África, onde entra al serviciu de la reina Belacane de Zazamac. Dambos namórense fondamente y, dempués de vencer él a los caballeros que lu tán atacando, consuman la so rellación.

Darréu Gahrumet, tando Belakane embarazada, va terminar fuxendo una nueche escontra Sevilla, nun dexando de declarar a la so muyer nuna carta que l'ama y namái-y alloña'l so deséu d'aventures y de tornar a la so tierra y faciéndola ver que sería'l so suañu siguir con ella y que se fixera cristiana.

Llibru 2

En llegando a España Gahmuret, mover de Sevilla a Toledo pa visitar al so primu Kaylet, el rei d'España. Ésti viaxó a Gales, onde se celebra un importante tornéu nel que los caballeros más poderosos del mundu apuéstense la mano de la reina y el reinu mesmu. Gahmuret nun tarda en llegar ellí, onde causa gran espectación pola fama que-y preciede. Finalmente fai honor a ésta y participa con gran ésitu, pero nun puede esfrutar d'ellos yá ellí entérase del fallecimientu del so hermanu Galoes y de la so madre, que'l so corazón nun soportó esti golpe en perdiendo yá al so home.

Gahmuret nun deseya'l tronu de Gales nin a la so reina, y namái lluchó pol so espíritu de caballeru, pero la reina Herzeloyde, prindada d'él, fai-y saber qu'ella ta nel so derechu. Él, sicasí, y anque ensin escaecer a Belakane, sí apuerta a otru amor que lu pretende, el de la reina de Francia, Amphlise, de la que siempres tuvo namoráu. Ésta, apocayá viuda, ufiérta-y el so corazón y el so reinu.

Finalmente un xuez decide sobre l'asuntu y l'honorable caballeru tien de cumplir col so deber y aceptar a Herzeloyde, escaeciéndose de Amphlise y Belakane. Finalmente la so rellación va ser feliz pa dambos, sacantes él ye sinceru y diz-y lo que fizo con Belakane y píde-y que pueda dir en busca d'aventures. Asina asocede que'l califa de Bagdag ta n'apuros y vuelve ayudar, magar nesti enfotu va acabáse-y la suerte y va perder la vida.

Los honores y l'alcordanza del so amáu nun aselen el dolor de la reina galesa, embarazada d'un neñu. Ella dedicaráse en cuerpu y alma a Parzival, el fíu frutu de la so rellación col so amáu home. El neñu naz sanu y grande.

A la fin d'esti llibru Wolfram apaez de secute pa presentase tamién como caballeru ya ironizar sobre la importancia o calidá de la obra que ta tresmitiendo.

Llibru 3

Herzeloyde retirar al monte de Soltane pa protexer al so fíu. Alloñada del ambiente de la corte, lleva una vida más humilde y rural na qu'inclusive prohibe cualquier educación o información sobre la vida caballeresca. Un simple arcu que'l mesmu fabrícase, según otres armes refundizes como dardos y llances, ye tola práutica d'estes carauterístiques qu'él puede llograr. Magar s'amuesa como un neñu sensible ya inclusive medrosu, nun tarden n'apreciase les sos verdaderes dotes na caza.

Un día quier la casualidá que s'atope dellos caballeros cuando ta de caza y conoz por ellos mesmos en que consiste ser caballeru y que un rei llamáu Arturo puede concede-y esti honor. En preguntando a la so madre, esta con gran pena tien que fala-y daqué de la so propia hestoria y del oficiu de caballeru, anque namái lo cabal, col enfotu de nun amontar l'interés del nuevu. Sicasí, él ta dispuestu a conocer esi mundu y Herzeloyde tien qu'aportar a suministra-y un caballu y la vistimienta fayadiza. Ella aprovéchase de la so inorancia pa da-y un mal caballu y amaruta-y de bufón, cola esperanza de que sía llueu refugáu na corte y torne.

Sicasí, la determinación del nuevu ye total y namái apunta l'amanecer sale en busca d'aventures. La so madre muerre de dolor.

Parzival intenta siguir tou los bonos conseyos que-y dio'l so madre, como saludar a toles persones con dignidá y apreciar les conocencies que puedan tresmitilu los vieyos. Sicasí, por culpa de la so inesperiencia ya inorancia nesi nuevu mundu, los malinterpreta, cuando roba y abusa d'una dama, recordando'l conseyu de la so madre de que tomara los aniellos d'estes.

Cuando prosigue camín atopa a la moza Sigune, llorando xunto a un caballeru muertu. Cuando dambos empiecen a parolar y él ufiertar el so consuelu, ésta da cuenta de que realmente son primos y fála-y de la so madre, del so padre, y de los sos oríxenes, inclusive lu informa de qu'esi caballeru morrió por defender los sos reinos. Él estimar y sigue inda más deseosu escontra la corte del rei Arturo. Al llegar ellí, frente al palaciu, atopar con un caballeru llamáu Ither que ta apesadumbrado por un tracamundiu nel que refundió vieno sobre la muyer del rei Arturo, Genoveva, mientres un discutiniu na que reclamaba unes posesiones. Ésti pídelu que nel so nome pida esculpes por esti actu y que devuelva la copa nel so nome.

Cuando, non ensin cierta mofla y momentos de rocea, déxase-y conocer al rei Arturo, fai-y saber el so deséu de ser armáu caballeru. Él rei, respetuosamente, enteviendo la nobleza y l'insuperable guapura del nuevu, diz-y que nun puede arma-y caballeru ensin dalgún méritu y ensin tener armadura.

Finalmente, obedeciendo al so arroxu y y inorancia xuveniles, dirá reclamar la so armadura al caballeru qu'había atopáu antes. Ither diz-y que si'l rei Arturo ufiertó-ylo, tamién-y ufiertaría la so vida, y empieza a lluchar con él. Inesperadamente, y anque Parzival desconoz que ye una arma prohibida na caballería, deféndese refundiándo-y un dardu que-y traviesa la cabeza. Consiguida la so primer victoria, y ensin dar nun primer momentu más importancia al so villanu actu, apoderar del caballu y l'armadura de Ither.

Yá afatiáu col so nuevu noble paxellu, prosigue'l so camín ensin un aldu fixu, hasta llegar a Graharz, onde'l monarca Gournemans recibir como un fíu al reconocer el so noble orixe ya intentar enllenar el vacíu de los sos trés fíos muertos. Faltu d'educación en caballería y otru costumes nobles, entama la so educación, afayando les sos grandes cualidaes. Cuando yá ye la so intención que se convierta nel descendiente de los sos bienes y cásese cola so fía Enguedeyara, Parzival diz-y que tien de ganase'l derechu de ser caballeru antes de tornar pa cumplir esti deséu.

Llibru 4

Nel prosiguir del so camín llega Parzival a una ciudá medroso y aprobetao llamada Beaurepaire, na que ye protagonista la fame hasta ente los nobles. Namái cuando anuncia la so intención pacífica ye aceptáu a pasar y presentáu a la reina Condoir-amour, que nun duldar que sía una de les muyeres más guapes del mundu, inclusive más que toles belles dames que yá había alloriáu conociendo.

Ediciones y traducciones

Ediciones n'español:

Wolfram von Eschenbach, Parzival. Siruela 1999. ISBN 978-84-7844-446-5. Traducción d'Antonio Regales.

Referencies

Enllaces esternos