Pardilla

Pardilla
Alministración
País	España
Autonomía	Castiella y Lleón
Provincia	provincia de Burgos
Tipu d'entidá	conceyu d'España
Alcalde de Pardilla (es)	Jesús Pardilla Abad
Nome oficial	Pardilla (es)
Códigu postal	09462
Xeografía
Coordenaes	41°33′02″N 3°42′36″W / 41.550555555556°N 3.71°O
	Pardilla Pardilla (España)
Superficie	15 km²
Altitú	902 m
Llenda con	Milagros, Montejo de la Vega de la Serrezuela, Honrubia de la Cuesta, Fuentenebro, Torregalindo y Villaverde de Montejo
Demografía
Población	106 hab. (2023); - 70 homes (2019); - 47 muyeres (2019)
Porcentaxe	0.03% de provincia de Burgos; 0% de Castiella y Lleón; 0% de España
Densidá	7,07 hab/km²
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00
	pardilla.es

Pardilla ye una llocalidá y un conceyu^[2] asitiaos na provincia de Burgos, Castiella la Vieya , na comunidá autónoma de Castiella y Llión (España) , contorna de la Ribera del Duero, partíu xudicial d'Aranda, cabecera del conceyu del so nome.

Nucleos de población[editar | editar la fonte]

Municipio con una única entidá de población.

Xeografía[editar | editar la fonte]

Ye un pueblu asitiáu nel sur de la provincia de Burgos na so aguada atlántica,^[3] a 902 msnm , falta 93 km. de la capital, pola Autovía del Norte de Madrid a Irún. Pela carretera autonómica BU-941 qu'una vegada travesada la N-1 pasa a denominase BU-202 aportamos a la llocalidá vecina de Fuentenebro .

Tien un área de 15,20 km² con una población de 130 habitantes (INE 2007) y una densidá de 8,55 hab/km².

Fiestes[editar | editar la fonte]

Les fiestes son dos: el día de Santa Isabel el 2 de xunetu y el 29 d'agostu, el día de San Xuan Degolláu. La selmana anterior a les fiestes de San Xuan celebrar na llocalidá una Selmana Cultural con ensame d'actividaes y actuaciones.

Historia[editar | editar la fonte]

Nel so términu apaecen siquier seis asentamientos de la Edá del Bronce. El primer documentu en qu'apaez citáu Pardilla data de 1130 (entós Pardiella). Estudios recién de Toponimia inducen a pensar que pudo fundase a principios del sieglu X. Dende'l principiu apaez na órbita de les families Aza y Guzmán, pasando más tarde al Conde de Miranda y Duque de Peñaranda. Nel so términu cita una especie de eremitorio que tuvo qu'esistir na Alta Edá Media, col nome de Sanctis Cuevalis, del que nun queden muertes. Nel mesmu llugar edificaríase, tamién na Edá Media, la Ermita de San Martín, nel llugar que güei se conoz como Llanu de la Verdá. Fízose villa en 1655, fecha de la que data'l rollu xurisdiccional.

Edificios d'interés[editar | editar la fonte]

El principal monumentu ye la Ilesia Parroquial. Caltién una mínima parte del sieglu XIII, siendo casi tol edificiu de los sieglos XVI y XVII. Según el censu de 1612, esistieron tres ermites, y una cuarta edificada nel sieglu XVIII, destruyíes toes a principios del sieglu XIX; saber d'elles el so allugamientu pero apenes queden muertes.

Otru monumentu ye'l rollu xurisdiccional, cruz de piedra sobre base cuadrangular, destruyíu parcialmente y restauráu na década de 1980. Foi alzáu en 1655 no qu'entós yera la salida del pueblu pel Camín Real, y que na actualidá ye la plaza. Nun hai constancia de que s'axusticiara ellí a naide, nin na forca que se llevantó pol mesmu motivu nel cercanu cuetu que lleva'l so nome.

Tamién atopamos cola casa del fidalgu Don Cosme, postreru de la familia de los Beltrán nel pueblu, rehabilitada apocayá y de propiedá particular. Esti edificiu guarda rellación cola casa del curato de Fuentenebro, que probablemente sirvió de modelu, y que fuera edificada por Don Llión Beltrán, padre de Cosme.

Demografía[editar | editar la fonte]

Evolución demográfica
1991		1996		2001		2004
113		123		124		126

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Comunidá de Villa y Tierra de Montejo

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Juan Manuel de Blas Calvo: Pardilla, su historia y su gente. Conceyu de Pardilla. 2014
Luz del Olmo: La fuente de los pájaros. Edición de l'autora. 2015.