Sulfatu de sodiu
Sulfatu de sodiu | |
|---|---|
|
[[Ficheru:Sodium sulfate.jpg|260px]] | |
| Xeneral | |
| Estructura química |
 |
| Fórmula química | Na₂O₄S, Na₂SO₄ |
| SMILES canónicu | [O-S(=O)(=O)[O-].[Na+].[Na+]&zoom=2.0&annotate=none modelu 2D] |
| MolView | [O-S(=O)(=O)[O-].[Na+].[Na+] modelu 3D] |
| Propiedaes físiques | |
| Masa | 141,931268 unidá de masa atómica |
| Densidá absoluta | 2,68 gramu por centímetru cúbicu |
| Puntu de fusión | 884 grau Celsius |
| Propiedaes termoquímiques | |
| Entalpía de formación | −1387,9 quiloxuliu por mol |
| Peligrosidá | |
| Identificadores | |
 | |
El tetraoxidosulfato de disodio, sulfatu de sodiu o d'antiguo sulfatu sódicu (Na2SO4) ye una sustancia incoloro, cristalina, con bona solubilidá na agua y mala solubilidá na mayoría de los disolventes orgánicos con esceición de la glicerina.
Propiedaes xenerales[editar | editar la fonte]
El sulfatu de sodiu decahidratado (Na2SO4.10H2O) eslleir n'agua so enfriamientu de la disolución por efeutu entrópico. El sal deshidratada, sicasí, llibera enerxía (reacción exotérmica) al hidratarse y eslleise. Al esfrecese una disolución enchida, de cutiu reparar sobresaturación.
Aplicaciones[editar | editar la fonte]
El sulfatu de sodiu anhidro tien propiedaes | higroscópicas]] y, poro, utilízase como desecante nel llaboratoriu o la industria químico.
Emplegar na fabricación de la celulosa y como aditivu na fabricación del vidriu.
Tamién s'añedir a los deterxentes en polvu p'ameyorar el so comportamientu mecánicu, onde puede representar una parte importante del pesu total. Úsase como desinfestante, pero causa irritación dempués d'un pequeñu periodu de tiempu.
Tien utilidá en toxicoloxía como acelerador del tránsitu intestinal (catárticu), xunto cola alministración de carbón activáu, pa menguar l'absorción intestinal de tóxicos inxeríos. Tamién s'utiliza n'alimentos como acidulantes.
Síntesis[editar | editar la fonte]
Anguaño la mayor parte del sulfatu de sodiu llograr de mines de glauberita y de la esplotación de llagos salaos, siendo los principales productores les provincies de Jiangsu y Sichuan en China, siguíes d'España, onde s'atopa'l mayor xacimientu de glauberita del mundu (en Cerezo del Río Tirón[1], Burgos). Tamién se llogra como subproductu en munchos procesos industriales onde se neutraliza'l ácidu sulfúrico con bases de sodiu.
Historia[editar | editar la fonte]
El sulfatu de sodiu ye parte esencial de los minerales atopaos en munches agües minerales y tien propiedaes astringentes. Johann Rudolph Glauber atopar ellí nel sieglu XVII y empezó cola so fabricación a partir de sal (NaCl) y ácidu sulfúrico concentráu ente 1650 y 1660. Esti procesu ye consideráu como l'entamu de la industria químico. Por esti empiezu, conózse-y n'alemán, amás de por el so nome sistemáticu, como "Glaubersalz" y n'inglés como "Glauber's salt" (Sal de Glauber).
Analítica[editar | editar la fonte]
El sodiu determinar comúnmente pola so emisión de lluz mariella na llapada. El sulfatu suelse determinar bastiándolo como sulfatu de bariu.
Referencies[editar | editar la fonte]
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
- Institutu Nacional de Seguridá ya Hixene nel Trabayu d'España: Ficha internacional de seguridá química del sulfatu de sodiu.
