Mar de Siberia Oriental
Mar de Siberia Oriental | |
---|---|
Situación | |
Tipu | mar |
Parte de | Océanu Glacial Árticu |
Coordenaes | 72°N 163°E / 72°N 163°E |
Datos | |
Superficie | 987 000 km² |
Fondura | 155 m |
El mar de Siberia Oriental o mar Siberianu del Este (rusu: Восто́чно-Сиби́рское мо́ре) ye un mar marxinal del océanu Árticu. Ta asitiáu ente'l cabu Árticu, nel norte; la mariña continental de Siberia, nel sur; l'archipiélagu de les islles de Nueva Siberia, nel oeste; y islla de Wrangel nel este. Ta alcontráu ente'l mar de Láptev, al oeste —col que comunica pol estrechu de Sannikov y l'estrechu de Láptev— y el mar de Chukotka, al este.
La superficie averada d'esti mar ye d'unos 913.000 km², tando la mayor parte del añu cubierta por xelu. El 70% del so área tien una fondura menor de 50 m, y la so fondura máxima ye de solamente 155 m. La mariña ye principalmente plana nel oeste (hasta la desaguada del ríu Kolyma), y montascosa nel este. La temperatura medio (aire) ta ente 0 °C y 2 °C (4 °C nel sur) pel branu, algamando los -30 °C pel hibiernu.
El so principal puertu ye Pevek. Baña les mariñes de la República de Saja y de Chukotka.
Nun hai islles en mediu del mar de Siberia Oriental, y hai bien poques islles y grupos d'islles nes sos agües costeres, como Islla Ayon y l'archipiélagu de les Islles Medvyezhi.
Por cuenta de la so llocalización tan al norte esti mar ta la mayor parte del tiempu cubiertu de xelu. Les mariñes orientales tienen dellos terrenes elevaos y llombes, pero les mariñes occidentales son, na so mayoría de poca altitú y tán cubiertes de tundra, banzaos y ensame de pequeños llagos.
Ente los ríos que desagüen nel mar de Siberia Oriental destaquen l'Indigirka (1.726 km), l'Alazeya (1.590 km), l'Ujandina, el Kolyma (2.513 km), el Rauchua (323 km), el Chaun, el Paljavaam (416 km) y el Pegtymel (354 km).
Historia
[editar | editar la fonte]El mar foi saleáu polos rusos, que se treslladaben d'una desaguada a otra nes sos kochs a principios del sieglu XVII. En 1648 Semyon Dezhnev y Fedot Alekseev percorrieron la mariña dende'l ríu Kolyma hasta'l ríu Anadyr y l'estrechu de Bering. Esploraciones sistemátiques y llevantamientos cartográficos y batimétricos del mar y les sos mariñes fueron recoyíes por una serie d'espediciones en 1735-42, 1820-24, 1822, 1909, 1911-14.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]
Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
- Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Mar de Siberia Oriental.