Dolmen de Merías

Dolmen de Merías
	dolmen y centro de visitantes (es)
Llocalización
País	España
Autonomía	Principáu d'Asturies
Provincia	provincia d'Asturies
Conceyu	Tinéu
Parroquia	Merías
Coordenaes	43°16′10″N 6°20′53″W / 43.26944444°N 6.34805556°O
	Dolmen de Merías Dolmen de Merías (Asturies)

El dolmen de Merías ye una construcción megalítica, asitiada na parroquia de Merías, nel conceyu asturianu de Tinéu.

A l'empiezu la década los años sesenta del sieglu XX, Luis Tenreiro, qu'exercía como maestru nacional en Tinéu, identificó nuna llomba de la Sierra de Merías, percima'l pueblu del mesmu nome, nel llugar de Las Cabanas, una construcción megalítica. Una vegada que Luis Tenreiro da anuncia del so descubrimientu, será Francisco Jordá Cerdá, en xunetu de 1962, el qu'entame los llabores d'escavación del dolmen, nos qu'atopó sólo una espesa capa de raxos carbonosos ensin denguna ayalga arqueolóxica, de resultes del perllongu usu per pastores y aldeanos, del interior del dolmen como abellugu, nel que prendíense fueos, y que les sos socesives retirades de cenices, supunxeron l'estrozamientu y desapaición de posibles ayalgues.

El so alzáu, taba formáu per cuatro ortostatos ^{[n 1]} grandes y atoscaos (de los que desapaeció l'asitiáu nel costáu sur), qu'enmarcaben una rudimentaria base rectangular, y cola entrada escontra l'occidente. L'altor de los ortostatos ronda los 80 cm., mentanto que la llábana que fai de cubierta del dolmen, tien unes midíes de 2,70 per 2,05 m., con un grosor de 25 cm.

Los datos de los que tiense conocencia sobre los pueblos megalíticos d'Asturies, son bien escasos, lo que torga albidrar d'un mou exautu, la razón de l'alzamientu d'estes construcciones nunos determinaos allugamientos. Los espertos suxeren la esistencia de dos grupos dolménicos estremaos. El primeru sería'l de los asitiaos nel centru de terrenos llanos y averaos a dalgún ríu, onde prauticaríase l'agricultura, y tamién ganadería na campera (exemplu d'esta clas de dolmen, sería'l Dolmen d'El Varadal, asitiáu tamién nel conceyu tinetense). El segundu grupu, taría integráu pelos asitiaos en montes, a bon altor, cercanos a víes de paso de ganaos, y que polo arispiu del terrén, aprovecharíense sólo como camperes pal ganáu. Ye nesti segundu grupu dolménicu, nel qu'integraríase'l dolmen de Merías.

Magar que les sos dimensiones son pequeñes, pa lo que ye común nesta clas de monumentos megalíticos, el so bon caltenimientu, y el so privilexáu asitiamientu, cola Sierra de Penamanteiga pal sur, y amplies vistes, escontra'l norte, del conceyu Tinéu y la conca'l Narcea, faen d'esti sitiu un llugar atrayente.

Bibliografía

Francisco Jordá Cerdá. Historia de Asturias. Prehistoria. Ayalga Ediciones. 1984.
Gran Enciclopedia Asturiana. Tomo 10. Gran Enciclopedia Asturiana. 1970.
Francisco Jordá Cerdá. Archivum. Tomo 12. Notas sobre la Cultura Dolménica en Asturias. Revista de la Facultad de Filosofía y Letras. 1962.

Notes

↑ Ortostatu: llosa afincada verticalmente na tierra que sofita la cobertoria d'un dolmen.

Referencies

Enllaces esternos

[1] Ortostatu: llosa afincada verticalmente na tierra que sofita la cobertoria d'un dolmen.

[n 1]