Hu Yaobang

Hu Yaobang
Secretariu Xeneral del Comité Central del Partíu Comunista Chinu
Presidente del Comité Central del Partido Comunista de China (es)
Miembru'l Comité Permanente'l Poliburó del Partíu Comunista Chinu
Primer Secretariu del Secretariáu del Comité Central del Partíu Comunista Chinu
Head of the Central Propaganda Department of the Chinese Communist Party (en)
Vida
Nacimientu	Liuyang, 20 de payares de 1915
Nacionalidá	República de China (20 payares 1915 - 1949); República Popular China (1949 - 15 abril 1989)
Llingua materna	Idioma hakka
Muerte	Beixín, 15 d'abril de 1989 (73 años)
Causa de la muerte	infartu de miocardiu
Familia
Fíos/es	Hu Deping; Liu Hu (en) ; Hu Dehua
Estudios
Estudios	Universidá de Shanghai Jiao Tong
Llingües falaes	chinu
Oficiu	políticu
Creencies
Partíu políticu	Partíu Comunista de China (de agostu 1933 a 15 abril 1989)
IMDb	nm6063847

Hu Yaobang (chinu: 胡耀邦 Pinyin: Hú Yàobāng, Wade-Giles: Hu Yao-pang; 20 de payares de 1915, Liuyang – 15 d'abril de 1989, Beixín) foi un líder de la República Popular China, que la so muerte desencadenó la Revuelta de la Plaza de Tiananmén. Hu pertenecía a la segunda xeneración de dirixentes de la República Popular, qu'entamó reformes mientres la década de 1980, y foi mientres enforma tiempu'l candidatu principal p'asoceder a Deng Xiaoping. Perdió gran parte de la so reputación mientres les protestes estudiantiles de 1986, pos se-y consideró incapaz de controlales.

Entamu de la so carrera[editar | editar la fonte]

Nació na ciudá de Liuyang, na provincia de Hunan, nel senu d'una familia probe. A los 14 años dexó'l llar paternu pa enrolarse a les fuercies comunistes, ingresando nel Partíu Comunista de China en 1933. Participó na Llarga Marcha y exerció como oficial políticu nel Exércitu Popular de Lliberación sol mandu de Deng Xiaoping. Tres el advenimiento de la República Popular lideró la Lliga Xuvenil Comunista. Exerció munchos cargos nel partíu y foi un líder importante del Partíu tres la Revolución Cultural.

Reformista[editar | editar la fonte]

Cuando Deng Xiaoping llogró'l control del Partíu Comunista, el rival de Deng, Hua Guofeng foi releváu por Zhao Ziyang como Primer Ministru de la República Popular China en 1980 y por Hu Yaobang como Presidente del Partíu Comunista en 1981. Hu tamién tomó posesión del cargu de Secretariu Xeneral del Partíu en 1980, anque hasta mediaos de 1990 foi Deng el líder chinu de mayor influencia, a pesar de que namái ostentaba'l títulu de Presidente de la Comisión Militar Central del Partíu.

Mientres el so mandatu, Hu trató de rehabilitar a los escorríos mientres la Revolución Cultural. En China sostiense mayoritariamente la opinión de qu'ési foi'l so llogru más importante.

Anque Hu foi declaráu reformista, y unu de los socios más importantes de Deng Xiaoping, en 1987 forzóse-y a dimitir del puestu de Secretariu Xeneral del Partíu Comunista de China; que dexó oficialmente'l 16 de xunu. Deng forzó a Hu a dimitir porque Hu nun tuvo ésitu controlando les manifestaciones estudiantiles de 1986.

Fallecimientu y les protestes de Tian'anmen[editar | editar la fonte]

Hu Yaobang finó por causa de un infartu de miocardiu nel intre d'una xunta del Partíu'l 15 d'abril de 1989. Nel anunciu de la so muerte describióse-y como: "El collaciu Hu Yaobang foi un acérrimo guerreru comunista, un gran revolucionariu proletariu y home d'estáu, y un destacáu líder del Exércitu Chinu". Anque yera un oficial "retiráu" que cometiera "errores", la presión pública forzó al Partíu Comunista de China a concede-y un funeral d'estáu cola presencia de los líderes del partíu, y a emitir un aponderamientu que destacaba'l so trabayu restaurando la norma política y promoviendo el desenvolvimientu económicu tres la Revolución Cultural.

