Giugliano in Campania

Giugliano in Campania
Alministración
País	Italia
Rexón	Campania
Ciudá metropolitana	Ciudá metropolitana de Nápoles
Tipu d'entidá	comuña d'Italia
Nome oficial	Giugliano in Campania (it)
Códigu postal	80014
Xeografía
Coordenaes	40°55′55″N 14°11′44″E / 40.93188°N 14.19557°E
	Giugliano in Campania Giugliano in Campania (Italia)
Superficie	94.62 km²
Altitú	97 m
Llenda con	Casapesenna (es) , Lusciano (es) , Melito di Napoli (es) , Parete (es) , Qualiano (es) , San Cipriano d'Aversa (es) , Trentola Ducenta (es) , Aversa (es) , Castel Volturno (es) , Mugnano di Napoli (es) , Pozzuoli, Quarto (es) , Sant'Antimo (es) , Villa Literno (es) y Villaricca (es)
Demografía
Población	123 679 hab. (1r xineru 2023)
Porcentaxe	3.98% de Ciudá metropolitana de Nápoles; 2.14% de Campania; 0.21% de Italia
Densidá	1307,11 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu	081
Estaya horaria	UTC+01:00 (horariu estándar); UTC+02:00 (horariu de branu)
	comune.giugliano.na.it

Giugliano in Campania ye un conceyu italianu alcontráu na Ciudá metropolitana de Nápoles, rexón de Campania. Cuenta con 123.813 habitantes^[1] en 94,62 km², siendo la ciudá non capital de provincia más poblada d'Italia. Forma parte del área metropolitana de Nápoles.

Nel so territoriu atopen les ruines de Liternum, antigua ciudá romana.

Xeografía[editar | editar la fonte]

Asitiada nel noroeste de la Ciudá metropolitana de Nápoles, la población ta práuticamente na so totalidá al nivel del mar, con una llinia costera d'unos 3 quilómetros. Tien un llagu d'orixe volcánicu.

Historia[editar | editar la fonte]

Según una tradición, la ciudá foi fundada por un grupu de colonos de Cuma, en 421 e.C. , quien la llamó Lilianum ("Tierra de los llirios").

Dempués de retirase de la vida política, Escipión l'Africanu camudar a la so casa en Liternum, cerca de Llagu Patria, (fracción de Giugliano de Campania) onde morrió en 183 e.C.

La ciudá siguió siendo un pequeñu centru hasta 1207, cuando Cuma foi destruyida polos napolitanos yá que se convirtiera nun xoril de pirates y bandíos, y dalgunos de los ciudadanos d'esa ciudá, incluyendo'l cleru y los capitulares de la catedral, abellugar en Giugliano. Los primeros documentos que citen un feudu en Giugliano daten de 1270.

Fueron Señores de la ciudá, n'orde, los Vulcano, Filomarino, Pignatelli, D'Aquino, Pinelli y Colonna.

Principales llugares d'interés turísticu[editar | editar la fonte]

Il Palazzo Pinelli, construyíu en 1545 pol arquiteutu Giovanni Francesco di Palma. Tenía al llau una torre, que más tarde foi baltada.
Ilesia de Santa Sofía (sieglu XVII), diseñáu por Domenico Fontana. Foi terminada en 1730-1745 pol arquiteutu napolitanu Domenico Antonio Vaccaro. Tamién alluga la tumba de Giambattista Basile.
Ilesia de la Annunziata, conocida dende'l sieglu XVI. Contién dellos llenzos d'artistes como'l napolitanu Massimo Stanzione y Carlo Sellitto. Tien una nave con ábside y cruceru, el púlpitu ye d'estilu Rococó, ente que'l restu del interior ta decoráu n'estilu barrocu. Tamién son notables los grandes órganus de madera (finales sieglu XVI), la Capiya de la Madonna della Pace y les Hestories de la Virxe nel transepto esquierdu.
Ilesia de Santa Ana. Del edificiu orixinal, qu'esiste dende'l sieglu XIV, ye la torre del campanariu. Alluga pintures de Fabrizio Santafede y Pietro Negroni.
Ilesia de la Madonna delle Grazie, con un campanariu del sieglu XIV y un portal de sieglu XVI. L'interior tien frescos de principios de sieglu XVI.