Reinu d'Armenia

	estáu desapaecíu
Alministración
Capital	Van ; Tigranocerta ; Artashat (es)
Forma de gobiernu	Monarquía absoluta
Llingües oficiales	Armeniu ; Araméu ; griegu
Relixón oficial	Zoroastrismu, Mitología armenia (es) y cristianismu
Xeografía
Coordenaes	38°30′07″N 43°25′00″E / 38.5019°N 43.4167°E
Superficie	500 km²
Demografía

El Reinu d'Armenia, Gran Armenia o Armenia Mayor, foi un reinu independiente ente'l 190 e. C. y el 165 d. C., y un protectoráu del Imperiu romanu ente'l 165 y el 428. Foi creáu de les cenices de l'antigua satrapía d'Armenia, que yera parte del imperiu aqueménida. Aportó nun reinu independiente so la dinastía oróntida, gracies al apoxéu del Reinu de Macedonia.

Tres la cayida del Imperiu seléucida, una de les monarquía que nacieron de les ruines del imperiu d'Alexandru Magnu, un estáu helenísticu armeniu foi fundáu en 190 e. C. por Artaxias I. Na so máxima rellumanza, ente los años 95 e. C. y 66 e. C., Armenia estendió los sos dominios sobre partes d'El Cáucasu y l'área qu'anguaño correspuende al este de Turquía, Siria y El Líbanu. Por un tiempu, Armenia foi unu de los estaos más poderosos de la rexón, hasta que foi algamada pola esfera d'influencia romana nel 66 e. C.

Darréu, Armenia foi un frecuente focu de contención ente Roma y l'Imperiu persa. Los partos forzaron a Armenia a sometese ente los años 37 y 47, cuando los romanos retomaron el control del reinu.

Sol mandatu de Nerón, los romanos entamaron una campaña (55–63) contra l'Imperiu parto, que invadiera'l reinu d'Armenia, aliáu de Roma. En ganando (60) y perder (62) Armenia, l'imperiu romanu unvió a la XV lexón Apollinaris, encabezada pol xeneral Gnaeus Domitius Córbulo, dende Panonia a Siria. Córbulo entró a los territorios de Vologases I, quien tornó'l reinu d'Armenia a Tiridates I.

L'Imperiu sasánida ocupó Armenia en 252 hasta que los romanos recuperar en 287. En 384 el reinu foi estremáu ente l'Imperiu romanu d'Oriente y los perses. Armenia Occidental prontamente incorporóse como provincia romana col nome d'Armenia Inferior (ente Pontus y Capadocia); Armenia Oriental caltúvose como reino dientro de Persia, hasta qu'en 428 la nobleza local derrocó al rei, y los sasánides instalaron a un gobernador nel so llugar.

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 URL de la referencia: http://www.iranicaonline.org/articles/armenia-iii.

Aram, Proudian H.: The Armenians in past and present. Los Angeles, 1896.
Chahin, M.: The Kingdom of Armenia, 1987.
Kurkjian, Vahan: Tigran the Great, 1958.
Kalantar, Ashkharbek: Armenia: from the Stone Age to the Middle Ages. Civilisations du Proche Orient, Serie 1, vol. 2, París: Recherches et Publications, 1994.
Kalantar, Ashkharbek: Materials on Armenian and Urartian History (with a contribution by Mirjo Salvini). Civilisations du Proche-Orient: Series 4 - Hors Série - CPOHS 3. París, 2004.
Kalantar, Ashkharbek: The Mediaeval Inscriptions of Vanstan (Armenia). Civilisations du Proche-Orient: Series 2 - Philologie - CDPOP 2, Vol. 2, París: Recherches et Publications, 1999.

[d8a45108f78549d58c925750b6d26bde3ad019c0-1] 1,0 ^1,1 URL de la referencia: http://www.iranicaonline.org/articles/armenia-iii.

[1]