Humanismu integral

Humanismu integral
obra escrita
Datos
Autor	Jacques Maritain
Fecha	1936
Xéneru	ensayu
Llingua de la obra	francés

Humanismu Integral ye'l nome d'un llibru de Jacques Maritain publicáu en París en 1936, sol nome orixinal de Humanisme intégral por Fernand Aubier. Publicáu n'español esi mesmu añu por Ediciones Carlos Lohlé, en Buenos Aires.

Pela mio parte, el conceutu humanismu integral pasó a formar parte plena de la Doctrina Social de la Ilesia a partir del fechu, verdaderamente inusitado, de que Pablo VI na so encíclica Populorum Progressio (1967), citando como exemplu precisamente'l llibru Humanismu Integral, declarara: "Tal ye'l verdaderu y plenu humanismu que s'hai de promover".

Xuan Pablo II non solamente ratificó esa declaración na so encíclica Sollicitudo Rei Socialis (1987), conmemorativa de los venti años de la Populorum Progressio, sinón que convirtió'l conceutu 'humanismu integral' en parte sustancial de la so esmolición por "la cuestión cultural de los nuesos tiempos, tema central del so Pontificáu... Xuan Pablo II sirvió como centinela na tradición de Maritain; siguió los esfuercios de Maritain pa establecer les bases intelectuales d'una teoría personalista de la democracia y de un 'humanismu integral'."

"L'home del humanismu cristianu – diz Maritain – sabe que la vida política aspira a un bien común superior a una mera coleición de bienes individuales... que la obra común tien de tender, sobremanera, a ameyorar la vida humana mesma, a faer posible que toos vivan na tierra como homes llibres y gocien de los frutos de la cultura y del espíritu... aprecia la llibertá como daqué qu'hai que ser merecedor; entiende la igualdá esencial qu'hai ente él y los otros homes y la manifiesta nel respetu y na fraternidá; y ve na xusticia la fuercia de caltenimientu de la comunidá política y el requisitu previu que llevando a los non iguales a la igualdá, "fai posible que naza la fraternidá cívica..."

Maritain propunxo l'ideal del Humanismu Integral o de la denomada Nueva Cristiandá: «Esti nuevu humanismu, ensin común midida col humanismu burgués y tanto más humanu cuanto nun adora al home, sinón que respeta, real y efeutivamente, la dignidá humana y reconoz derechu a les esixencies integrales de la persona, concebir empobináu escontra una realización sociu-temporal d'aquella atención evanxélica a lo humano que debe non yá esistir nel orde espiritual, sinón encarnase, tendiendo al ideal d'una comunidá fraterna»

Doctrina Social de la Ilesia

Esti conceutu foi asumíu pola Ilesia Católica y fechu parte de la Doctrina Social de la Ilesia. El Papa Pablo VI considera esti testu na bibliografía de la Encíclica Populorum Progressio (nᵘ 42), afirmando al respective de un humanismu que tienda al Absolutu: "Tal ye'l verdaderu y plenu humanismu que s'hai de promover". Darréu'l Papa Xuan Pablo II en repitíes ocasiones referir a la necesidá de promover "los valores d'un humanismu integral, fundáu na reconocencia de la verdadera dignidá y de los derechos del home, abiertu a la solidaridá cultural, social y económica ente persones, grupos y naciones, cola conciencia de qu'una mesma vocación arrexunta a tola humanidá"

Apaez como un aspeutu clave de la Doctrina Social de la Ilesia nel Compendiu d'ésta, publicáu pol Pontificiu Conseyu Xusticia y Paz l'añu 2004.

Ver tamién

• Democracia Cristiana
• Declaración d'Ámsterdam
• Doctrina Social de la Ilesia
• Humanismu cristianu

Bibliografía

• Maritain, Jacques (1999). Humanismu integral. Pallabra. ISBN 9788482393612.

Referencies

• Datos: Q1637720