Nuevu Partíu Anticapitalista
| Nuevu Partíu Anticapitalista | |
|---|---|
| Nouveau Parti anticapitaliste | |
| Acrónimu | NPA |
| Voceru/a | Christine Poupin,[1] Philippe Poutou, Olivier Besancenot |
| Fundación | Febreru de 2009 1 |
| Sede | Montreuil |
| Estáu |
.svg){kind=small} Francia |
| Ideoloxía política |
Anticapitalismu Progresismu Socialismu Comunismu Trosquismu Internacionalismu Altermundismu Ecosocialismu Feminismu Antirracismu |
| Posición nel espectru | Estrema izquierda[ensin referencies] |
| Afiliación internacional | Izquierda Anticapitalista Europea, 4ª Internacional |
| Afiliación europea |
Izquierda Anticapitalista Europea (es)  |
| Páxina web | https://nouveaupartianticapitaliste.fr/ |
 | |
El Nuevu Partíu Anticapitalista (francés: Nouveau Parti anticapitaliste, NPA) ye un partíu políticu anunciáu en Francia el 29 de xunu de 2008, primeramente con 9.123 militantes, y finalmente oficializáu de manera formal en febreru de 2009. Nes eleiciones de 2009 llogró'l 5% de los votos.
Orixe y perspectives iniciales[editar | editar la fonte]
El so nome fuera escoyíu orixinalmente namái con calter temporal. Pero mientres el Congresu fundacional del 6-8 de febreru de 2009, resultó ser el definitivu, en ganándo-y -col 53% de los votos- a la opción alternativa competidora, la más auténticamente marxista denominación de "Partíu Revolucionariu Anticapitalista" (Parti Révolutionnaire Anticapitaliste).[2]
El propósitu del partíu ye intentar unificar los quebraos movimientos de la izquierda radical francesa, l'agrupación Llucha Obrera d'Arlette Laguiller, los siguidores del líder antiglobalización José Bové ya inclusive dellos miembros del históricamente importante pero eleutoralmente bien devaluáu Partíu Comunista Francés.
Asimimo tamién busca atraer nuevos activistes del espectru ideolóxicu de centru-izquierda (pa ello, la denominación oficial finalmente confirmada de NPA ye meyor que la más ideologizada alternativa derrotada de PRA).
Coles mesmes, otra idea importante ye intentar recuperar votos históricamente izquierdistes, pero "aburguesaos" o "derechizados" mientres los últimos años, debíu en parte a la incapacidá de la estremada izquierda gala de contenelos y de satisfaer a los votantes. Por casu, los partíos y coaliciones marxistes llograren un porcentaxe combináu del 10,44% de los votos nes eleiciones presidenciales de Francia de 2002, cifra que baxó notablemente a pocu más de la metá (5,75%) nes de 2007. En particular, el tradicional y dalguna vegada poderosu PCF namái llograría un 2% de sufraxos nesi importante comiciu nacional.
La parte que ta estrechamente rellacionada con Olivier Besancenot, el principal voceru del más poderosu partíu de la estrema izquierda francesa, la Lliga Comunista Revolucionaria (LCR). Ello ye que la mesma LCR francesa, xerme ideolóxicu del NPA, se autodisolvió formalmente en víspores del congresu fundacional del nuevu partíu, el día 5 de febreru de 2009. Pel so llau, el NPA apiguró a 9.123 miembros mientres la so creación,[3] tres veces más de los que tenía la LCR.[4]
Conferencia fundacional[editar | editar la fonte]
Na conferencia fundacional del 6 al 8 de febreru de 2009, 630 delegaos votaron respectu d'una serie de documentos, que travesaron un llargu procesu d'enmiendes y posteriores cambeos nes asamblees local y rexonal.
El primer documentu de "principios fundamentales" brinda l'analís partidariu de los qu'él ve como'l impasse o "puntu muertu" del capitalismu, y la necesidá de movilización de les mases. Nel llargu plazu plantega'l derrocamientu de les actuales instituciones burgueses franceses que tendríen de ser reemplazaes por un réxime marxista "superior", supuestamente virtuosu ellí onde falló'l "burocráticu" (según los trosquistes) comunismu históricu. Como puede inferise a partir d'estes clares definiciones, l'aparente arrenunciu al trosquismu paez ser más una táctica cosmética qu'una aspiración real.[ensin referencies]
El segundu documentu ye'l reglamentu provisional, que va permanecer a valir hasta la próxima conferencia.
El tercer documentu, que se refier a les perspectives, trata d'establecer les prioridaes pal añu entrante (2009-2010), amás de les demandes claves poles cualos lluchar nel futuru inmediatu.
A lo último, un anexu d'actualidá sobre les eleiciones al Parllamentu Européu espresa l'actitú del partíu escontra les eleiciones europees de xunu de 2009.
Estructura[editar | editar la fonte]
Besancenot declaró que'l NPA nun va tener un únicu líder y, nel so llugar, el so lideralgu va tar compuestu por un cuerpu colexáu. Coles mesmes, el partíu va ser representáu polos sos voceros oficiales.
La estructura básica del partíu van ser los distintos comités locales, que va entamar les diverses actividaes partidaries locales. La política xeneral del partíu va ser coordinada por un comité nacional.
