Saltar al conteníu

Catherine Tanvier

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Catherine Tanvier
Vida
Nacimientu Toulouse28 de mayu de 1965[1] (59 años)
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Llingua materna francés
Estudios
Llingües falaes francés[2]
Oficiu
Oficiu tenista
IMDb nm3540035
Cambiar los datos en Wikidata

Catherine Tanvier (28 de mayu de 1965Toulouse), más conocida como Cathy" Tanvier, ye una tenista profesional francesa retirada de l'actividá. Tuvo activa na década de 1980 y parte de 1990. Algamó la posición númberu 20 nel ranking ATP en 1984 y ganó un títulu en singles y nueve en dobles de la Women's Tennis Association.

En 1982 Tanvier convertir en campeona xuvenil de Wimbledon en ganando a Helena Suková na final.[3]

Tanvier ganó'l so únicu títulu en singles pa la Women's Tennis Association en 1983 nel Abiertu de Friburgu, ganando a Laura Arraya na final en sets corríos.

Nel Tornéu de Wimbledon algamó la cuarta ronda en singles en 1985, perdiendo nesta ocasión contra Zina Garrison.[4] La cuarta ronda tamién foi la so meyor posición nel Abiertu d'Australia (1989, 1990, 1991) y Roland Garros (1983, 1988).[5] En dobles, el so meyor resultáu nun Grand Slam foi la semifinal de Roland Garros en 1983 xunto a Ivanna Madruga.

Tanvier publicó dos biografíes, en 2007 escribió Déclassée – de Roland-Garros au RMI,[6] y en 2013 publicó Détraquements, de la colère à la torpeur.[7][8]

En 2010 fixo'l so debú como actriz na película Film Socialisme de Jean-Luc Godard.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: WTA website.
  2. Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 155610695. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  3. «Catherine Tanvier (FRA) – Ladies' Singles». AELTC.
  4. «Wimbledon players archive – Catherine Tanvier». AELTC.
  5. «Australian Open players – Catherine Tanvier». Tennis Australia.
  6. «Serving up the dark side of tennis». The Irish Times (28 de marzu de 2009).
  7. «Catherine Tanvier, du court à l'écrit» (francés). La Libération (5 d'abril de 2013).
  8. «Catherine Tanvier: «J'ai de la colère à évacuer»» (francés). Le Figaro (8 d'abril de 2013).

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]