Sicasí, muncha xente quedó insatisfecha cola lenta respuesta del partíu. El llutu públicu empezó nes cais de Beixín y nel restu del país. Na capital centrar nel Monumentu a los Héroes del Pueblu na Plaza de Tian'anmen. Esti llutu foi'l calce públicu de les roxures ante la perceición de nepotismu del gobiernu, la destitución inxusta, la muerte temprana de Hu, y el papel desempeñáu na solombra polos "vieyos", líderes oficialmente retiraos que sicasí calteníen un poder casi oficial, como Deng Xiaoping. Les protestes amontáronse y desaguaron na Revuelta de la Plaza de Tian'anmen. Les idees de Hu tocantes a la llibertá d'espresión y llibertá de prensa influyeron en gran midida a los estudiantes que participaben nes protestes.

Tres el funeral de Hu, el so cuerpu foi encenráu. Hai rumores qu'indicaríen que la so vilba primeramente quixo que les sos cenices fueren soterraes na so casa de Liuyang. Sicasí, los líderes locales duldaron aceptar un pidimientu tan revesosu, y foi finalmente soterráu en Gongqingcheng (lliteralmente "Ciudá de la Mocedá Comunista").

Posible rehabilitación[editar | editar la fonte]

A pesar de la so evaluación oficial altamente favorable per parte del gobiernu, los medios de comunicación enmudecieron, y el so nome nun se mentó públicamente tres 1989. Los medios impresos que conmemoraben l'aniversariu de la so muerte en 1994 fueron retiraos antes de publicar.

El 9 de setiembre de 2005 informar nel Washington Post, nel artículu "Los planes de China pa honorar a un reformista", alrodiu de los planes de rehabilitar la so imaxe, con motivu del 90 aniversariu de la so nacencia, el 20 de payares^{[ensin referencies]}. Arrexuntóse una coleición de los sos escritos y redactóse una biografía oficial. La biografía foi fonte de discutiniu, pos hai una biografía de tres volúmenes redactada por ex ayudantes de Hu Yaobang, que permanez ensin publicar y ta sol control del gobiernu. Entamóse celebrar un actu conmemorativo en Hunan, onde nació. Anque foi vistu por dellos observadores como un posible pasu preliminar pa revaluar la Revuelta de la Plaza de Tian'anmen de 1989, tales movimientos siguen siendo refugaos.

El 18 de payares de 2005, el Partíu Comunista celebró oficialmente'l 90 aniversariu de la nacencia de Hu Yaobang (la celebración foi adelantrada dos díes), con actividaes na Casa del Pueblu.

Anque les revistes que diben publicar artículos conmemorativos fueron primeramente deteníes antes de publicar, la prohibición llevantóse y les revistes publicáronse.

Esa foi la primer vegada que'l nome de Hu Yaobang apaeció públicamente. Esisten posibilidaes de que la so imaxe rehabilítese, lo que podría traer una revaluación de la Revuelta de la Plaza de Tian'anmen per parte del Partíu Comunista.

Dellos analistes políticos aducieron que l'alministración del anterior presidente Hu Jintao deseyaba acomuñar cola popular imaxe de Hu Yaobang^{[ensin referencies]}. Dambos llegaron al poder al traviés de la Lliga Xuvenil Comunista. Hu Yaobang foi coles mesmes el causante del ascensu de Hu Jintao dende la Lliga Xuvenil a la oficina central del Partíu Comunista de China.

Ver tamién[editar | editar la fonte]

Historia de la República Popular China

Referencies[editar | editar la fonte]

↑ Afirmao en: Munzinger Personen. Identificador Munzinger: 00000015505. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Apaez como: Hu Yaobang. Llingua de la obra o nome: alemán.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]

Hu Yaobang na Internet Movie Database (n'inglés)

Predecesor: Hua Guofeng	Presidente del Partíu Comunista de China 1981–1982	Socesor: nengunu (cargu abolíu)
Predecesor: Deng Xiaoping (cargu sacupáu dende 1967)	Secretariu Xeneral del Partíu Comunista de China 1980–1987	Socesor: Zhao Ziyang

[de8b5a017b416d4d00f0eb5b0955d466d8d66441-1] Afirmao en: Munzinger Personen. Identificador Munzinger: 00000015505. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Apaez como: Hu Yaobang. Llingua de la obra o nome: alemán.

[d5365018578718931097dddfd3aa05ebe0232eec-2] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[001da5ad0fbdc127acf04b7db2799cd261c80756-3] Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.

[1]

[2]

[3]