Cabanillas de la Sierra
Cabanillas de la Sierra | |||
---|---|---|---|
| |||
Alministración | |||
País | España | ||
Autonomía | Comunidá de Madrid | ||
Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||
Alcalde de Cabanillas de la Sierra (es) | Antonio Olaya Cobos | ||
Nome oficial | Cabanillas de la Sierra (es)[1] | ||
Códigu postal |
28721 | ||
Xeografía | |||
Coordenaes | 40°49′17″N 3°37′33″W / 40.821388888889°N 3.6258333333333°O | ||
Superficie | 14.07 km² | ||
Altitú | 900 m | ||
Llenda con | Venturada, Guadalix de la Sierra, Navalafuente, Valdemanco, La Cabrera y Redueña | ||
Demografía | |||
Población |
939 hab. (2023) - 392 homes (2019) - 364 muyeres (2019) | ||
Porcentaxe | 0.01% de Comunidá de Madrid | ||
Densidá | 66,74 hab/km² | ||
Más información | |||
Estaya horaria | UTC+01:00 | ||
cabanillasdelasierra.es | |||
Cabanillas de la Sierra ye un conceyu español de la provincia y Comunidá de Madrid. Esti conceyu estiende sobre un terrén pocu accidentáu, a una altitú d'ente 900 y 1000 metros sobre'l nivel del mar, siendo una pequeña estribación predresa de la Cuerda Larga, apéndiz montascosu de la Sierra de Guadarrama. Tien una superficie de 14,07 km² con una población de 726 habitantes y una densidá de 52,38 hab/km² (Datos de 2011). Cabanillas de la Sierra pertenez a la Contorna de la Sierra de La Cabrera, partiendo con Navalafuente, Valdemanco, La Cabrera, Redueña y Venturada.
Accesos
[editar | editar la fonte]Puede aportase a Cabanillas de la Sierra dende l'A-1 pola Salida 50 o pola Salida 55 (namái direición Madrid). Tiempu tras, a Cabanillas de la Sierra travesar l'antigua Carretera de Irún, pero col desdoblamientu d'esta carretera, l'antigua vía integróse nel pueblu como la Cai Real. Dende Cabanillas de la Sierra nacen dos Carreteres, la M-631, con direición Navalafuente, y la M-633 con direición Valdemanco
En tresporte públicu puede aportase a Cabanillas de la Sierra por aciu los autobuses de la empresa Alsa: Con Autobuses dende Plaza Castiella:
- 191
- 194
- 194
- 195
- 196
- 199
Heráldica y Bandera
[editar | editar la fonte]La bandera foi aprobada, xunto al escudu, el 27 d'ochobre de 1995. BOE nᵘ297, de 13 d'avientu de 1995, entrada 26887.
Descripción del escudu
[editar | editar la fonte]En campu de sinople, tres cabañes d'oru, dispuestes 2 y 1, manzonadas y esclariaes de sable. Xefe danchado de plata. Al timbre corona Real Española.
Significáu del escudu
[editar | editar la fonte]Cabanillas de la Sierra foi tradicionalmente un llugar ganaderu, prueba d'ello son les cañaes que traviesen el términu municipal. Nel escudu apaecen tres cabañes yá que al ser un llugar de camín pal ganáu trashumante esistíen cabañes pa dar agospéu a los pastores y el so ganáu.
Descripción de la bandera
[editar | editar la fonte]Bandera, de proporciones 2:3, de pañu danchado n'oru y gules, brochante al centru l'escudu municipal.
