Luciu Calpurniu Pisón Frugi (cónsul 133 a. C.)

De Wikipedia
Saltar a navegación Saltar a la gueta
Luciu Calpurniu Pisón FrugiPicto infobox character.png
censor romano (es) Traducir

120 edC - 120 edC
Cónsul romanu

133 edC - 133 edC
tribunu de la plebe

149 edC - 149 edC
senador romanu

valor desconocíu - valor desconocíu
pretor (es) Traducir

valor desconocíu - valor desconocíu
Vida
Nacimientu

Antigua Roma, 177 edC

[1]
Nacionalidá Antigua Roma
Muerte

valor desconocíu, fecha desconocida

(2196/2197 años)
Familia
Padre Lucius Calpurnius Piso
Madre valor desconocíu
Casáu con valor desconocíu
Fíos/es
Pueblu Calpurnios Pisones (es) Traducir
Estudios
Llingües falaes llatín
Oficiu
Oficiu historiador de la Antigua Roma (es) Traducir, escritor, analista (es) Traducir, político de la Antigua Roma (es) Traducir, militar de la Antigua Roma (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata
Luciu Calpurniu Pisón Frugi (cónsul 133 e.C.)

Luciu Calpurniu Pisón Frugi (en llatín, Lucius Calpurnius L. f. C. n. Pisu Frugi) foi un políticu ya historiador romanu qu'ocupó'l consuláu nel añu 133 e.C. a quien s'encuadra dientro de los analistes.

Oríxenes[editar | editar la fonte]

Yera d'orixe plebeyu. La so ascendencia ye bastante incierta, yá que nin los fastos consulares nin les monedes de la dómina menten el nome del so padre.

Pola so integridá y derechura recibió'l nomatu de Frugi, quiciabes equivalente a «home d'honor».[2]

Carrera política[editar | editar la fonte]

En 149 e.C. foi tribunu de la plebe. Mientres el so tribunado propunxo la primer llei dedicada a prohibir la estorsión nes provincies, la llamada Lex Calpurnia de Repetundis.[3] En 139 e.C. foi pretor, y en 133 e.C. foi escoyíu cónsul xuntu con Publiu Muciu Escévola. Mientres el so consuláu foi unviáu a lluchar contra los esclavos sublevaos. Consiguió una victoria sobre ellos, pero non pudo someter, y foi asocedíu nel comandu pol cónsul del añu siguiente Publiu Rupiliu.[4]

Probablemente fora escoyíu censor nel añu 120 e.C., y por esi motivu dalgunos escritores antiguos motéyen-y 039;'Censorino.

Foi partidariu de los aristócrates oponiéndose con fuercia a Cayo Graco y especialmente a la lex Frumentaria qu'esti patrocinaba.[5]

Legáu[editar | editar la fonte]

Foi l'autor de los Añales: siete llibros d'hestoria de Roma qu'empiecen a partir de la so fundación y terminen en tiempos de Pisón. Sicasí, Titu Liviu considéra-y un autor menos fiable que Fabio Pictor, porque Pisón tendía a moralizar ya idealizar la hestoria, venciendo a lo tendencioso. Según l'historiador alemán Barthold Georg Niebuhr, Pisón foi'l primer escritor romanu qu'introdució la práutica de dar una interpretación racionalista a los mitos y lleendes de la hestoria romana.[6]

Solo sobrevivieron fragmentos de los sos escritos, de los que puede deducise un estilu d'escritura simple.


Predecesor:
Cayo Fulvio Flacu y Publio Escipión Emiliano Africanu 		Cónsul de la República Romana
xuntu con Publio Mucio Escévola
133 e.C. 		Socesor:
Publio Popilio Laenas y Publio Rupilio

Referencies[editar | editar la fonte]

  1. ↑ «Digital Prosopography of the Roman Republic» (inglés).
  2. ↑ Cic. Tusc. iii. 18
  3. ↑ Cic. Brut. 27, Verr. iii. 84, iv. 25, de Off. ii. 21
  4. ↑ Oros. v. 9; Val. Max. ii 7 § 9
  5. ↑ Cic. Pro Font. 13, Tusc. iii. 20
  6. ↑ Comp. Niebuhr, Hestoria de Roma, vol I. pp. 235, 237, vol. II p. 9
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Luciu_Calpurniu_Pisón_Frugi_(cónsul_133_a._C.)&oldid=3274063»