Nicanor de Obarrio
Nicanor de Obarrio | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Nueva York[1], 3 de xunu de 1873[1] |
| Nacionalidá |
 Panamá |
| Muerte | Ciudá de Panamá[1], 16 de xineru de 1941[2] (67 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | políticu, militar, diplomáticu |
 | |
 | |
El xeneral Nicanor Arturo de Obarrio (1873 - 16 de xineru de 1941[3]) foi un militar y políticu panamiegu, prócer de la Separación de Panamá de Colombia.
Realizó estudios de Posgráu en Matemátiques y Física na Universidá de Columbia; consagrándose na educación. Vivió un tiempu na ciudá de Guayaquil.[4] En 1900, De Obarrio tornó a Panamá y foi nomáu xeneral del Exércitu colombianu y prefeutu de la provincia de Panamá. Foi unu de los impulsores del movimientu separatista de 1903, según dirixente y parte de la Xunta Revolucionaria organizadora xunto a Ricardo Arias, Federico Boyd, Constantino Arosemena, Tomás Arias y Manuel Espinosa Batista. Pola so esperiencia, foi nomáu primer y únicu Ministru de Guerra y Marina de Panamá.[3][4]
Darréu, foi electu diputáu de l'Asamblea Nacional[4] y representó diplomáticamente ante Perú, Alemaña y la Santa Sede, últimu cargu desempeñáu al momentu de finar.[3] Tamién foi designáu vicepresidente de Panamá tercer vicepresidente de Panamá ente 1922 y 1924.
Foi benefactor del Santuariu Nacional de Panamá, que'l so terrenal foi donáu por él.[3] Polos sos méritos, una de les principales aveníes de la capital panamiega recibe'l nome d'Avenida Nicanor A. de Obarrio (conocíu tamién como Cai 50).[3]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: Find a Grave. Identificador Find a Grave: 71700669. Apaez como: Nicanor Arturo De Obarrio. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Afirmao en: Find a Grave. Identificador Find a Grave: 71700669. Apaez como: Nicanor Arturo De Obarrio. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 El Xeneral Nicanor de Obarrio, el prócer que'l so nome lleva la histórica cai 50. Crítica Llibre. 8 de febreru de 1999. http://portal.critica.com.pa/archivo/080298/opiayer.html. Consultáu'l 1 d'ochobre de 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Nicanor Antonio de Obarrio». Biblioteca Nacional de Panamá. Consultáu'l 1 d'ochobre de 2017.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ZENTNER, Federico (1984). Nomes y apellíos de forxadores de la patria., Ministerio d'Educación de la República de Panamá.
| Predecesor: Ernesto T. Lefevre (vacante dende 1918) |
Vicepresidente de Panamá Tercer vicepresidente de Panamá 1922 - 1924 |
Socesor: Enrique Llinares |
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q6041875