Demografía
[editar | editar la fonte]1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1981 | 1991 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
306 | 374 | 338 | 326 | 371 | 372 | 295 | 247 | 543 | 442 | 447 | 470 | 511 | 537 | 574 | 622 | 639 | 687 | 724 | 735 | 734 | 726 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Fonte: Plantía:Instituto Nacional d'Estadística (España)) |
Arquiteutura
[editar | editar la fonte]Arquiteutura Tradicional, Agropecuaria y Civil
[editar | editar la fonte]El Nucleu Urbanu de Cabanillas de la Sierra presenta una estructura llinial, cola Cai Real como orixe. Na metá septentrional, onde la rede viaria ye bien irregular y estrecha. Les mazanes de cases son daqué irregulares y formen conxuntos mistos. Pela cueta el sector meridional del pueblu nun presenta una ocupación edificatoria tan esquiñonada, sinón que les edificaciones, más regulares, ocupen espacios más amplios y ordenar alineadamente ente medianerías a los cantos de la Cai Real. El desenvolvimientu del cascu urbanu, aniciar nel sector noroeste, onde apaez una estructura edificatoria más consolidada, que probablemente se desenvolvió a partir del primer asentamientu. Tocantes a l'arquiteutura agropecuaria, cabo destacar la so integración nel cascu urbanu, tando más presente na zona occidental. Estes construcciones carauterizar pol so gran funcionalidad y homoxeneidá, y la so estructura suelse estremar en tres zones claramente estremaes:
*Vivienda. *Cortixu. *Payares.
Ponte de los Arrieros
[editar | editar la fonte]La ponte data del añu 1783, y por él pasaba l'antigua carretera de Francia. Crucia'l Regueru Sacedón, y atópase na carretera que va de Cabanillas de la Sierra a La Cabrera (Madrid)
Casones
[editar | editar la fonte]Arquiteutura residencial alcontrada en distintes zones del cascu. Estes edificaciones suelen presentar plantes rectangulares desenvueltes nuna o dos altures, siendo frecuente l'apaición de cámares cimeros. Dende'l puntu de vista constructivu executar por mediu de gruesos murios de carga de mampostería tosca, vista o revocada, sobre los que fuelguen les armadures de madera de la cubierta de texa árabe dispuesta a una, dos y tres vertientes según los casos. Tanto les esquines como les jambas, dinteles y recercado de los buecos planteguen problemes constructivos específicos que se solucionen con grandes pieces de granitu. El claru predominiu del macizu sobre'l buecu da orixe a una arquiteutura carauterizada pol hermetismu propiu de los sistemes arquiteutónicos de climes rigorosos.
Antiguu Parador
[editar | editar la fonte]Edificiu del sieglu XIX asitiáu na Cai Real. De planta rectangular, la so composición ye sobria y simétrica. Ye la unidá constructiva de mayor volume y desenvolvimientu en dos altures, contenía espacios destinaos al agospéu de viaxeros y caballeríes. La fachada principal diseñóse conforme de primeres de simetría destacando l'apaición d'una portada central con balcón cimeru.
Conceyu
[editar | editar la fonte]El Conceyu atopar a los pies de la Cai Real, arteria principal de la villa, con una pequeña plaza a los sos pies. Empezar a construyir en 1943 y terminóse en 1946. La planta ye rectangular con una portalada d'entrada. El pórticu d'accesu tien cinco arcos de mediu puntu. Tien dos altures y una torre con reló. La cubierta ye a cuatro agües na torre y a trés nel restu y puede vese un bistechu de grandes dimensiones. L'edificiu atópase chapado y les dovelas son de granitu. Destaca polos elementos que son propios de l'arquiteutura de Casar Conceyos de la dómina. Anguaño l'interior atópase totalmente restauráu nun estilu muncho más modernu que l'esterior, teniendo espacios diáfanos y funcionales.
Molín Fariñeru
[editar | editar la fonte]En 1875, según consta nel dintel de la puerta d'ingresu, edificóse'l molín sobre'l regueru qu'escurre cerca de la carretera que se dirixe a [Bustarviejo], alcontráu a unos dos quilómetros del cascu del pueblu. La so construcción ye de murios de mampostería alcordada en piedra de granitu con sillares de grandes dimensiones y cantería en jambas y dinteles. Esta muestra d'arquiteutura preindustrial qu'anguaño s'atopa n'estáu ruinosu, taba compuesta por una entrada d'agua o caz, una pequeña presa y la vivienda-almacén. El molín amuesa los restos d'una vivienda de planta rectangular executada con potentes murios de mampostería alcordada. Destaca'l trabayu de cantería realizáu en dinteles, jambas y recercado de los buecos.
