Nucleu esternu

Corte de la Tierra; 5: Nucleu esternu; B: Discontinuidá de Gutenberg; C: Discontinuidá de Lehmann.

El nucleu esternu de la Tierra ye una capa líquida compuesta por fierro y níquel asitiada ente'l mantu y el nucleu internu. La so llende cimera ye la discontinuidá de Gutenberg, asitiada a unos 2885 km de fondura, ente que la so llende inferior ye la discontinuidá de Lehmann, asitiada a unos 5155 km; tien, pos, una grosez d'unos 2270 km. La so temperatura varia dende los 4400 °C na so rexón cimera hasta los 6100 °C na so zona inferior.

Carauterístiques

Créese que'l nucleu esternu atopar n'estáu líquidu sistema nuclear, pos les ondes sísmiques nun lo traviesen y les P mengüen sópito la so velocidá. Ta compuestu de fierro entemecíu con níquel y pocos rastros d'elementos más llixeros. La mayoría de los científicos creen que la conveición del nucleu esternu, combinada cola rotación de dichu nucleu causada pola rotación de la Tierra (efeutu de Coriolis), causen el campu magnético terrestre al traviés d'un procesu esplicáu pola hipótesis de la dínamo.

Ye conductor de la eletricidá, nel que se produz corrientes de conveición. Esta capa conductiva combinar col movimientu de rotación de la Tierra pa crear un dinamo que caltién un sistema de corrientes llétriques conocíes como campu magnético terrestre. Ye tamién responsable de les sutiles alteraciones de la rotación de la Tierra. Esta capa nun ye tan trupa como'l fierro puru fundíu, lo qu'indica la presencia d'elementos más llixeros. Los científicos abarrunten qu'aprosimao un 10% de la capa ta compuestu por osíxenu y/o azufre porque estos elementos son abondosos nel cosmos y eslleir con facilidá nel fierro fundíu de la tierra.

Ver tamién

• Estructura interna de la Tierra
• Nucleu de la Tierra
• Metal
• Seísmu
• Mantu