Castellar de Santiago

Castellar de Santiago
Alministración
País	España
Autonomía	Castiella-La Mancha
Provincia	provincia de Ciudá Real
Tipu d'entidá	conceyu d'España
Alcaldesa de Castellar de Santiago (es)	María del Carmen Ballesteros Vélez
Nome oficial	Castellar de Santiago (es)
Códigu postal	13750
Xeografía
Coordenaes	38°32′07″N 3°17′00″W / 38.535277777778°N 3.2833333333333°O
	Castellar de Santiago Castellar de Santiago (España)
Superficie	95.5 km²
Altitú	821 m
Llenda con	Santisteban del Puerto y Torre de Juan Abad
Demografía
Población	1803 hab. (2023); - 962 homes (2019); - 935 muyeres (2019)
Porcentaxe	0.37% de provincia de Ciudá Real; 0.09% de Castiella-La Mancha; 0% de España
Densidá	18,88 hab/km²
Más información
Estaya horaria	UTC+01:00
	castellardesantiago.org

Castellar de Santiago ye un conceyu y llocalidá d'España, na provincia de Ciudá Real, comunidá autónoma de Castiella-La Mancha. Ta asitiáu na contorna del Campu de Montiel, anque forme parte pola so proximidá del partíu xudicial de Valdepeñas. Atópase una altitú de 821 msnm y la so población ye de 2.055 habitantes (INE 2015).

Fiestes[editar | editar la fonte]

Como tolos pueblos, Castellar de Santiago tien dellos costumes, unes caltiénense y otres hanse perdíu col pasu de los años. Les principales fiestes son: El Cristu de la Misericordia, el 14 de setiembre; San Marcos, el 25 d'abril; y la feria, el 15 d'agostu.

Fogueres[editar | editar la fonte]

Una de los costumes que se caltienen y que data de tiempos inmemorables son les fogueres qu'inauguren les fiestes na viéspora de la fiesta del Cristu de la Misericordia. Cada 13 de setiembre, a los nueve de la nueche, tolos vecinos del pueblu encienden les sos fogueres, que s'asitien metanes les cais, y colles danse por inauguraes les fiestes. Al empar, cientos de cohetes llanzar n'honor al Santísimu Cristu de la Misericordia. Ye tou un espectáculu ver cómo "ambura" el pueblu, tantu dende dientro como pela rodiada del mesmu. Cuando la foguera, que se fai a base de cañes de chaparro, abondosa pela redolada, va escastándose, los vecinos preparen les sos parrilles y faise una barbacoa a base de chuletes, chorizos, panceta, sardines, etc.

Santos[editar | editar la fonte]

Otra de los costumes del pueblu son los Santos. Na nueche del 31 d'ochobre ye tradición que la xente nuevo del pueblu (anque tamién lo fai xente más adulto), axuntar en cases, cortixos...y pasen la nueche toos aconceyaos. Ellí cenen y dempués móntase la fiesta. Más tarde cada quien decide con quién dormir.

En San Isidro tamién ye tradición pasar el día nel campu de fartura.

La fiesta de San Marcos ye una de les más vistoses y risonderes del pueblu. La fiesta amenorgar a una romería qu'empieza'l 25 d'abril y estiéndese mientres más díes si parte con fin de selmana. La fiesta celebrar nun llugar llamáu L'Aferruñada (davezu llamáu Rumblosa o Rumbrosa polos sos habitantes) alcontráu nes estribaciones de Sierra Morena, xusto na llende ente la provincia de Ciudá Real y Xaén, a unos 8 km del pueblu. Ye una paraxa bien guapa, llenu d'arbolea, onde tou Castellar treslladar mientres esos díes. La xente lleva la so tienda de campaña y pasa delles xornaes nel campu. Ellí come, cena, bebe, a última hora, ta de fiesta. *Pela nueche hai un escenariu onde actúa dalguna orquesta o un grupu de rock y toos baillen alegremente. Mientres los díes que dura San Marcos el pueblu ta vacíu porque tolos castellareños treslladáronse al campu.

Los Mayos ye otra tradición particular d'esti pueblu. El primeru de mayu dalgunes de les fachaes de les cases amanecen con pintaes de mensaxes a les casaderes del pueblu. Una tradición que se foi dexenerando pol conceutu equivocáu del humor mal entendíu. Lo que resalta siempres nos "mayos" ye la ortografía, la mala pero dacuando simpática ortografía. Apenes s'entienden ciertos mensaxes, pero dende los más flemáticos a los más insultantes, pasando polos obscenos, los "mayos" son ensin llugar a dulda una manifestación esterna más de la espresión popular.