Antigües Escueles
[editar | editar la fonte]Edificiu de los años 40 con planta rectangular y dos antoxanes d'accesu en cada esquina. Respuende a unos planteamientos y esquemes constructivos bien utilizaos en tola arquiteutura escolar realizada na zona de la sierra madrilana. Anguaño l'edificiu de les antigües escueles esta la sede del GALSINMA (el Grupu d'Aición Llocal de la Sierra Norte de Madrid) l'edificiu atópase arrodiáu per un xardín temáticu de les especies de flora que se dan na Sierra Norte, con paneles esplicativos de caúna de les zones que se recreen.
Arquiteutura Relixosa
[editar | editar la fonte]La Ilesia parroquial llevántase sobre un montículo na zona oriental del cascu, dende onde s'apodera'l valle del regueru Sacedón. L'edificiu, que tien adosáu al muriu oriental l'antiguu campusantu, ye estilísticamente del S.XVII y sufrió diverses remodelaciones a lo llargo de la so historia. Nel interior vese claramente la influencia barroca nes cúpules gallonadas sobre pechines que cubren el cruceru y el brazu correspondiente al llau del evanxeliu. El brazu de la epístola ta cubiertu por una bóveda de crucería de tradición gótica. El trazáu orixinal quedó tresformáu poles socesives remodelaciones, afectando especialmente a la nave llateral. L'edificiu actual tien dos naves, cruceru d'amplios brazos, ábside semicircular y coru altu nos pies. Amuesa una gran sobriedá de llinies y volúmenes y una total ausencia de ornamentación nos murios esternos. Destaca ye la espadaña asitiada a los pies del edificiu. La cubierta ye a dos agües con texa árabe. L'edificiu pertenez al Arzobispáu.
Interior
[editar | editar la fonte]La so catalogación estilística pertenez al Sieglu XVII, afayando un llinguaxe dafechu barrocu, frutu de la corriente arquitectónica qu'apoderó'l panorama constructivu español d'esta dómina. Reparando'l diseñu de la estructura actual del edificiu, apréciase como'l trazáu orixinal (posiblemente diseñáu con tres naves, cruceru y ábside semicircular) tuvo de sufrir diversos tresformamientos hasta algamar la forma definitiva que güei contemplamos. Los dos naves qu'esisten anguaño (central y llateral del llau del Evanxeliu) dixebrar por mediu de pilastres que sostienen arcos de mediu puntu. Na cabecera esisten dos capilla llaterales que configuren los brazos del cruceru: nel brazu correspondiente al llau del Evanxeliu alza una cúpula gallonada; El brazu de la Epístola apaez cubiertu por una bóveda de crucería de clara tradición Gótica. Sobre'l centru del cruceru esiste igualmente una cúpula gallonada esférica sobre pechinas, elementu que simboliza'l llinguaxe barrocu usáu nel espaciu internu del templu. Los murales que s'encargaron fueron concebíos dientro d'un gran plan de restauración tanto esterior como interior, qu'afectó a la totalidá del templu y a toles sos instalaciones, pos l'edificiu taba bien deterioráu con numberosos mugores y resquiebros, por cuenta de los movimientos de los murios y a diversos defectos nes cubiertes. Diches obres de restauración fueron llevaes a cabu mientres más d'un añu. Per otru llau, el procesu de la creación de les pintures allargar mientres diez meses, cola ellaboración de los distintos bocetos, lo mesmo que de un proyeutu pa la so necesaria aprobación per parte del Obispáu. Hai que dicir que pa la creación del proyeutu cuntar col puntu de vista del arquiteutu encargáu de la restauración, col fin d'aunir criterios pa la solución definitiva. La execución personal de les pintures allargar mientres dos meses.
Historia
[editar | editar la fonte]La primer fonte d'información de la que se dispón provién de restos arqueolóxicos que revelen la presencia de villes romanes nos sieglos III, IV y V D.C., que los sos antiguos murios agora sirven como llendes de finques que s'atopen ente Redueña y Cabanillas.
