Calldetenes
Calldetenes | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Alministración | |||||
País | España | ||||
Autonomía | Cataluña | ||||
Ámbitu funcional territorial | Cataluña Central | ||||
Contorna | Osona | ||||
Tipu d'entidá | conceyu de Cataluña | ||||
Alcalde de Calldetenes (es) | Miquel Riera i Casases (en) | ||||
Nome oficial | Calldetenes (ca)[1] | ||||
Códigu postal |
08506 | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 41°55′39″N 2°17′08″E / 41.9275°N 2.2855555555556°E | ||||
Superficie | 5.8 km² | ||||
Altitú | 489 m[2] | ||||
Llenda con | Folgueroles, Sant Julià de Vilatorta, Santa Eugènia de Berga y Vic | ||||
Demografía | |||||
Población |
2601 hab. (2023) - 1259 homes (2019) - 1230 muyeres (2019) | ||||
Porcentaxe | 1.62% de Osona | ||||
Densidá | 448,45 hab/km² | ||||
Viviendes | 21 (1553) | ||||
Más información | |||||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
calldetenes.cat | |||||
Calldetenes ye un conceyu español de la provincia de Barcelona, Cataluña, asitiáu na contorna d'Osona. Atopar nel centru de la Plana de Vic, a escasa distancia de la capital comarcal. Inclúi'l nucleu de San Martín de Riudeperas.
Historia
[editar | editar la fonte]L'orixe del conceyu ta nel nucleu de San Martín de Riudeperas, llocalidá documentada dende l'añu 949. Dende mediaos del sieglu XIV apaez documentáu el nucleu de Calldetenes, cercanu a la ciudá de Corcó, que foi adquiriendo importancia hasta mover a Sant Josep dels galls como centru del conceyu. Esti conceyu denominábase San Martín de Riudeperas hasta la década de 1960.[3]
Símbolos
[editar | editar la fonte]- «Escudu en forma de losange con ángulos rectos: d'argén, 3 peres de sinople, puestes 2.1. Por timbre una corona mural de pueblu.»[4]
Blasón aprobáu'l 1 de xunu de 1983 y publicáu nel DOGC nᵘ342 del 6 de xunetu de 1983.[4]
Les peres faen referencia al pueblu de San Martín de Riudeperas, antigua cabecera del municipo, que-y daba'l nome, y provienen de les armes de los Riudeperes,[5] señores de la "domus" de Riudeperes.[6]
El reglamentu sobre los símbolos de les entidaes llocales de Cataluña especifica por aciu l'artículu 30.2 que'l timbre, que ye un acompañamientu asitiáu enriba del escudu, ye siempres una corona que, pelo normal, va ser una corona mural que-y correspuenda, nel casu de Calldetenes nel momentu d'aprobar l'escudu, una corona mural de pueblu.
Enantes utilizaba'l siguiente blasón:
- «Escudu cortáu: primero, d'oru, cabra pasante de sable, bordura componada d'oru y sable. Segundu, de plata, tres peres de sinople bien compuestes dos y una. El tou timbrado de corona de conde.»
Esti blasón foi aprobáu'l 4 de xunetu de 1963 y publicáu nel BOE 178 del 26 de xunetu de 1963.
La cabra pasante de sable ye de la Casa de Osona, y pertenez al llinaxe de los Cabrera. Les peres de les segunda partición, n'alcordanza del escudu tradicional del conceyu.[7]
- La bandera de Calldetenes tien la siguiente descripción:
- «Bandera apaisada, de proporciones dos d'altu por trés d'anchu, blanca con tres peres verdes d'altor caúna d'elles de 1/6 del altu de la bandera, puestes dos y una y centraes nun cuadráu imaxinariu asitiáu al llau cimeru del palu de banda 1/2 del altu.»
La bandera foi aprobada'l 20 d'agostu de 1993 y publicada nel DOGC nᵘ1.792 del 3 de setiembre de 1993.[8]
La bandera representa les mesmes figures del escudu.
-
Representación del escudu publicáu nel BOE 178.
-
Representación del actual escudu de Calldetenes.
-
Representanción de la bandera de Calldetenes.
Demografía
[editar | editar la fonte]1900 | 1930 | 1950 | 1970 | 1981 | 1986 | 2006 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
664 | 902 | 895 | 987 | 1.229 | 1.408 | 2.214 | 2.329 |
Comunicaciones
[editar | editar la fonte]El conceyu ta comunicáu per una carretera llocal con Vic y Folgueroles y cercanu a la C-25 de Cervera a Girona.
Economía
[editar | editar la fonte]Agricultura de secanu, ganadería ya industria alimentaria.
Llugares d'interés
[editar | editar la fonte]- Ilesia de la Virxe de la Mercé, del sieglu XVIII.
- Ilesia de San Martín de Riudeperas, d'orixe románicu.
- Monesteriu de Santu Tomás de Riudeperas, d'orixe románicu.
- Ruines de la ilesia de Santa María del Camí, d'orixe románicu.
Intereses
[editar | editar la fonte]- El poeta Jacinto Verdaguer vivió nel Mas de Can Tona de Calldetenes nos años en qu'estudiaba nel seminariu de Vich.
- El conceyu de Calldetenes declaró'l conceyu "Territoriu catalán llibre"[9] el 3 de setiembre de 2012 coles mesmes idees d'independencia de Cataluña y provisionalidad de lleis españoles que Sant Pere de Torelló. Foi'l segundu conceyu en faelo, aprobando la moción 45 minutos dempués que Sant Pere de Torelló, pero nel mesmu día."[10].
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Varios (1989). Guía de Catalunya: todos los pueblos y todas las comarcas.. ISBN 84-87135-01-3.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ URL de la referencia: http://www.idescat.cat/pub/?id=aec&n=925&t=2016.
- ↑ Institutu Nacional d'Estadística d'España. «Alteraciones de los conceyos nos Censos de Población dende 1842.». Consultáu'l 30 d'ochobre de 2013.
- ↑ 4,0 4,1 «DOGC 342. L'escudu heráldicu del conceyu de Calldetenes.» (castellanu) páxs. 7 y 8. Xeneralidá de Cataluña (6 de xunetu de 1983). Consultáu'l 13 de mayu de 2009.
- ↑ Jesús Sanz Lacorte. «Armes de los Riudeperes». Consultáu'l 13 de mayu de 2009.
- ↑ «Símbols dels ens locals de Catalunya» (catalán). Xeneralidá de Cataluña.
- ↑ BOE 178 de 26/7/1963
- ↑ «DOGC 1.792. La bandera del conceyu de Calldetenes.» (castellanu). Xeneralidá de Cataluña (3 de setiembre de 1983). Consultáu'l 13 de mayu de 2009.
- ↑ «Dos pueblos catalanes declárense 'territoriu catalán llibre'». intereconomia.com. Archiváu dende l'orixinal, el 7 de setiembre de 2012. Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
- ↑ «Calldetenes, segon municipi "territori català lliure"». elsingulardigital.cat. Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Páxina web del Conceyu
- Información de la Xeneralidá de Cataluña
- Información del Institutu d'Estadística de Cataluña