Christian Thomasius
Christian Thomasius | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Leipzig[1], 1 de xineru de 1655[2] |
| Nacionalidá | Eleutoráu de Saxonia |
| Muerte | Halle[3], 23 de setiembre de 1728[2] (73 años) |
| Sepultura |
Stadtgottesacker (en)  |
| Familia | |
| Padre | Jakob Thomasius |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá de Leipzig Alma Mater Viadrina (en) |
| Nivel d'estudios | doctoráu |
| Direutor de tesis |
Valentin Alberti Jakob Thomasius Johann Friedrich Rhetius (es) |
| Llingües falaes | llatín[4] |
| Alumnu de |
Valentin Alberti Johann Friedrich Rhetius (es) |
| Profesor de |
Andreas Rüdiger Johann Peter von Ludewig Nikolaus Hieronymus Gundling |
| Oficiu | xurista, filósofu, profesor universitariu, periodista, escritor |
| Llugares de trabayu | Leipzig, Halle y Frankfurt (Oder) |
| Emplegadores |
Universidá de Leipzig Universidá de Halle-Wittenberg Alma Mater Viadrina (en) |
 | |
Christian Thomas o Thomasius (1 de xineru de 1655, Leipzig – 23 de setiembre de 1728, Halle), fíu del filósofu Jakob Thomasius (1622-1684).
Biografía[editar | editar la fonte]
Al traviés de les lleiciones del so padre, cayó sol influxu de la filosofía política iusnaturalista de Hugo Grotius y Samuel Pufendorf, y siguió l'estudiu del derechu en Frankfurt. En 1684 empezó a enseñar derechu natural en Leipzig y na Universidá de Halle, que fundó él mesmu. Considérase-y unu de los fundadores del periodismu n'Alemaña cola creación de la primer revista mensual n'alemán, el so Monatsgespräche, nel cual atacaba los prexuicios y supersticiones oscurantistas y antirracionalistas tradicionales, convirtiéndose nuna especie de padre Benito Jerónimo Feijoo alemán. Pero lo que-y ganó la persecución de la ilesia luterana fueron les sos simpatíes pol Pietismo o Iluminismo de Spener y Francke y la so defensa del llibre matrimoniu ente calvinistes y luteranos, polo que tuvo que fuxir de Leipzig al ser denunciáu en 1690, y abellugóse en Berlín primero, onde Federico de Prusia sofitó'l so proyeutu de crear una universidá en Halle (1694), una de que les sos cátedres ocupó y de la que terminó siendo rector. Tamién fundó y escribió otros periódicos, como Einleitung zur Vernunftlehre (1691, quinta ed. 1719). Como filósofu del derechu esperimentó l'influxu de Samuel Pufendorf y John Locke. Escribió en llatín y n'alemán.
Critica la visión metafísica de la filosofía y defende que'l so valor mora na so utilidá: contribuyir tanto al bien común o social, como a la felicidá y bienestar del individuu. La filosofía ye un preséu de progresu y tien de lliberar de les influencies de la tradición. Asitiar nuna llinia empirista al afirmar que la esperiencia ye la fonte de la conocencia y los sentíos señalen les llendes de la nuesa conocencia.
Obres[editar | editar la fonte]
- Introducción a la doctrina de la razón (1691)
- Ensayo sobre la esencia del espíritu humanu (1699)
- Fundamentos del derechu natural ya internacional según el sentíu común (1705).
- Vernünflige Gedanken über allerhand auserlesene und juristische Handel (1720-1721)
- Historie der Weisheit und Torheit (3 vols., 1693)
- Kurze Lehrsätze van dem Laster der Zauberei mit dem Hexenprozess (1704)
- Weitere Erläuterungen der neueren Wissenschaft anderer Gedanken kennen zu lernen (1711).
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 30 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Christian Thomasius 
.
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q57501- Multimedia: Christian Thomasius