Oréjovo-Zúyevo
Oréjovo-Zúyevo | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | Rusia | ||||
Óblasts | Óblast de Moscú | ||||
Ókrug urbano (es) | Orekhovo-Zuyevo Urban Okrug (en) | ||||
Tipu d'entidá | ciudá/pueblu[1] | ||||
Cabezaleru/a del gobiernu | Gennadiy Panin (en) | ||||
Nome llocal | Орехово-Зуево (ru) | ||||
Códigu postal |
142600–142619 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 55°48′N 38°58′E / 55.8°N 38.97°E | ||||
Superficie | 36 km² | ||||
Altitú | 120 m | ||||
Demografía | |||||
Población | 44 100 hab. (1923) | ||||
Porcentaxe | 100% de Orekhovo-Zuyevo Urban Okrug (en) | ||||
Densidá | 1225 hab/km² | ||||
Más información | |||||
Fundación | 1917 | ||||
Prefixu telefónicu |
496 4 | ||||
Estaya horaria | UTC+03:00 | ||||
Llocalidaes hermaniaes |
| ||||
ozmo.ru | |||||
Oréjovo-Zúyevo (en rusu: Оре́хово-Зу́ево) ye una ciudá industrial del óblast de Moscú, en Rusia, centru alministrativu del raión homónimu. Ta allugada 85 km al este de Moscú nun área forestada, a la vera del ríu Kliazma (afluente del ríu Oká). La ciudá foi fundada en 1917 cuando tres aldees Oréjovo, Zúyevo y Nikol´skoye fueron fundíes, d'ende'l so nome. Cuenta con una población de 121 114 habitantes (Censu de 2010).
Historia
[editar | editar la fonte]Los primeres fechos alrodiu de Oréjovo-Zúyevo daten de 1209. Foi mentáu nes cróniques de Moscú como un llugar llamáu Volochok, onde tomó llugar la batalla ente'l príncipe Yuri de Vladimir y el príncipe Iziaslav de Riazán. El nome Volochok (o como más tarde foi llamáu Zúyev Volochok) derivar de la pallabra eslava pa designar a los llugares onde los botes de madera treslladar por tierra d'un ríu a otru. Nesti llugarsobremanera, los botes yeren usualmente tresportaos per tierra ente los ríos Kliazma y Nerskaya.
En 1797 el llabrador siervu Savva Morozov abrió la so primer fábrica de seda en Zúyevo. Más tarde tresformar nuna fábrica de llana. En 1823 los beneficios del so negociu dexáron-y salir de la servidume. En 1830 treslladó les sos fábriques a la otra vera del ríu Kliazma, al llugar que más tarde se llamó Nikol´skoye. A finales del sieglu XIX y principios del sieglu XX, Oréjovo-Zúyevo yera la tercer ciudá textilera de Rusia, dempués de Moscú y San Petersburgu.
En 1885 tuvo llugar na fábrica testil de Morozov la primera y más grande fuelga rusa. Esta revuelta ye conocida como Morozovskaya Stachka (lliteralmente “La Fuelga de Morozov”). Empezó'l 7 de xineru de 1885 y duró delles selmanes. L'impautu d'esta fuelga nel movimientu revolucionariu de Rusia foi inmensu.
Oréjovo-Zúyevo constituyóse como ciudá en 1917, a escasos meses de la Revolución d'Ochobre.
Economía
[editar | editar la fonte]Por casi dos sieglos, Oréjovo-Zúyevo foi una ciudá empobinada a la industria testil. Ello ye que la población desenvolvióse arriendes de la de la fábrica de testiles de Savva Morozov. La producción d'algodón tresformó a la llocalidá nel tercer centru industrial más grande de Rusia, a empiezos del sieglu XX. Depués de la Revolución d'ochobre de 1917, la fábrica de Morozov foi nacionalizada. Mientres la yera soviética el centru industrial foi conocíu como "Oréjovo-Zúyevski Jlopchato-Bumazhni Kombinat" (Centru d'algodón Oréjovo-Zúyevo). La producción de testil siguió hasta la década de los noventa, cuando la Xunión Soviética colapsó y la industria testil morrió por cuenta de les dificultaes económiques, y la incapacidá de competir colos testiles importaos, muncho más baratos. Eventualmente, casi tola producción concluyó, y les instalaciones de la fábrica convertir en centros comerciales y mercaos.
Tresporte
[editar | editar la fonte]La ciudá ta asitiada nel Gran aniellu del tren de Moscú y la nueva llinia del ferrocarril transiberianu. Cuenta cola plataforma “Krutoye” y l'estación “Oréjovo-Zúyevo” que la comuniquen vía ferrial coles ciudaes de los óblast de Moscú y Vladimir.
Oréjovo-Zúyevo atopar nel camín que percuerre la carretera A108, y cuenta con servicios d'autobuses interurbanos a llocalidaes vecines y Moscú.
Deporte
[editar | editar la fonte]Futbol
[editar | editar la fonte]La ciudá ye'l llar del equipu de fútbol más antiguo de Rusia. El primer equipu de fútbol en Oréjovo-Zúyevo foi entamáu pol británicu G.G. Charnock, quien nesi tiempu fora'l vicepresidente de la lliga de fútbol de Moscú. Al traviés de la so historia l'equipu xugó so distintos nomes. Nos sos primeros años foi conocíu como "Morozovtsy". Mientres la era soviética, l'equipu xugó sol nome de "Znamia Truda". Dempués del colapsu del réxime comunista l'equipu foi adquiríu pol Spartak de Moscú y convirtióse n'unu de los clubes provinciales del Spartak, foi conocíu como "Spartak-Oréjovo". En 2003 l'equipu retomó'l nome de Znamia Truda.
La meyor actuación del Znamia Truda foi nes finales de la copa de la URSS, en 1962, cuando perdió contra'l "Shakhtar" (Donetsk) 0:2.
Bádminton
[editar | editar la fonte]Oréjovo-Zúyevo ye famosa pola so escuela de bádminton. Usualmente, la ciudá ye la anfitriona de los campeonatos de bádminton de toa Rusia.
Instalaciones deportives
[editar | editar la fonte]- La ciudá cunta con tres estadios: "Znamia Truda", "Torpedu" y "Jimik".
- Cuenta tamién col complexu pa natación "Neptun", que ta axacente al estadiu "Znamia Truda".
- Un nuevu complexu, "Vostok", foi abiertu en 2007 pol gobernador del óblast de Moscú.
Persones acomuñaes con Oréjovo-Zúyevo
[editar | editar la fonte]- Ivan Babushkin, bolxevique, vivió en Oréjovo-Zúyevo
- Vladimir Bondarenko, héroe de la Xunión Soviética, partisanu
- Nikolai Biriukov, escritor
- Mijail Biriukov, futbolista
- Yakov Flier, pianista
- Viktor Galochkin, héroe de la Xunión Soviética
- Venedikt Erofeev, escritor
- Yuri Kovalyov, futbolista
- Leonid Krasin, activista soviéticu
- Yuri Kurnenin, mánager de fútbol
- Savva Morozov, productor testil
- Anna Pavlova, ximnasta, campeona olímpica
- Aleksei Pichugin, mánager de YUKOS
- Viktor Sujorukov, actor
- Kornili (Titov), obispu metropolitanu del antiguu ritu de la Ilesia ortodoxa
- Valentin Yanin, historiador
Ciudaes hermaniaes
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: OKTMO. 179/2016.. Data de consulta: 23 ochobre 2016.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]