Nel añu 1152 al establecer Alfonsu VII les llendes de Madrid fai la primer mención a la población. En 1208 Alfonsu VIII vuelve citar pa señalar el llende este de Segovia. Nel añu 1579 nel documentu “Rellaciones de Felipe II” apaez Cabanillas como llugar o aldega de la Comunidá de villa y tierra de Uceda, a que la so xurisdicción pertenecía y de la mesma al Reinu de Toledo. Cabanillas pasa a formar parte de l'Archidiócesis de Toledo hasta la Desamortización de Mendizábal, la población ye adquirida como señoríu seglar a favor de Don diego Vázquez Mexía de Ovando Caballeru de la Orde militar de Calatrava, recibiendo más tarde el títulu de Conde de Uceda y foi asina tamién I Señor seglar de Cabanillas de la Sierra.
El condáu de Uceda cesó nel postreru descendiente del Conde y aquel día los vecinos de Uceda y Cabanillas de la Sierra, como los demás llugares del Estáu de Uceda oponer a la venta del Señoríu, apelando al recursu llegal de tantéu, solicitando faese dueños de la so propia xurisdicción, p'algamar por esti mediu la llibertá y exenciones propies del villazgo. Nel añu 1593 llibróse la Real Carta Ejecutoria peracabándose la exención y constituyéndose, Cabanillas, con categoría de Villa Real independiente na so xurisdicción y términu. En 1616 pretendió de nuevu Uceda exercer el señoríu, lo que dio llugar a un nuevu pleitu ente Uceda y les nueves Villes, y en 1621 cuando la Villa de Uceda perdió'l pleitu. Cabanillas de la Sierra a lo llargo de la so historia foi un enclave xeográficu importante gracies al so allugamientu nel Camín Real de Burgos” que configuró l'actividá económica del pueblu y la evolución del nucleu urbanu. Por ello, Cabanillas de la Sierra foi históricamente un llugar destináu al descansu. Los trés cañaes que traviesen el términu definir primeramente como asentamientu de pastores y descansu de ganáu trashumante. Asina mesmu'l Camín Real de Burgos y Francia que traviesa'l conceyu favoreció la so crecedera entorno a esta vía. Posaes y Paradores surdieron p'atender a los viaxeros. En 1752 esti tránsitu tuvo de ser importante yá que ye la dómina de mayor desenvolvimientu de la población. La esistencia d'una cruz procesional del Sieglu XVI y otra del Sieglu XVII –calteníes na ilesia- confirmen la importancia que tenía entós el pueblu.
Hasta finales de Sieglu XVIII los pastores de “La Mesta” dieron muncha importancia al conceyu como llugar estratéxicu de descansu de les cabañes d'oveyes merina. En 1808 na guerra de la Independencia castigar a delles poblaciones de la Sierra Norte, ente les cualos tuvo Cabanillas, que foi amburada y la so población tuvo qu'abandonar la zona. En 1810, sol gobiernu napoleónicu Cabanillas forma parte de la provincia de Guadalaxara, anque en 1822 pasa a integrase na provincia de Madrid y adopta el xentiliciu “de la sierra” nel añu 1916. Dende mediaos del Sieglu XIX empieza la recuperación poblacional del conceyu. Yá nel Sieglu XX la cercanía a la capital marca la evolución del conceyu. Nos años 80, la rexón viose afeutada pol éxodu rural, y a partir de los años 90 produzse un cambéu d'enclín y Cabanillas convertir nun llugar privilexáu escoyíu por munchos madrilanos pa establecer la so residencia y pasar los meses de branu y dómines festives.
Rutes
[editar | editar la fonte]Ruta del Toru
[editar | editar la fonte]La Ruta del Toru de Cabanillas de la Sierra tien dos modalidaes. Una Curtia que traviesa'l nucleu urbanu de Cabanillas de la Sierra, pa depués dirixise al Toru de Osborne (Primer Toru de Osborne el la xeografía española), de 4'7 Km de distancia, y una llarga, que bordia'l nucleu urbanu pa llegar al Toru de Osborne y darréu volver al puntu de partida, el llargor del trayeutu ye de 8'4 Km. A lo llargo del itinerariu esisten 17 paneles informativos que nos dexen conocer el paisaxe, flora, fauna y costumes de les xentes de Cabanillas de la Sierra y d'otros conceyos de la Sierra Norte de Madrid.
