Penates
Di Penates o en forma embrivida Penates yeren, na mitoloxía romana, orixinalmente xenios proteutores del almacén del llar. Darréu, conviértense'n dioses de los llares brindando proteición a tola casa (penates familiares o menores), esistiendo tamién los proteutores del estáu (penates públicos o mayores). Taben emparentaos colos Lares, Xenios y Larvae. Los Penates son mentaos por Propercio (iv.i).
El nome deriva de penus, la despensa o almacén de la casa.[1] Encargáronse, primeramente, de protexer les despenses, pa depués estendese a tola casa. Ofrendábase-yos una parte de la comida diaria, que tenía de ser asitiada nel corazón de la figura que los representaba.
Los maxistraos de la ciudá emprestaben xuramentu ante los Penates públicos. Algunes vegaes los Penates representábense como un par de mozos. Na llomba Velia en Roma esistía un templu dedicáu a ellos.
Ver tamién[editar | editar la fonte]
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Marco Tulio Cicerón, De natura deorum, II, 68.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