Antes de la fundación del partíu, los "450 comités pa un nuevu partíu" (izquierdista) yá taben dafechu arreyaos na actividá política de propaganda, partiendo volantes y xuniéndose a campañes localessobremanera contra'l retayu a los servicios públicos, amás de protestar contra los bombardeos israelinos sobre la Franxa de Gaza. Bastante ye que el logotipu del nuevu partíu inclúi'l dibuxu d'un megáfonu.
Ideales[editar | editar la fonte]
L'oxetivu declaráu del partíu ye "construyir una nueva perspeutiva socialista y democrática pal sieglu XXI".[5]
Olivier Besancenot dixo que'l partíu va ser de "la izquierda que llucha, anticapitalista, internacionalista, antirracista, ecoloxista, feminista, que s'opón a toles formes de discriminación.[6]La distintiva y tradicional identificación de la LCR col trosquismu (y cola Cuarta Internacional apareyada a aquel) va ser abandonada pol NPA, a lo menos oficialmente.[7]
La conferencia (del 6 al 8 de febreru de 2009) adoptó tres documentos finalmente, tres les sos respeutives enmiendes: una declaración de "principios fundacionales", un reglamentu provisional intrapartidario, y finalmente un documentu de "perspectives" pal restu del añu. El borradores d'estos documentos fueron llargamente distribuyíos y aldericaos nel senu del partíu. El proyeutu más recién alrodiu de los principios fundacionales llama a la "revolución social", pero ensin una rellación precisa con nenguna teoría o práutica histórica marxista relativa a ella. Al contrariu de los documentos anteriores de la LCR, anque la tema del feminismu ta bien presente nél, nun fai mención esplícita a la teoría patriarcal. Otres cuestiones, tales como la retirada de les tropes franceses d'Afganistán, l'aumentu del salariu mínimu, y los servicios públicos son aceptaos y consensuaos por tolos miembros del NPA. Otres cuestiones, tales como oponese a la creciente islamofobia o qué llugar precisu va ocupar la ecoloxía nel programa partidariu entá s'atopen nuna etapa d'alderique.
Aliances[editar | editar la fonte]
Por cuenta de que, en 2009, el NPA ye una agrupación política bien nueva, l'alderique entá sigue sobre qué tipu d'aliances con otros grupos son ideolóxica y tácticamente aceptables. Sicasí, delles corrientes de pensamientu actuales dientro del NPA faen fincapié nos peligros d'aliase con fuercies que pueden terminar xuniéndose, local o nacionalmente, al tradicional y socialdemócrata Partíu Socialista francés. Otros creen qu'hai trabayu por faer n'aliances amplies y pragmátiques con otros partíos d'izquierda, como'l nuevu Partíu d'Izquierda.
En xineru de 2009, el NPA robló una declaración conxunta con otros partíos de la izquierda francesa, pa la fuelga nacional del día 29 d'esi mes.
Esta declaración conxunta apinó l'alderique sobre les posibles aliances, con dellos miembros alegando que dicha unidá nos movimientos coordinaos de fuelgues significa (o a lo menos suxure) una base abonda pa "compartir boletas" y dir xuntos nes eleiciones europees. Ello ye que los sos militantes más entusiastes deseyen que'l partíu sía'l precursor d'un gran partíu anticapitalista a nivel européu.[8]
Pel so llau, otros realicen y promueven una clara distinción ente les aliances ideolóxiques con otros movimientos sociales y les que se realicen tácticamente con propósitos eleutorales.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Communiqué du NPA. Conseil politique du NPA des 26 et 27 mars.
- ↑ Diariu Monde 039;', París, 9 de payares de 2008.
- ↑ Myriam Duboz - L'introduction du congrès ("La introducción del congresu"), nel sitiu web del NPA.
- ↑ Le NPA élit son 'parlement' ("El NPA escueye'l so 'parllamentu'"), Le Nouvel Observateur, 8 de febreru de 2009.
- ↑ Le Nouveau parti anticapitaliste d'Olivier Besancenot est llancé ("El Nuevu Partíu Anticapitalista foi llanzáu"), Agence France-Presse (AFP), 29 de xunu de 2008.
- ↑ Le Nouveau Parti Anticapitaliste, c'est particular ("El NPA ye particular"), Radio France Internationale, 30 de xunu de 2008
- ↑ Monde 039;', París, 9 de payares de 2008.
- ↑ Besancenot: un nouveau parti pour une “contre-offensive globale” contre le gouvernement, ("Besancenot: Un nuevu partíu pa una contraofensiva global contra'l gobiernu"), Agence France-Presse (AFP), 7 de xunu de 2008.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
- Sitiu oficial del NPA (En francés).
- Le Nouveau parti anticapitaliste d'Olivier Besancenot est llancé ("El Nuevu Partíu Anticapitalista d'Olivier Besancenot foi llanzáu"), Agence France-Presse (AFP), 29 de xunu de 2008. (En francés).
- Le Nouveau Parti Anticapitaliste ne doit pas être xune LCR relookée ("El NPA nun tendría de ser la LCR con un nuevu look"), Monde 039;', 30 de xunu de 2008 (En francés).
- Le Nouveau Parti Anticapitaliste, c'est parti, Radio France Internationale, 30 de xunu de 2008 (En francés).
- Entrevista d'un activista pol diariu Daily Maybe (N'inglés).
Datos: Q1045425
Multimedia: Nouveau parti anticapitaliste