Camín de La Vega
[editar | editar la fonte]Salimos del conceyu de Cabanillas de la Sierra en direición sur pola cañada Real d'Estremadura, pa llegar al descansadero “Les Poces”, conocíu por La Vega”. Vamos Cruciar el regueru Albalá percima de la ponte y vamos dexar la Cañada Real pa coyer el camín de Bustarviejo a Madrid, pol cual vamos llegar al molín de Pepe (antiguu molín fariñeru de finales del sieglu XIX). Siguiendo'l calce del regueru Albalá vamos llegar al molín Romeral, dende'l cual, pola Tendalada de la Poza de la Cacera a la Devesa, vamos llegar a la pradería de Navamoja (antiguu descansadero de ganáu). Pola caleya cerca de les Chaparras y cruciando la carretera de Valdemanco vamos llegar a El Sacedón, llugar de nacencia del regueru del mesmu nome. D'El Sacedón vamos dir de nuevu, pola Tendalada de la Devesa, a la Poza de la Cacera. Dende la Poza pola Caleya de los Güertos vamos llegar al pueblu.
Camín del Zaragata
[editar | editar la fonte]Pel camín del Zaragata (Cañada del Laderón) vamos salir del pueblu, vamos pasar poles cueves, ónde d'antiguo almacenábase'l vinu, y vamos llegar al regueru d'El Sacedón, conocíu vulgarmente como El Zaragata. vamos cruciar percima d'una ponte y vamos dexar la cañada del Laderón pa siguir pel camín de Torrelaguna, que nos llevara pel norte de los Laderones hasta'l camín de Redueña, que lo cruciaremos pa siguir el camín. Vamos Dexar el camín de Torrelaguna y vamos metenos pola caleya que nos llevará hasta la Cañada Real d'Estremadura, pola cual vamos llegar a la ponte de los Arrieros o Puente Viejo, como ye conocíu vulgarmente en Cabanillas de la Sierra, ponte d'arte románicu que crucia'l regueru d'El Sacedón, dende'l cual vamos poder contemplar el descansadero de los Arrieros. Vamos Llegar al pueblu pela carretera Vieya, antigua N-I, perteneciente a la Cañada Real d'Estremadura.
Les Cueves de Cabanillas de La Sierra
[editar | editar la fonte]L'entamu d'esta ruta escurre pela cai denomada callejuela de les cueves. El nome deber a la esistencia nel so marxe de trés pequeñes cueves, anque esisten otres tantes partíes pol restu del conceyu. Tienen un orixe natural, anque les sos entraes tán reforzaes per mediu de grandes bloques de piedra, y el so interior foi remocicáu por aciu la construcción d'arcos nos pasos que comuniquen distintes cueves ente sigo. Estos arcos son de piedra y lladriyu, lo qu'indica que s'efectuaron diverses remodelaciones en distintes dómines. Anque anguaño tán en desusu, fueron utilizaes tradicionalmente a manera de bodegues, aprovechando la so frescura y la estabilidá térmica nel so interior p'almacenar el vinu. Debíu al pequeñu tamañu d'estes cueves, el vinu nun se guardaba en barriques de gran capacidá, sinón en pequeñes tinajas construyíes de folla. L'aprovechamientu d'estes cueves, que pertenecen a diversos habitantes del pueblu, facer de forma familiar. El vinu almacenáu yera llocal, yá que venía de los viñeos del conceyu. Sicasí, les viñes de Cabanillas de la Sierra nun esisten anguaño. Fueron afaraes pola plaga de la filoxera nes décades de los años 30 y 40 del pasáu sieglu, y dende entós nun fueron replantadas. Los Majuelos, paraxa nel que s'atopaben estos viñeos, foi destináu a otros usos, fundamentalmente la implantación de pequeños güertos.
