Yun Bo-seon

Yun Bo-seon
2. presidente de Corea del Sur (es)
5. vicepresidente de Corea del Sur (es)
miembru de l'Asamblea Nacional de Corea del Sur
Vida
Nacimientu	Asan (es) , 26 d'agostu de 1897
Nacionalidá	Corea del Sur
Llingua materna	coreanu
Muerte	Seúl, 18 de xunetu de 1990 (92 años)
Causa de la muerte	Diabetes
Familia
Padre	Yun Chi-so
Casáu con	Gong Deok-gwi ; Min Gyeongsuk (en)
Fíos/es	Yun Wan-gu; Yun Wan-hui; Sang-Koo Yun (en) ; Dong-Koo Yun
Hermanos/es	Q16179113 ; Yun Taek-seon (en)
Familia	ver Yun Yeong-ryeol (güelu); Yun Chi-oh (tíu paternu); Yun Chi-sung (tíu paternu); Yun Chi-byeong (en) (tíu paternu); Yun Chi-myeong (en) (tíu paternu); Yun Chi-young (es) (tíu paternu); Yun Chi-ho (tío segundo (es) ); Yun Chi-wang (tío segundo (es) ); Yun Chi-chang (tío segundo (es) ); Yun Il-seon (es) (primo paterno o prima paterna (es) , primo hermano (es) ); Q12610236 (primo paterno o prima paterna (es) , primo hermano (es) ); Q12610401 (sobrino segundo (es) );
Estudios
Estudios	Universidá d'Edimburgu
Llingües falaes	coreanu
Oficiu	políticu, periodista
Creencies
Relixón	presbiterianismu
Partíu políticu	Partíu Demócrata
	; ;

Yun Bo-seon (hangul: 윤보선, hanja: 尹潽善, romanización revisada: Yun Boseon, McCune-Reischauer: Yun Posǒn)^? (26 d'agostu de 1897, Asan ^(es) – 18 de xunetu de 1990, Seúl) foi un políticu surcoreanu qu'exerció como segundu presidente de Corea del Sur ente 1960 y 1962.

Biografía

Yun Bo-seon nació en Garren (Chungcheong del Sur) en 1897. El so tíu, Yun Chi-ho, foi un destacáu líder contra la ocupación colonial xaponesa. En 1917 emigró a Shanghai, onde entró en contautu cola comunidá coreana nel exiliu, y en 1921 instalar nel Reinu Uníu pa estudiar na Universidá d'Edimburgu, llogrando una maestría en 1930. Nun tornaría a Corea hasta 1932.

Cuando se produció'l final de la ocupación colonial en 1945, Bo-seon entró en política de la mano de Syngman Rhee, líder de la nueva Corea del Sur. En 1948 el gobiernu designó-y alcalde de Seúl, y un añu dempués foi xubíu a ministru de Comerciu ya Industries. Sicasí, Bo-seon amosar en contra de les polítiques autoritaries de Rhee y dexó el cargu en 1950. Convertir en presidente de la Sociedá de la Cruz Roja, en 1954 foi escoyíu diputáu de l'Asamblea Nacional y en 1955 fundó l'opositor Partíu Democráticu.^[1]

Entós que Rhee arrenunciara poles movilizaciones estudiantiles prodemocráticas, Bo-seon foi escoyíu presidente de la República de Corea el 13 d'agostu de 1960. Cola programación de la Segunda República adoptóse un sistema de gabinete parllamentariu al estilu de Francia, onde'l presidente namái tenía un papel nominal y el poder recayía nel primer ministru, Chang Myon (1960-1961). En 1961 producióse un golpe d'Estáu militar, encabezáu pol xeneral Park Chung-hee, qu'estableció una xunta militar como gobiernu provisional. Magar Bo-seon foi calteníu na presidencia pa garantizar la so llexitimidá, terminó dimitiendo'l 22 de marzu de 1962.

Bo-seon convertir nel líder de la oposición a Park Chung-hee mientres la Tercer República, y postulóse en dos causes a les eleiciones presidenciales. Foi ganáu en 1963 col 45,1% de los votos, quedándose a bien poca distancia de Chung-hee, y en 1967 perdió per un marxe mayor.^[1] Tres esi episodiu dexó de liderar el Partíu Democráticu, anque siguió denunciando derivar autoritaria del réxime de Chung-hee. Mientres los años 1970 foi condergáu pola so participación n'actividaes opositores, y cuando Chung-hee foi asesináu en 1979 volvieron xulga-y por promover una manifestación pa reclamar reformes democrátiques.^[1]

Retirar de la política en 1980 pa dedicase a la organización d'actividaes culturales. Finó nel Hospital de Seúl el 18 de xunetu de 1990, a los 92 años, por entueyos derivaos de la diabetes.^[1]

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 «Yun Po Sun, 92, Dies; Ex-President of Korea» (inglés). The New York Times (19 de xunetu de 1990). Consultáu'l 28 d'ochobre de 2015.

Predecesor:
Heo Jeong

Presidente de Corea del Sur
1960-1961

Socesor:
Park Chung-hee

[:0-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 «Yun Po Sun, 92, Dies; Ex-President of Korea» (inglés). The New York Times (19 de xunetu de 1990). Consultáu'l 28 d'ochobre de 2015.

[1]