Mónica Madariaga
Mónica Madariaga | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | Santiagu, 25 de xineru de 1942 | ||
Nacionalidá | Chile | ||
Muerte | Santiagu, 8 d'ochobre de 2009 (67 años) | ||
Causa de la muerte | cáncanu | ||
Estudios | |||
Estudios |
Universidá de Chile Liceo 7 Luisa Saavedra de González (es) | ||
Llingües falaes | castellanu | ||
Oficiu | política, profesora universitaria, abogada | ||
Emplegadores | Universidá Andrés Bello | ||
Creencies | |||
Partíu políticu | Unión Demócrata Independiente (es) | ||
Mónica Madariaga Gutiérrez (25 de xineru de 1942, Santiagu – 8 d'ochobre de 2009, Santiagu), foi una abogada, académica y política chilena, dos veces ministra del réxime militar encabezáu pol so primu Augusto Pinochet, que gobernó'l país ente 1973 y 1990.
Biografía
[editar | editar la fonte]Fía de Carlos Madariaga Pizarro y Laura Gutiérrez Ugarte y nieta d'un xeneral del Exércitu de Chile, estudió nes Monxes Ursulines, el Colexu Compañía de María y nel Llicéu 7 de Providencia. Ingresó a Lleis na Universidá de Chile y titulóse en 1966 cola tesis Derechu alministrativu y seguridá xurídica.
En 1962 empezó a trabayar na Contraloría Xeneral.
Cuando Augusto Pinochet encabezaba la Xunta de Gobiernu, foi designada ministra de Xusticia ente 1977 y 1983, dómina en que se promulgó la Constitución de 1980 y el Decretu Llei 2.191, más conocíu como Llei d'Amnistía, que foi redactáu pola mesma Madariaga.[1]
Mónica Madariaga pidió perdón nuna entrevista concedida en 1985 a la periodista Mónica González pa la revista Analís y afirmó vivir una «microrrealidad» que nun-y dexaba ver lo que realmente pasaba nel país no que fai a los crímenes a los derechos humanos. Coles mesmes que culpa de delles de les sos aiciones a Jaime Guzmán y José Piñera Echenique.[2]
Tres la torna a la democracia asumió la rectoría de la Universidá Andrés Bello. Foi candidata a senadora de la Unión de Centru Centro Progresista pola Circunscripción 9 (Rexón d'O'Higgins) nes parllamentaries de 1997, pero nun resultó escoyida. Darréu foi direutora de la Escuela de Derechu de la Universidá d'Artes, Ciencies y Comunicación.[3]
Ente 2001 y 2003 militó na Unión Demócrata Independiente.[4]
Muerte
[editar | editar la fonte]Mónica Madariaga contraxo, en 2004, un agresivu cáncer oseu y de mames, que llogró contener pero que depués reincidió y por metástasis estender al sistema linfáticu.[5] La exministra reveló los costos del so tratamientu y los detalles médicos a los cualos víase espuesta y el coraxe con qu'enfrentaba'l so mal.[6] El 8 d'ochobre de 2009 productu d'un cáncer fina a les 6 de la mañana na so casa na comuña de Los Condes.[7]
Controversia
[editar | editar la fonte]Mónica Madariaga carauterizar pola so fuerte personalidá, calter francu y les sos polémiques revelaciones y dichos,[8] lo cual asitiar en dellos discutinios na prensa.
