Puka-Puka
| Puka-Puka | |
|---|---|
| Puka Puka (fr) | |
 | |
| Situación | |
 | |
| Coleutividá |  Polinesia Francesa |
| Archipiélagu | Archipiélago Tuamotu (es)  |
| Tipu | atolón |
| Parte de |
Islas de la Decepción (es) |
| Asitiáu en | Océanu Pacíficu |
| Coordenaes | 14°49′S 138°49′W / 14.82°S 138.82°O |
  Puka-Puka Puka-Puka (Polinesia Francesa) | |
 Puka-Puka Puka-Puka (Océanu Pacíficu) | |
| Datos | |
| Superficie | 2 km² |
| Población | 166 |
| Fusu horariu | UTC−10:00 |
 | |
Puka-Puka ye un atolón despobláu del archipiélagu Tuamotu. Alministrativamente perteneciente a la coleutividá d'ultramar de la Polinesia Francesa. Ta asitiáu al nordeste del archipiélagu, a 1190 km de la islla de Tahití. Esti atolón ta bastante aislláu, siendo la tierra más cercana Fakahina, 182 km al suroeste.
Xeografía
La superficie total ye de 4 km², con una llaguna pequeña y zarrada nel centru del atolón. Dacuando inclúyese nel grupu de les islles de la Decepción, pero alcuéntrense a 300 km al este y ta culturalmente estremáu.
El atolón foi pobláu dende les islles Marqueses y la llingua local ta más rellacionada col marquesanu que col paumotu.
La población ye de 166 habitantes nel censu de 2012. Por cuenta del so aislamientu, alministrativamente forma una comuña d'una única islla. L'aeropuertu de Puka-Puka inauguróse en 1979.
Historia
D'antiguo yera conocíu como Mahina. La villa principal ye Te One Mahina, que quier dicir «el sable de Mahina».
Puka Puka foi la primer islla descubierta polos europeos na Polinesia. Fernando de Magallanes llegó alredor del 8 de marzu de 1521 pos salieron del estrechu sobro'l 27 de payares, al cual dieron el nombre de "islla de San Pablo". Equí nun pudieron desembarcar nin reponer provisiones, a pesar de que la situación de los marinos yera dramática.
El nome de los castros foi por ser la vixilia de la festividá de la conversión de San Pablo la más próxima a la fecha del descubrimientu, pero non porque llegaren a elles en esa fecha, tanto por tiempu como por velocidá yera daqué imposible. "El relatu de Pigafetta diz que... dempués de 3 meses y 20 díes de saléu dende la Patagonia aportamos a unos castros llenos de páxaros y árboles que llamamos islles Infortunadas. El primeru d'ellos en llatitú, unos dicen en 13.º llatitú septentrional y otros en llatitú 15.º llatitú septentrional. El segundu castru taba en llatitú 9º septentrional..." [1]
Mientres munchos años foi prácticamente la única islla qu'apaecía nos mapes nel mediu del Pacíficu. En 1616 fueron redescubiertas polos neerlandeses Willem Schouten y Jacob -y Maire, n'ella atoparon trés perros de raza española y llamáronla islla de los Perros (Honden Eylandt).
A principios del xx foi colonizáu por trabayadores de Fakahina para esplotar el recursu de guanu y llantar cocoteros para producir copra.
En 1950 foi la primer islla qu'atopó Thor Heyerdahl dempués de cruciar el Pacíficu dende Perú cola so embarcación de construcción tradicional, Kon-Tiki.
El 1996 foi afaráu por un tifón.
Galería
-
Secaderu de copra. -
Villa de Te One Mahina.
Referencies
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Puka-Puka.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q1471237- Multimedia: Pukapuka (commune)