Casio de Parma
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Casio de Parma | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Antigua Roma, 74 de edC | ||
| Nacionalidá | Antigua Roma | ||
| Muerte |
Antium (en)  , (43/53 años) | ||
| Causa de la muerte | homicidiu | ||
| Familia | |||
| Padre | valor desconocíu | ||
| Madre | valor desconocíu | ||
| Estudios | |||
| Llingües falaes | llatín | ||
| Oficiu | poeta, políticu de l'Antigua Roma | ||
 | |||
Casio de Parma, Parmense o Parmesano (Cassius Parmensis en llatín orixinal), (? – Atenes, 30 e.C.), dramaturgu y poeta romanu del sieglu I e.C.
Foi poeta elegiaco y satíricu y, según Porfirión, "scripserat enim multes alies tragoedias", escribió munches traxedies praetextae, una d'elles Brutus, en versu senariu, que cunta la espulsión de los reis de Roma per parte de Xunu Brutu. Tenía, pos, una índole política bien definida a favor de la República. Corte con esto que fuera un defensor de los asesinos de César, Casio y Brutu, y tribunus militum nel exércitu de dambos. Muertos éstos, siguió'l partíu de Pompeyu y más tarde el de Marcu Antoniu. Dedicó una epístola a atacar a Octavio Augusto, llamándo-y nietu d'un panaderu y de un corredor de dineru; dempués de la batalla d'Accio abellugar n'Atenes, onde tuvo un suañu proféticu en que se-y averaba un xigante negru, peludo y greñoso que, al preguntar quién yera, respondía: "El to xeniu maléfico". Espertóse y volvió suañar col xeniu, pero yá nun podía algamar. A los pocos díes foi executáu. Como poeta foi tan fecundo que Horacio llegó a escribir que con ello podría faese la so propia pira funeraria, lo qu'hai que tomar tamién nel sentíu de que la so obra satírica contra Augusto pudo tener non poca parte nel so desastráu fin.