Clarina (mazana)

De Wikipedia

Plantía:Ficha de cultivarClarina[1] ye una variedá cultivar de pumar (Malus domestica) Esta mazana ye orixinaria d'Asturies y ye una de les 76 variedaes de mazana que s'inclúin na D.O.P. Sidra d'Asturies. Ta cultivada na coleición de pumares asturianos del SERIDA.[2][3]

Sinónimos[editar | editar la fonte]

  • "Mazana Clara"

Característiques[editar | editar la fonte]

El pumar de la variedá 'Clarina' tien una puxanza media. Figura de la estructura de ramificación (sistema de formación n'exa): 9. Tipu de fructificación: IV.[4]

Dómina d'entamu de floriamientu (permediu periodu 2005-2009):Entemediu a temprana dende principios hasta mediaos d'abril.[4][5]

La variedá de mazana Clarina tien un frutu de diámetru pequeñu (61-65 mm), altor 58,5 mm; rellación altor-diámetru, entemedia (0,86-0,95); posición diámetru máximu nel mediu; acostillao interior de la cubeta ocular de fuerte a mediu; coronamiento final de la mota (o perfil de la cubeta) llixeramente onduláu a onduláu.[2][4][5]

El frutu tien predominiu de forma globulosa.[2][6]

Cuévanu del pedúnculu de pocu fonda y dalgunos fonda, col anchor de la cubeta peduncular media, siendo la rellación de la cubeta ocular-cubeta peduncular cilíndrica. Cantidá de "russeting" (pardeamiento aspru superficial que presenten delles variedaes) na cubeta peduncular de baxa a media.[2][5]

Pedúnculu curtiu (11-15 mm) y dalgunos bien curtiu (≤10 mm). Con espesura del pedúnculu medianu.[2]

Apertura de güeyu, zarráu y dalgunos daqué abiertu. Tamañu de güeyu de medianu a pequeñu. Fondura de la cubeta ocular de fonda a media y l'anchor de la cubeta ocular ye ancha. Coronamiento final de la mota (perfil cubeta) llixeramente onduláu. y la cantidá de "russeting" na cubeta ocular ausente o bien baxa.[2]

La testura de la epidermis ye cerosa, con estáu ceroso de la epidermis fuerte, y la pruina de la epidermis ausente o débil; coloración de fondu mariellu o mariellu ablancazao; siendo'l color de superficie marrón claro a naranxa, con una intensidá de color na superficie clara; tipu del color de superficie escoloráu y delles plaques continues. Siendo la cantidá de "russeting" nos llaterales predomina baxa a media, anque en dalgunos ye alta y n'otros ta ausente.[2][5]

Densidá de lenticelas ye medianamente numberoses; siendo'l tamañu de les lenticelas con predominiu de medianu a pequeñu; ensin aureola; con #el color del nucleu de la lenticela marrón.[2]

Color de la magaya ye blanca o crema y apertura de lóculos (en corte tresversal) zarraos.[4][5]

Maduración produzse dende la primera a la segunda decena d'ochobre.[4]

Variedá de sabor amargoso, utilizase na producción de sidra.[4][5]

Rendimientos de producción[editar | editar la fonte]

Tien una entrada en producción bastante rápida. Algama un bon nivel bien granible (>40 t/ha). Nivel d'alternanza bastante regular.[4]

Rendimientu en mostiu (l/100 kg): 64,6 ± 2,5. Azucres totales (g/l): 117,8 ± 8,8. Acidez total (g/l H2SO4): 1,7 ± 0,4. pH: 4,1 ± 0,2. Fenoles totales (g/l ac. Tánico): 2,1 ± 0,6. Grupu tecnolóxicu: amargosu.[4][7]

D.O.P. Sidra d'Asturies[editar | editar la fonte]

