Ríu Ebro
El ríu Ebro[1] (catalán: Ebre) ye'l ríu más caudalosu d'España, y el segundu de la península ibérica dempués del Duero (caudal mediu de 600 m³/s pal Ebro, frente a los 675 m³/s del Duero na so desaguada en Porto). Ye arriendes el segundu ríu más llargu, por detrás del Tajo. Escurre dafechu per España, au ocupa la primer posición ente los ríos que nacen y desagüen netamente nel país, tantu pol llargor como pol so caudal. D'ente los ríos que desagüen nel mar Mediterraneu, ye'l segundu más llargu tres el Nilu.
Percuerre l'estremu nororiental de la península ibérica, al traviés del valle que lleva'l so nome, asitiáu nuna depresión. Sigue una direición noroeste-sureste dende la so nacencia na «Hermandad de Campoo de Suso», en Cantabria, hasta'l mar Mediterraneu, nel que desagua formando'l delta del Ebro, ente los términos municipales de Deltebre y San Jaime de Enveija.
El ríu tien un llargor total de 930 km.[2] La so cuenca hidrográfica ye la más estensa d'España, con una superficie de 86.100 km². Ésta distribúyese, amás de per esti país, per Andorra y Francia.
L'Ebro traviesa siete comunidaes autónomes españoles: Cantabria (au naz), Castiella y Llión, La Rioxa, País Vascu, Navarra, Aragón y Cataluña (onde desagua). Amás, la so cuenca hidrográfica tamién drena territorios de la Comunidá Valenciana (ríu Bergantes) y Castiella-La Mancha.[3] El ríu baña dos capitales de comunidá autónoma: Logroño y Zaragoza
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: celtíberu (
[...] que s'asitiaba nel valle del Ebro.
) - ↑ Ministeriu de Mediu Ambiente, Secretaría Xeneral pal Territoriu y la Biodiversidá, "Programa Caminos Naturales"
- ↑ Confederación Hidrográfica del Ebro, Datos Básicos