Alfredo González Flores

Alfredo González Flores
Presidente de Costa Rica	;
Presidente de Costa Rica
Vida
Nacimientu	Heredia, 15 de xunu de 1877
Nacionalidá	Costa Rica
Muerte	Heredia, 28 d'avientu de 1962 (85 años)
Familia
Padre	Domingo González Pérez
Oficiu	políticu, abogáu
Llugares de trabayu	San Xosé

Alfredo González Flores (15 de xunu de 1877, Heredia – 28 d'avientu de 1962, Heredia) foi un abogáu costarricanu, Presidente de Costa Rica de 1914 a 1917.

Biografía[editar | editar la fonte]

Nació n'Heredia, Costa Rica, el 15 de xunu de 1877, graduar del Llicéu de Costa Rica en 1896 y recibió el títulu d'abogáu. Foi fíu de Domingo González Pérez, Segundu Designáu a la Presidencia de 1914 a 1917, y Elemberta Flores. Casóse en Heredia el 14 de mayu de 1922 con Delia Morales Gutiérrez, fía de Braulio Morales Cervantes y Esmeralda Gutiérrez. En 1898 efectuó un viaxe a la Gran Bretaña, onde s'interesó poles ciencies económiques, nes qu'aportó a un verdaderu espertu. Graduar d'abogáu na Escuela de Derechu ya incorporóse al Colexu d'Abogaos el 1 de setiembre de 1902, col númberu 34.

Participó nos movimientos opositores al Presidente don Rafael Yglesias Castro en 1897 y participó na campaña política de 1905 sofitando la candidatura de don Máximo Fernández Alvarado. De 1910 a 1914 foi diputáu del Partíu Republicanu pola provincia de Heredia. Presentó un proyeutu pa la creación d'un bancu hipotecariu, que foi aprobáu pol Congresu pero vetáu pol Presidente Ricardo Jiménez Oreamuno.

Presidente de la República[editar | editar la fonte]

Escoyíu pol Congresu como Primer Designáu a la Presidencia pal periodu 1914-1918, foi llamáu a exercer el poder mientres tol periodu por arrenunciar los dos candidatos que llograren mayor númberu de votos nes eleiciones presidenciales d'avientu de 1913, don Máximo Fernández Alvarado y don Carlos Durán Cartín. Como Segundu y Tercer Designaos a la Presidencia fueron escoyíos Domingo González Pérez y Francisco Aguilar Barquero.

Mientres alministración creóse'l Bancu Internacional de Costa Rica y dictáronse importantes lleis en materia tributario. Fundóse la Escuela Normal de Heredia pa la preparación de maestros. Sicasí, tamién se cometieron serios abusos en redol a la pureza eleutoral, sobremanera colos comicios llexislativos de 1915, nos cualos cuasi tolos diputaos escoyíos fueron del partíu gubernamental.

Alfredo González foi de los pocos mandatarios qu'utilizó'l Castillo Azul como residencia presidencial.

Foi derrocáu pol so Secretariu de Guerra y Marina Federico Alberto Tinoco Granados el 27 de xineru de 1917.

Actividaes posteriores[editar | editar la fonte]

L'Asilu de Vieyos Alfredo y Delia Gonzales Flores allugáu en Heredia, foi construyíu nuna propiedá donada pal mesmu fin y lleva el so nome.

Tuvo exiliáu nos Estaos Xuníos de 1917 a 1920. En 1920 publicó la obra El petroleu y la política de Costa Rica. En 1923 foi abogáu de Costa Rica nel pleitu contra la Gran Bretaña (Casu Tinoco).

Foi declaráu Beneméritu de la Patria el 25 de xunetu de 1954

Fallecimientu[editar | editar la fonte]

Morrió n'Heredia el 28 d'avientu de 1962.

Referencies[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Precedíu por: Ricardo Jiménez Oreamuno 1910-1914	22° Presidente de Costa Rica 1914-1917 Derrocáu	Asocedíu por: Federico Tinoco 1917-1919