Palaciu de Drottningholm
_3.jpg)
_(35866752610).jpg)
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 Palaciu de Drottningholm | |
| Llugar |
 Suecia |
| Criterios | Cultural: iv |
| Referencia | 559 |
| Inscripción | 1991 (XV Sesión) |
| Área | Europa y América del Norte |
 | |
El Palaciu de Drottningholm ye unu de los palacios reales de Suecia, residencia de la familia real. Forma parte de la llista de sitios Patrimoniu de la Humanidá de la Unesco.[1]
Alcontrar na llocalidá de Drottningholm, na islla de Lovön (conceyu de Ekerö, provincia d'Estocolmu). Construyíu orixinalmente a finales del sieglu XVI, ye un destín turísticu bien popular.
Historia
[editar | editar la fonte]
El palaciu toma'l so nome en 1580, mientres el reináu de Xuan III de Suecia. El rei decidiera construyir un palaciu pa la so esposa la reina Catalina Jagellón. Drottningholm significa lliteralmente Castru de la reina.
En 1661 el palaciu pasó a manes de la reina Eduviges Leonor, y amburóse el 30 d'avientu del mesmu añu. La reina entós encargó la so reconstrucción al arquiteutu Nicodemus Tessin el Viejo, quien nun pudo concluyir la obra, dexándola al so fíu Nicodemus Tessin el Mozu. Eduviges Leonor tomaba parte nel gobiernu de la rexencia del reinu por causa de la minoría d'edá del so fíu Carlos XI y entamó un edificiu campanudu acorde col papel de gran potencia qu'adquiriera Suecia n'Europa tres la Paz de Westfalia. La obra de los Tessin taba influyida principalmente pol neoclasicismu de Francia y los Países Baxos.
El palaciu foi agasayáu en 1744 a la entós princesa Luisa Ulrica como regalu de bodes. Mientres el tiempu de Luisa Ulrica, l'interior del palaciu foi remocicáu y tresformáu a un estilu rococó francés. En 1762 amburóse'l teatru del palaciu, relativamente modestu, y la reina Luisa Ulrica decidió construyir unu nuevu de gran fastuosidad. Calteníu en perfectu estáu, anguaño ye una de les xoyes del teatru barrocu onde se realicen representaciones cola maquinaria escénica orixinal —vease Teatru de Drottningholm—. Asina mesmu construyó una ala pa contener la biblioteca y una galería de semeyes. La reina vendió Drottningholm al Estáu suecu en 1777.
Por enforma tiempu, el palaciu permaneció nun relativu abandonu y el deterioru foi patente mientres el sieglu XIX. Ente 1907 y 1911 realizóse una restauración significativa, qu'entendió eletricidá, drenaxe, rede d'agua y calefacción. A partir de 1977 empezóse otra restauración artística del palaciu, que concluyó en 2002.
Dende 1981, el Palaciu de Drottningholm ye una de les residencies oficiales de la familia real sueca. Atópase na llista de la Unesco como Patrimoniu de la Humanidá dende 1991.[1] El parque ta abiertu al públicu.
El teatru
[editar | editar la fonte]El teatru de Drottningholm ye una de les xoyes teatrales del mundu onde se realiza'l festival d'ópera homónimu pel branu con preferencia d'óperes barroques y de Haydn, Händel, Gluck y Mozart, con énfasis en representaciones informaes históricamente o de periodu.
La sala pa 400 espectadores foi diseñada n'estilu barrocu en 1664-1703 polos arquiteutos Nicodemus Tessin, el vieyu y el mozu, inaugurándose en 1766.
La ilesia
[editar | editar la fonte]
El diseñu de la ilesia del palaciu corrió al cargu de Nicodemus Tessin, y sería completáu pol so fíu Nicodemus Tessin el Mozu en mayu de 1746. Esiste nel so interior un órganu de 1730 entá en funcionamientu. Destaquen tamién los tapices de tiempos de Gustavo V. Na actualidá ye utilizada pola xente del conceyu de Lovön, quien alleguen al cultu l'últimu domingu de cada mes.
Los xardinos
[editar | editar la fonte]El xardín barrocu
[editar | editar la fonte]El trazu más antiguu de los xardinos foi creáu a finales del sieglu XVI pola reina Eduviges Leonor. Los Tessin proyeutaron aveníes que conduxeren a la entrada principal del palaciu, arrodiaes por árboles. Les estatues de bronce qu'afaten les aveníes fueron diseñaes pol artista renacentista Adrien De Vries. El xardín esperimentó la decadencia del palaciu mientres el sieglu XIX, pero foi remozado por iniciativa del rei Gustavo VI Adolfo.
Debe'l so orixe al rei Gustavo III. Alcontráu al norte del xardín barrocu, consiste n'amplies árees de verde, xunto con árboles distribuyíos n'aveníes, dos enllanques con canales y pontes que los crucien. Les estatues del xardín son na so mayoría antigües pieces de mármol llevaes dende Italia por el mesmu Gustavo III, y tópense en ciertu mou escondíes ente los árboles, una disposición que tien el fin de sorprender al caminante.
El Pabellón chinu
[editar | editar la fonte]
Dientro de les llendes del parque esiste otru palaciu de dimensiones más pequeñes, satélite del Palaciu de Drottningholm. La so construcción foi encargada pola reina Luisa Ulrica a partir de 1769. D'estilu rococó francés, incorpora decoración basada nel arte chino. La so apariencia exótica respuende a una moda artística del sieglu XVIII.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 «Royal Domain of Drottningholm». UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 28 de marzu de 2015.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Palaciu de Drottningholm.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q208559- Multimedia: Drottningholm Palace