Casiterita
La casiterita ye un mineral que resulta de la oxidación del estañu (SnO2), ye un mineral típicu de les pegamatites, ye dicir, asóciase a la fase seronda de la cristalización granítica (neumatolisis). Nos granitos neumatolíticos y pegmatites, la casiterita suel dir acompangada de wolframita, sheelita y mispíquel.
Datos físicos[editar | editar la fonte]
La casiterita suel tener un 87% d'estañu y un 21% d'oxíxenu (arriendes de fierro, tantaliu y otros minerales); ye abondo dura, pesada y fráxil; inatacable polos ácidos. Apaez en cristales gruesos, prismáticos, cuasi siempres en macles pertenecientes al sistema tetragonal (con variantes ditetragonales y dipiramidales). Daqué menos frecuente ye'l denomáu estañu acicular, ye dicir, con cristales finos con aldéu d'aguya, o en forma d'estañu lleñosu, asemeyáu a la maera. Sicasí, ye cenciello alcontralu en forma de gránulos globulares sueltos (estañu de placer).
- Durez ente 6 y 7
- Exfoliación imperfeuta.
- Pesu específicu ente 6'8 y 7'1
- Color pardu casi prietu (colofonía menos frecuente en mariellu, buxu o bermellu xacintu.)
