Ḷḷouxa de Carriu
La ḷḷouxa de Carriu ye una llábana inscrita que foi atopada nel 1926 por unos llabradores al llabrar una tierra en pueblu de Carriu, en conceyu de Villayón, Asturies.
La inscripción contién un conxuru en contra del xarazu qu'axunta testos d'orixe diversu, La so importancia vien de tratase d'un testu máxicu de tipu propiciatoriu y non d'un diploma como la mayoría de los testos que se conocen d'esa dómina.
La datación de la inscripción foi controvertida, pero los últimos estudios testuales revelen que debió escribise en sieglu VIII, porque incorpora fragmentos de los testos del martiriu de San Bartuelo y del martiriu de San Cristuévano, que s'escribieron y circularon en sieglu VIII..
Na actualidá guárdase na Real Academia de la Historia d'España.
Fragmentu y traducción[editar | editar la fonte]
- «Aguro uos o(m)nes patriarca[s], Micael, Grabriel, Cecitiel, Oriel, Ra[f]ael, Ananiel, Marmoniel, qui ilas nubus conti{ti}netis in manu ues[t]ras, esto; liuera de uila nomine [⸻]cau ubi auit[at] famulus D(e)i Auriolus p[⸻]su cineterius cum fratribus uel vic[i]nibus suis [⸻] o(m)nis posesiones ei(us) [e]diciantur de uila e de ilas auitaciones; p(er) montes uada et reuertam, ibi neq(ue) galus canta neq(ue) galina cacena, ubi neq(ue) ar[at]or e(st) neq(ue) seminator semina, ubiui neq(ue) nul(la?) nomina resuna»
- «Conxúrovos a tolos patriarques, Miguel, Grabiel, Cecitiel, Uriel, Rafael, Ananiel, Marmoniel, que tenéis les nubes nes vuestres manes. Sía. Llibra'l llugar de nome [⸻]cau, onde habita'l siervu de Dios Auriolo [¿col so?] campusantu, colos sos hermanos y vecinos [⸻] y toles sos posesiones; Sían echaos del llugar y de les cases. Pelos montes vaiga y vuelva, onde nin el gallu canta nin la pita cacarexa, onde nin ta'l llabrador nin el semador sema y onde nome nengunu suena[1]
Referencies[editar | editar la fonte]
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q2836386