Macrolepiota procera

Macrolepiota procera; Carauterístiques micolóxiques
	El sombreru ye convexu o esplanáu
	Les llámines son llibres
	Espores de color blancu
	Comestibilidá: comestible
	[editar datos en Wikidata]

Macrolepiota procera var. procera
Clasificación científica
Reinu:	Fungi
Filu:	Basidiomycota
Clas:	Basidiomycetes
Orde:	Agaricales
Familia:	Agaricaceae
Xéneru:	Macrolepiota
Especie:	M. procera; (Scop.) Singer 1948
	[editar datos en Wikidata]

Mushroom (Macrolepiota procera) en masa.

Macrolepiota procera, tamién conocíu como apagador,^[1] cucurril, parasol, matacandil o galamperna,^[2] ye un fungu basidiomiceto del orde Agaricales.

Descripción[editar | editar la fonte]

Sombreru marrón maciu, cerráu de mozu, que col tiempu ábrese, algamando un diámetru d'hasta 30 cm. Presenta escames esplanaes y escures, qu'irradien dende'l centru, onde s'asitia un umbón escuru. Llámines llibres, blanques y apertaes. Pie llargu con un aniellu doble tamién cubiertu d'escames, y que se dixebra fácilmente del sombreru.^[3]^[4]

Hábitat y dómina[editar | editar la fonte]

Fructifica de branu a finales de seronda en verdes, praos, escamplaes de montes o xunto a caminos.^[3]^[4]

Comestibilidad[editar | editar la fonte]

Comestible escelente, siendo una cogorda bien apreciada.

Sicasí convendría nun confundir esta cogorda cola Macrolepiota rhacodes qu'aparentemente en poques cantidaes nun suel ser tóxica. A esceición, de les yá de más dudosa comestiblidad, Macrolepiota rhacodes var. bohemica, hortensis y derivaes, onde puede apreciase un tonu acoloratáu a la corte na primera, por casu, anque les estrema pol so menor altor.

Tamién esisten les Lepiota d'aspeutu similar como pero d'enforma menor tamañu (<10 cm diámetru) que son perfectamente capaces de provocar la muerte del que les peracaba.^[3]^[4]

Variedaes[editar | editar la fonte]

M. procera var. procera (Scop.) Singer 1948
M. procera var. pseudo-olivascens Bellù & Lanzoni 1987^[5]^[6]

Galeria[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ Grünert, H.; Grünert, R.; VV.AA. (1984). Guíes de Naturaleza Blume: Cogordes (t. orixinal:"Pilze"). Blume, páx. 28. ISBN 84-87535-11-9.
↑ «micoValdorba. Macrolepiota procera». Archiváu dende l'orixinal, el 14 de payares de 2015. Consultáu'l 18 d'avientu de 2010.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Asociación Micológica Zamorana (ed.) (2005). Seta y Rutes Micológicas en Sanabria, Carballeda y los Valles editorial=Adisac La Voz.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Evans, S.; Kibby, G. (2004). Guíes de bolsu. Fungos.. Omega. ISBN 84-282-1089-6.
↑ Asturnatura.com. «Macrolepiota procera var. pseudoolivascens». Consultáu'l 18 d'avientu de 2010.
↑ «Macrolepiota procera var. pseudo-olivascens» (n'inglés), Index Fungorum, CAB International, Centraalbureau voor Schimmelcultures (CBS) y Landcare Research New Zealand Limited (eds.), http://www.indexfungorum.org/Names/NamesRecord.asp?RecordID=134695

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Recueya de fungos

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Macrolepiota procera.

[blume-1] Grünert, H.; Grünert, R.; VV.AA. (1984). Guíes de Naturaleza Blume: Cogordes (t. orixinal:"Pilze"). Blume, páx. 28. ISBN 84-87535-11-9.

[2] «micoValdorba. Macrolepiota procera». Archiváu dende l'orixinal, el 14 de payares de 2015. Consultáu'l 18 d'avientu de 2010.

[amz-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Asociación Micológica Zamorana (ed.) (2005). Seta y Rutes Micológicas en Sanabria, Carballeda y los Valles editorial=Adisac La Voz.

[evans-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Evans, S.; Kibby, G. (2004). Guíes de bolsu. Fungos.. Omega. ISBN 84-282-1089-6.

[5] Asturnatura.com. «Macrolepiota procera var. pseudoolivascens». Consultáu'l 18 d'avientu de 2010.

[6] «Macrolepiota procera var. pseudo-olivascens» (n'inglés), Index Fungorum, CAB International, Centraalbureau voor Schimmelcultures (CBS) y Landcare Research New Zealand Limited (eds.), http://www.indexfungorum.org/Names/NamesRecord.asp?RecordID=134695

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

Macrolepiota procera Carauterístiques micolóxiques
El sombreru ye convexu o esplanáu
Les llámines son llibres
Espores de color blancu

Comestibilidá: comestible
[editar datos en Wikidata]