Oristà

Oristà
flag of Oristà (en)	Q11919920
Alministración
País	España
Autonomía	Cataluña
Provincia	provincia de Barcelona
Contorna	Llusanés (es)
Tipu d'entidá	conceyu de Cataluña
Alcalde d'Oristà	Marc Sucarrats Sabatés
Nome oficial	Oristà (ca)
Códigu postal	ver 08518;
Xeografía
Coordenaes	41°56′05″N 2°03′43″E / 41.934722222222°N 2.0619444444444°ECoordenaes: 41°56′05″N 2°03′43″E / 41.934722222222°N 2.0619444444444°E
	Oristà Oristà (España)
Superficie	68.5 km²
Altitú	468 m
Llenda con	Olost, Muntanyola, Sant Bartomeu del Grau, Santa Maria d'Oló, Sant Feliu Sasserra, Santa Maria de Merlès y Prats de Lluçanès
Demografía
Población	573 hab. (2022); - 274 homes (2019); - 267 muyeres (2019)
Porcentaxe	0%; 0.01%; 0.01%; 100% d'España; Cataluña; provincia de Barcelona; Llusanés (es)
Densidá	8,36 hab/km²
Viviendes	42 (1553)
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00
	orista.cat

Oristà ye un conceyu de Cataluña, perteneciente a la provincia de Barcelona, na comarca d'Osona, na subcomarca del Lluçanès y estremeru coles contornes del Bages y del Moyanés. Ta formáu por trés nucleos de población: Oristà, La Torre d'Oristà y el Raval de Sant Feliu. Ye'l conceyu de mayor estensión de la contorna.

Demografía[editar | editar la fonte]

Evolución demográfica
1900	1930	1950	1970	1981	1986	2006
979	1.500	1.490	1.118	963	912	593

Historia[editar | editar la fonte]

Nel términu efectuáronse afayos arqueolóxicos de dómina neolítica, ibérica y romana. Nel añu 908 apaez mentáu per primer vegada'l castiellu d'Oristá, que sumió escontra'l s. XII. En 923 mentar por primer vegada la ilesia de San Andrés.

Símbolos[editar | editar la fonte]

L'escudu d'Oristà defínese pol siguiente blasón:

«Escudu losanjado: d'azur, un sautor (o cruz de San Andrés) plena d'argén y un castiellu de gules zarráu d'oru sobremontado d'una flor de lís d'argén resaltando sobre'l tou. Por timbre una corona mural de pueblu.»^[2]

Foi aprobáu'l 1 de xunu de 1983.

Vista xeneral d'Oristá

Llugares d'interés[editar | editar la fonte]

"Muséu de Ceramica de los Países Catalanes".
Ilesia de San Andrés, con cripta románica.
Ilesia de San Nazari.
Ilesia de San Salvador de Serrallops.
Ilesia de Santa Maria, na Torre d'Oristà.
Castillo de Tornamira.

Personaxes célebres[editar | editar la fonte]

Perot Rocaguinarda, bandoleru.

Bibliografía[editar | editar la fonte]

Varios (1989). Guía de Catalunya: todos los pueblos y todas las comarcas.. ISBN 84-87135-01-3.

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ URL de la referencia: http://www.idescat.cat/pub/?id=aec&n=925&t=2016.
↑ «DECRETO 244/1983, de 1 de xunu, pol que s'autoriza al Conceyu d'Oristà a adoptar el so escudu heráldicu municipal.». DOGC núm. 342 (6 de xunetu de 1983). Consultáu'l 25 de xunetu de 2010.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

[b0659d622e4fefbda80818014f28e05250abb0c0-1] URL de la referencia: http://www.idescat.cat/pub/?id=aec&n=925&t=2016.

[2] «DECRETO 244/1983, de 1 de xunu, pol que s'autoriza al Conceyu d'Oristà a adoptar el so escudu heráldicu municipal.». DOGC núm. 342 (6 de xunetu de 1983). Consultáu'l 25 de xunetu de 2010.

[1]

[2]