Yera una invitada frecuente en programes televisivos precisamente pola so franqueza pa develar dellos episodios del réxime militar, como por casu indicar la gran influencia que Lucía Hiriart de Pinochet exercía sobre'l so maríu.[9][10]
Especial movición causó cuando nuna entrevista al periódicu La Tercera en 2000 afirmó que los dirixentes de la derechiega UDI fueron adoctrinaos en Colonia Dignidá.[11]
En 2009 volvió a l'axenda pública al afirmar, nuna entrevista a la Canal 2 de San Antonio, qu'en 1982 habría intercedido pa lliberar a Sebastián Piñera, nesi tiempu xerente xeneral del Bancu de Talca, del so encarcelamientu por fraude ya infraiciones a la Llei Xeneral de Bancos.[12] Piñera negó les acusaciones,[13] pero Madariaga reafitó los sos dichos, llamando "mentirosu" a quien yera nesi momentu'l candidatu presidencial de la Coalición pol Cambéu.[14]
Historial eleutoral
[editar | editar la fonte]Eleiciones parllamentaries de 1997
[editar | editar la fonte]- Eleiciones parllamentaries de 1997 a senador pola Circunscripción 9, (Rexón d'O´Higgins)[15]
Candidatu | Pactu | Partíu | Votos
|
% | Resultáu |
---|---|---|---|---|---|
Rafael Moreno Rojas | Concertación pola Democracia | DC | 82 789 | 25,01 | Senador |
Anselmo Sule Candia | Concertación pola Democracia | PRSD | 76 091 | 22,99 | |
Andrés Chadwick Piñera | Unión Per Chile | UDI | 68 167 | 20,59 | Senador |
Mónica Madariaga Gutiérrez | Chile 2000 | ILE | 55 112 | 16,65 | |
La Izquierda | ILC | 20 390 | 6,16 | ||
Pablo Baraona Urzúa | Unión Per Chile | ILB | 17 687 | 5,34 | |
Darío Poblete Morales | Humanista | PH | 5295 | 1,60 | |
Joaquín Arduengo Naredo | Humanista | PH | 3390 | 1,02 | |
Carlos Arroyo Hodges | Chile 2000 | UCCP | 2072 | 0,63 |
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Poder Xudicial so la Dictadura: Impunidá y Llei d'Amnistía, portal Derecho Chile; accesu 04.02.2012
- ↑ Mónica González. Mónica Madariaga pide perdón, Portada de Analís y perbreve resume na páxina del 'Muséu de Prensa de la Universidá Diego Portales; Consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ Cerca de 500 persones despiden a Mónica Madariaga, nota de l'axencia UPI, reproducida en La Tercera, 9 d'ochobre de 2009; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ Mónica Madariaga dir de la UDI. El Mercurio. 17 de xunetu de 2001. http://diario.elmercurio.com/detalle/index.asp?id=%7B60af2623-64fe-43f5-8219-72y2685defef%7D. Consultáu'l 25 d'ochobre de 2017.
- ↑ Productu del cáncer finó Mónica Madariaga, Publimetro, 8 d'ochobre de 2009; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ "Enxamás lloré pol mio cáncer", dixo Mónica Madariaga en 2006, El Mercurio Online, 8 d'ochobre de 2009; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ Mónica Madariaga ye velada n'ilesia Sagráu Corazón El Monte Archiváu 2016-03-05 en Wayback Machine, La Tercera, 8 d'ochobre de 2009; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ personalidá+de+m%C3%B3nica+madariaga&source=bl&ots=LdCqvxiN0V&sig=NRNB6_uRpMLi7sPWThAvzoTmEYA&hl=es&ei=FZ7OStbnIpqltge0mbz6Aw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4#v=onepage&q=la%20%20personalidá%20de%20m%C3%B3nica%20madariaga&f=false Jorge Llavanderu. El preciu de sostener un suañu, LOM, Santiago, 1997, fragmentos del llibru en Google Books; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ Polémicos dichos de Mónica Madariaga sobre'l réxime militar,
- ↑ Fernando Jiménez. Frei refugó venceyos con polémicos dichos de Madariaga, El Mercurio Online, 25 de xunetu de 2009; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ «Mónica Madariaga afirma que dirixentes UDI fueron adoctrinaos en Villa Baviera». La Tercera. Archiváu dende l'orixinal, el 30 de setiembre de 2000. Consultáu'l 21 de mayu de 2013.
- ↑ Diana Porres. Sebastián Piñera: ¿La segunda ye la vencida?, Radio Universidá de Chile, 11 d'avientu de 2009; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ Piñera y declaración de Madariaga: "Eso ye total y absolutamente falsu", Terra, 24 de xunetu de 2009; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ Madariaga reafita los sos dichos y califica de mentirosu a Piñera, Terra, 24 de xunetu de 2009; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- ↑ Votación Candidatos por Circunscripción 9, Senadores 1997 (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). n'Eleiciones.gov.cl, Fonte de datos: TRICEL
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Mónica Madariaga nel portal Zomobo (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- Mónica Madariaga nel portal Memoria Viva (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).; consultáu'l 4 de febreru de 2012
- La era Rosende, capítulu II de El llibru negru de la xusticia chilena; consultáu'l 4 de febreru de 2012