La Denominación d'Orixe Protexida (D.O.P.) sidra d'Asturies tien qu'ellaborase puramente con mazanes procedentes de parceles asturianes inscrites nel Conseyu Regulador de la Denominación d'Orixe”, que ye l'organismu oficial que según l'artículu 10 del reglamentu (CEE 2081/92) acreditáu para certificar qu'una sidra cumpla los requisitos establecíos nel so reglamentu para ser “Sidra d'Asturies”.[2]

Na actualidá (2018) cuenta con 31 llagares, 322 cosecheros y 843 hectárees rexistraes y auditadas.[2]

Sensibilidaes[editar | editar la fonte]

Sensibilidá a hongos: Elevada a monilia; media a motudu; baxa a chancro y a oidio.[8][4][7]

Ver tamién[editar | editar la fonte]

  • Mazanes de sidra d'Asturies
  • Bancu Nacional de Germoplasma de la Estación de Villaviciosa
  • Fenología
  • Apomixia
  • Floriamientu, polinización y cuaye n'árboles frutales
  • 'Sidra'
  • Malla espaldera o para entutorar
  • Fruticultura
  • Inxertu
  • Portainjertos Malling

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ https://desidras.com/manzana/clarina/
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 Variedades de manzanas D.O.P. Sidra de Asturias. http://www.sidradeasturias.es/catalogo.php?var=4.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraastu» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  3. ↑ Digital.csic.es/bitstream/Coleición de cultivares autóctonos asturianos y del arco Atlántico de manzanos (Malus xdomestica) del Banco de Germoplasma de Villaviciosa Pág. 35. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Descripción de las variedades de manzana de la D.O.P. Sidra de Asturias, Clarina página 18. http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf.  Error de cita: La etiqueta <ref> ye inválida; el nome «dopsidraasturi» ta definíu delles vegaes con distintu conteníu
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Desidras.com/manzana/clarina, DOP sidra de Asturias. https://desidras.com/manzana/clarina//. 
  6. ↑ Digital.csic.es/bitstream Tipos de la forma de los frutos de la manzana página 60. http://digital.csic.es/bitstream/10261/44503/1/S%C3%A1nchezC_TC_2007.pdf. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Serida.org/publicacionesdetalle.. http://www.serida.org/publicacionesdetalle.php?id=5568. Consultáu'l 3 de xineru de 2020. 
  8. ↑ Syngenta.es/moteado-en-manzano. https://www.syngenta.es/moteado-en-manzano. Consultáu'l 3 de xineru de 2020. 

Bibliografía[editar | editar la fonte]

  • Dapena, Y., Blázquez, M.D. 2009. Descripción de les variedaes de mazana de la D.O.P Sidra d'Asturies. SERIDA. 69 pp. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/4071.pdf].
  • Dapena, Y., Blázquez, M.D., Fernández, M. 2006. Recursos fitogenéticos del Bancu de Germoplasma de Pumar del SERIDA. Tecnoloxía Agroalimentaria 3: 34-39. [disponible online: @http://www.serida.org/pdfs/1524.pdf].
  • El manzano autóctono de Navarra. Universidad Pública de Navarra.
  • Rivera Núñez, Diego; Obón de Castro, Concepción. Frutos secos, oleaxinosos, frutales de güesu, almendrales y frutales de pebida . Volum 1. Editum, 1997, p.152–153. ISBN 8476847440 [Consulta: 19 febreru 2012].
  • Henri Kessler, Pomologie romande illustrée. -yos 50 meilleures variétés de fruits pour la culture avec reproduction en couleurs d'après échantillons cultivés au pays, 1949.[1]
  • Willi Votteler: Verzeichnis der Apfel- und Birnensorten, Obst- und Gartenbauverlag, München 1993, ISBN 3-87596-086-6
  • André Leroy, Dictionnaire pomologique, tomes 3 et 4, 1867.
  • Les deux tomes de « Le Verger Français », 1947, 1948.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

  1. ↑ lire sur pomologie.com.
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Clarina_(mazana)&oldid=3952531»