María Morales

De Wikipedia
14-06-2019 06:52
María Morales
Vida
Nacimientu Córdoba1975[1] (48/49 años)
Nacionalidá España
Estudios
Estudios Real Escuela Superior d'Arte Dramáticu
Llingües falaes castellanu
Oficiu actriz
Premios
IMDb nm1511166
Cambiar los datos en Wikidata

María Morales (1975Córdoba) ye una actriz española reconocida por papeles en series como Pelotas y Amar es para siempre y películes como Todas las mujeres, pola cual foi nomada a los Premios Goya de 2014.

Biografía[editar | editar la fonte]

Formóse como actriz col maestru Fernando Piernas, ye llicenciada n'Arte Dramático pola ESAD y pol Llaboratoriu Teatral William Layton, estudió cursos de cantar y técnica vocal pola ESAD amás d'harmonía y contraltu en coru.

Filmografía[editar | editar la fonte]

Televisión[editar | editar la fonte]

Llargumetraxes[editar | editar la fonte]

Curtiumetraxes[editar | editar la fonte]

  • Soñando al fénix, como una cortesana. Dir. Fernando J. Múñez (2002)
  • Pichis, como María Victoria. Dir. Marta Aledo (2009)
  • Levedad, como la madre. Dir. Lucía del Ríu (2010)
  • Koala, repartida. Dir. Daniel Remón (2012)
  • Amén, repartida. Dir. Antonio Naharro (2016)

Teatru[editar | editar la fonte]

  • Engranajes. Dir. Paco Vidal (2000)
  • Lo que es la vida. Improvisadora. RNE-1. Programa Nieve Herrero (2001)
  • Teatro a la carta. Improvisación musical y teatral (2001)
  • Pam-Pidam. Actriz percusionista. Dir. Mayumaná (2002)
  • La suerte de los Heredia (2003)
  • Cabaret Valentín. Muyer orquesta (2004)
  • ¡Qué ruina de familia!. Dir. Paco Piñero (2004)
  • Coro Entredos. Contraltu (2004-2006)
  • Las poliposeídas (2005-2006)
  • Mazana Golden. Musical. Cía. Stampidateatro (2006)
  • A París voy. Dir. Andrés Navarro (2006)
  • Huevos rotos. Cía Stampidateatro (2007)
  • Urtain. Dir. Andrés Lima. Cía Animalario (2008-2010)
  • Falstaff. Dir. Andrés Lima (2011)
  • Los últimos días de Judas Iscariote. Dir. Adán Black (2010-2012)
  • Dos Claveles. Dir. Chos. Microteatru (2013-¿?)
  • Como si Pasara un Tren. Dir. Adriana Roffi (2014-2015)
  • Ensayo. Dir. Pascal Rambert (2017)

Premios y nominaciones[editar | editar la fonte]

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. «rexistru d'autoridaes BNE». Consultáu'l 9 xunetu 2020.

Enllaces esternos[editar | editar la fonte]