Enrique Santamarina
Enrique Santamarina | |||
|---|---|---|---|
 | |||
6 setiembre 1930 - 20 ochobre 1930 | |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Tandil, 8 de febreru de 1870[1] | ||
| Nacionalidá |
 Arxentina | ||
| Muerte | Buenos Aires, 18 d'abril de 1937[1] (67 años) | ||
| Sepultura | Cementeriu de la Recoleta | ||
| Familia | |||
| Padre | Ramón Santamarina | ||
| Hermanos/es | |||
| Estudios | |||
| Llingües falaes | castellanu | ||
| Oficiu | políticu | ||
 | |||
Enrique Santamarina (8 de febreru de 1870, Tandil – 18 d'abril de 1937, Buenos Aires)[2] foi direutor del Banco Nación y vicepresidente d'Arxentina nel gobiernu del xeneral Uriburu, tres el golpe del 6 de setiembre de 1930, pero arrenunció'l 20 d'ochobre d'esi mesmu añu por enfermedá. Foi un gran propulsor de Monte Grande, onde foi'l primer comisionado municipal y una figura bien importante na creación del partíu d'Esteban Echeverría en 1913, cuando dexó los terrenes onde se emplazó el Club Social.[2] Anguaño recordar nesti pueblu una plaza, una avenida y un monumentu, que cuntó cola collaboración de Santamarina y Fíos, una y bones la empresa formó una comisión pa recaldar los fondos necesarios pa la construcción.[2][3]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 URL de la referencia: https://catalogo.bn.gov.ar/F/?func=direct&local_base=BNA10&doc_number=000042488. Apaez como: Enrique Santamarina.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Juan Cruz Jaime. «SANTAMARINA Y FÍOS, 118 años nel conseñamientu» (castellanu). Archiváu dende l'orixinal, el 30 de setiembre de 2013.
- ↑ «Ramón Santamarina Valcárcel (l'esforciáu civilizador de Tandil)» (castellanu). Archiváu dende l'orixinal, el 7 de mayu de 2009.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q5818407
Multimedia: Enrique Santamarina