Víes Pecuaries de Cabanillas de la Sierra
[editar | editar la fonte]Les víes pecuaries, son bienes de dominiu públicu, son un patrimoniu económicu, históricu, social y natural a caltener. Madrid, que participa de lo serrano y de lo manchego, centru xeográficu peninsular, ye una encruciada de grandes víes trashumantes, de les cuálos cuatro formen parte de la rede de grandes cañaes inter-comuñales. Al pie de éstes, constituyendo una trupa malla qu'envolubra tola rexón, contabilícense cerca de 4.200 Km. de víes. Nel so orixe, los trazaos pecuarios nacieron de resultes de la necesidá d'habilitar espacios ente les tierres agrícoles por onde'l ganáu pudiera movese en busca de camperes, y magar l'usu al que s'han adscritu tradicionalmente ye'l ganaderu, nun ye menos ciertu que nel momentu actual el so usu pa tal fin escayó, de resultes del cambéu nos sistemes de manexu y esplotación del ganáu. L'alzada qu'entá perdura modificóse en gran parte pol usu del ferrocarril y el camión, qu'encurtien bien considerablemente los díes de viaxe del ganáu, de forma tal que na práutica l'empléu de la rede de caminos pecuarios pa los grandes desplazamientos menguó, al par que s'amontó'l so usu en réxime de trasterminancia pal treslláu ente términos de rexones bien próximes o conceyos estremeros. Amás, na Comunidá de Madrid la aglomeración urbana foise produciendo de manera discontinua, algamando en socesivos saltos a corones urbanes cada vez más alloñaes del nucleu central, pa recular más tarde y rellenar los espacios vacíos, sofitándose sobre la saturación de les carreteres radiales y de les infraestructures de los nucleos rurales presistentes . Nesti procesu, les víes pecuaries xugaron un papel fundamental, como exes rurales de comunicación que yeren, sufriendo un procesu d'ocupación similar. Asumiendo que'l mediu más aparente pa caltener esti ricu patrimoniu ye utilizalo racionalmente, plantega revitalizase el so usu como soporte pa distintos tipos d'actividaes compatibles y complementaries col tránsitu ganaderu, de tala forma que les víes pecuaries nun se conviertan en reliquies del pasáu sinón n'espacios activos y multifuncionales. Nel conceyu de Cabanillas de la Sierra dispón d'una amplia rede de caminos rurales que comuniquen colos otros conceyos de la contorna. Por cualesquier d'estos caminos puede realizase senderismo, cicloturismo, paseos a caballu, etc. Cualquier senderu y direición que s'escueya, siempres va ser un amenu paséu pa entrar en contautu con una naturaleza d'altu valor ecolóxicu. La rede de víes pecuaries del conceyu ta compuesta por dos cañaes, dos colaes, cinco descansaderos, con un llargor total de 18,5 Km. y una superficie ocupada de 82 hai.
Educación
[editar | editar la fonte]Cabanillas de la Sierra cunta con 2 centros escolares.
- El colexu, d'antiguo llamáu, Inmaculada Concepción que pertenez al C.R.A.(Colexu Rural Arrexuntáu) de Cabanillas xunto con otros 2 centros de la zona, Navalafuente y Valdemanco.
- La casina de neños inaugurada'l 3 payares de 2008 y con toles instalaciones modernizar y fayadizu pa cumplir la so función.
Deportes
[editar | editar la fonte]Cabanillas de la Sierra cunta con instalaciones municipales y con empreses qu'ufierten servicios deportivos.
Instalaciones Municipales
[editar | editar la fonte]- Pista Polivalente Fútbol/Baloncestu.
- Pista de Tenis.
- Pista de Pádel.
Empreses
[editar | editar la fonte]Laser Park
[editar | editar la fonte]- Instalaciones pa la práutica de Laser Tag, cubiertu o al campu.
La Peñuela
[editar | editar la fonte]Club Multideporte Familiar con escueles deportives.
