Llingua filosófica
 | |
|---|---|
| Estatus oficial | |
| Oficial en | Nengún país |
| Reguláu por | Nun ta reguláu |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | nengún |
| ISO 639-2 | {{{iso2}}}
|
| ISO 639-3 | |
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Una llingua filosófica ye un idioma artificial que foi diseñáu pa reflexar dalgún aspeutu de la filosofía, particularmente al respective de la naturaleza o potencial del llinguaxe.
Una de los aproximamientos a les llingües filosófiques son les asina llamaes llingües taxidérmiques. Estes son llingües nes cualos les pallabres constrúyense de tala forma que reflexen un árbol de la conocencia, onde les pallabres con raigaños comunes representen conceutos rellacionaos. Exemplos d'estes llingües son, por casu, "Real Character" de John Wilkins (1668), "Llingua Universal" de Sotos Ochando (1845) y "Ro" de Edward Powell Foster (1904).
L'idioma ithkuil de John Quijada (1978) foi diseñáu pa una máxima sucintez.
Otres llingües filosófiques reflexen l'idioma dende un puntu de vista filosóficu. Sofitaes o non na hipótesis de Sapir-Whorf, diséñase'l llinguaxe con una filosofía en mente. Asina la escritora Suzette Haden Elgin diseñó l'idioma láadan col fin d'asitiar en vocabulariu y gramática los conceutos y diferencies importantes pa les muyeres, basáu na teoría de grupu mutáu.
El Toki Pona de Sonja Elen Kisa (2001), ta basáu nel taoísmu.
Historia
[editar | editar la fonte]Nel diseñu de llingües filosófiques fueron pioneros Francis Lodwick (A Common Writing, 1647; The Groundwork or Foundation laid (or So Intended) for the Framing of a New Perfect Language and a Universal Common Writing, 1652), Sir Thomas Urquhart (Logopandecteision, 1652), George Dalgarno (Ars signorum, 1661), y John Wilkins (Essay towards a Real Character, and a Philosophical Language, 1668). Toes estes propuestes yeren sistemes basaos en clasificaciones xerárquiques de categoríes descriptives.
Gottfried Leibniz creó la Lingua Generalis en 1678.
En 1855, l'escritor británicu George Edmonds modificó'l sistema de Wilkins, dexando la so taxonomía intacta, pero camudando la gramática, la ortografía y la pronunciación del llinguaxe nun esfuerciu por simplificar la so llectura y escritura.[1]
Referencies
[editar | editar la fonte]- Alan Libert, A priori Artificial Languages. Lincom Europa, Munich, 2000. ISBN 3-89586-667-9
- Umberto Eco, The search for the perfect language, 1993.
- ↑ Edmonds, George. A Universal Alphabet, Grammar, and Language. Richard Griffin and Company, London and Glasgow, 1855.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q1758144