Ériu

Na mitoloxía irlandesa, Ériu (/ˈeːrʲu/), fía d'Ernmas de los Tuatha Dé Danann, yera la matrona epínoma diosa d'Irlanda. So maríu yera Mac Gréine (‘Fíu del Sol’). Amás, foi la ma col Príncipe Elatha de los Fomorianos de Bres.

El nome inglés de Ireland, y d'ehí l'asturianu d'Irlanda vienen del nome Ériu y el términu xermánicu (Noruegu antíguu o inglés antíguu) land (tierra).

Papel y representación

Coles sos hermanes, Banba y Fodla, foi parte d'un importante triunvitaru de dioses. Cuando los milesianos aportaron de la Península Ibérica ca una de les tres hermanes pidieron que los sos nomes foren daos al país. Éstu-yos foi garantizao, anque finalmente Ériu (Éire) convirtióse nel nome de más usu (Banba y Fodla a vegades son usaos pa nomes poéticos de la Islla, de la mesma forma qu'Albion lu ye pa Gran Bretaña).

Ériu, Banba y Fodhla son representaes como les dioses de la soberanía.

Según Seathrún Céitinn les tres dioses d'Éire, Banbha y Fódhla sedríen en realidá Badhbh, Macha y Móirríoghan. Como Ériu, Badb ye tamién a vegades mentada como fía d'Ernmas; les dos dioses podríen, poro, ser consideraes como un equivalente.

Nome y etimoloxía

La Universidá de Gales reconstruyó el llésicu Proto-Celta de forma que-y da a *Φīwerjon- (nominativu singular Φīwerjō) la etimoloxía proto-celta del so nome name. Esta forma celta implica que'l términu proto-indo-européu *piHwerjon-, rellacionáu col axetivu *piHwer- "gordu" (cf. Sanskrit pīvan, f. pīvarī y pīvara, "gordu, enllenu, abondo") daría un significáu de "tierra gorda" o "tierra d'abundancia", aplicáu a edaes tempranes a la Islla d'Irlanda.