- Instalaciones deportives pa la práutica y aprendizaxe de: Fútbol (Campu de Fútbol 5), Pádel (4 pistes allumaes y cubiertes), Tenis (1 Pista allumada), Pista de Xelu Artificial, Golf (1 Campu de práutiques de 270 metros de llargor y 1 Pitch & Putt par 27 de Verde Artificial) y Piscina.
- Área Infantil, Área d'Eventos, Vestuarios y Tienda Deportiva.
Fiestes
[editar | editar la fonte]Feria d'Abril de Cabanillas de la Sierra
[editar | editar la fonte]En 2004 celebróse la Primer Feria d'Abril de Cabanillas de la Sierra. Fiesta na que los protagonistes son les Sevillanes, el Vinu Fino y la Comida típica d'Andalucía.
Llevantamientu del Mayu
[editar | editar la fonte]La nueche del trenta d'abril al unu de mayu los mozos del llugar llevanten un gran árbol, llamáu “mayu”, na plaza, y ponen enramaes a les sos novies a lo llargo de tol mayu y na copa del árbol cuélgase comida por que los mozos qu'esguilen hasta'l final del mesmu tengan el so premiu.
Octava del Señor
[editar | editar la fonte]Ye una fiesta que se celebra tradicionalmente en Cabanillas de la Sierra nel mes de xunu. La celebración coincide col domingu dempués del Corpus na Octava del Señor. Dacuando suel coincidir col fin de cursu y col día de la Primer Comunión, polo que se convirtió nuna fiesta bien especial pa los más nuevos. Son díes d'allegría pa tolos vecinos y vecines onde baillen, xueguen, y préstense, realícense verbenes populares, pasacalles con cabezudos y charangues, xuegos infantiles, campeonatos deportivos, una gran paella, la fiesta del toru y la tradicional caldereta. L'actu principal de la fiesta ye la Procesión del Corpus.
Día de los Puches
[editar | editar la fonte]El 31 d'ochobre al anochecerín los mozos del conceyu faen una foguera nel campu y cómense “los puches” postre duce (farina, aceite, lleche, azucre y anisetes) típicu de la llocalidá.
Fiestes de Branu
[editar | editar la fonte]Nestes fiestes de branu participa tola población del conceyu, tantu los residentes habituales como los braniantes. Sirve pa celebrar unos díes de fiesta qu'avere a los habitantes con más solera nel conceyu colos nuevos pobladores de Cabanillas en redol a la folganza y la diversión. La fiesta consiste nun aperitivo de dureces a la madrilana acompañaos de bon vinu y cerveza de barril, pela tarde hai distintes actividaes y pela nueche música.
Inmaculada Concepción
[editar | editar la fonte]Ye ésta la fiesta de mayor enraigono ente los mozos, son ellos los que s'encarguen d'entamala y llevar a cabu les actividaes previstes, por ser ellos los principales protagonistes. Ente les actividaes que se realicen cabo destacar LA LLUMINARIA que consiste en quemar el tomillu que primeramente cortaron y recoyíu, nella tol pueblu bailla al son de la charanga y toma chocolate caliente, más tarde van rustise pataques nes áscuares de la gran foguera. Tien llugar nel día 8 d'avientu fai la tradicional procesión de la Patrona " la Virxe de la Inmaculada", onde se van puyar varar. Col dineru de la puya finánciense la festividá del siguiente añu. Esta puya realizar dende 1898 cuando se funda la Hermandá de la Virxe de Cabanillas. Tamién se realicen conciertos, verbenes y distintos xuegos y competiciones.
Eventos
[editar | editar la fonte]2012
[editar | editar la fonte]- I Duatlón Cross Puerta de la Sierra
- Campeonatu de Trial de la Comunidá de Madrid
- I Tornéu de Enduro Infantil de la Comunidá de Madrid
Referencies
[editar | editar la fonte]- Páxina web del Conceyu de Cabanillas de la Sierra www.cabanilasdelasierra.es
- www.sierranorte.com
- Institutu Nacional d'Estadística
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Sitiu web oficial (en castellanu)