Linares de la Sierra
 | Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
 Linares de la Sierra | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| |||||
| Alministración | |||||
| País |  España | ||||
| Autonomía |  Andalucía | ||||
| Provincia | Provincia de Huelva | ||||
| Tipu d'entidá | conceyu d'España | ||||
Alcalde de Linares de la Sierra (es)  | Juan Miguel Ramos Martin | ||||
| Nome oficial | Linares de la Sierra (es)[1] | ||||
| Nome llocal | Linares de la Sierra (es) | ||||
| Códigu postal |
21341 | ||||
| Xeografía | |||||
| Coordenaes | 37°52′47″N 6°37′16″W / 37.8796°N 6.6211°O | ||||
  Linares de la Sierra Linares de la Sierra (España) .png) | |||||
| Superficie | 29 km² | ||||
| Altitú | 505 m | ||||
| Llenda con | Alájar, Los Marines y Aracena | ||||
| Demografía | |||||
| Población |
283 hab. (2023) - 127 homes (2019) - 136 muyeres (2019) | ||||
| Porcentaxe |
0% de Provincia de Huelva 0% de Andalucía 0% de España | ||||
| Densidá | 9,76 hab/km² | ||||
| Más información | |||||
| Estaya horaria | UTC+01:00 | ||||
 | |||||
Linares de la Sierra ye un conceyu español de la provincia d'Huelva, Andalucía. Asítiase na parte oriental de la Contorna de la Sierra d'Huelva, nun fondu valle a unos 497 metros d'altor sobre'l nivel del mar. Nel añu 2010 cuntaba con 295 habitantes. La so estensión superficial ye de 29 km² y tien una densidá de 10,17 hab/km². Asítiase a una altitú de 505 metros y a 118 quilómetros de la capital de provincia, Huelva.
Linares de la Sierra atopar ente Alájar y Aracena, nel centru del Parque Natural de la Sierra de Aracena y Picos de Aroche, unu de los espacios protexíos más importantes de la Comunidá y qu'ocupa tol norte de la provincia coles sos deveses y pequeñes elevaciones cubiertes, predominantemente, de montes de quercus ilex, sufreres, castañales y monte baxu, por onde cursen numberosos regueros, ideal pa la ganadería, especialmente pal gochu ibéricu, qu'atopa equí unes condiciones ideales.
Del pueblu, cabo destacar les sos cais empedradas, la Ilesia Parroquial de San Juan Bautista, el llavaderu públicu y los sos cases atarraquitaes. Ta asitiada en plena Sierra y pertenez al Partíu Xudicial de Aracena. Tien una estensión de 27.9 km² y una población de daqué más de 300 habitantes. Dixebrar de Aracena en tiempos de Fernandu VI, pola Real Cédula de 27 de Mayu de 1724.
Historia[editar | editar la fonte]
Los primeros asentamientos humanos na contorna fueron fenicios y romanos, anque nun lleguen a constituyise en verdaderos nucleos urbanos hasta la dómina musulmana, na qu'esistía una población bien numberosa amestada a la minería y a les rutes principales. L'orixe de la población, sobre una antigua vía natural, arrodiada de montes y na confluencia de dos pequeños regueros, apaez amestáu a l'acción repobladora de los reinos cristianos de la dómina bajomedieval.
El cascu urbanu desenvolvióse en redol a una pequeña ermita, de la que nun queden restos na actualidá. Nel mesmu solar, l'arquiteutu onubense José Álvarez diseñó la Ilesia Parroquial d'estilu Neoclásicu, del sieglu XVIII, so la advocación de San Juan Bautista. Pero'l so puntu más destacáu conformar el so conxuntu, cola so peculiar configuración urbanística afecha a la orografía del terrén y el caltenimientu d'una vivienda tradicional que caltién los valores estilísticos de l'arquiteutura popular serrana.
Dende los sos oríxenes, el conceyu dependió del conceyu d'Aracena. En 1640, Aracena y les sos aldegues queden sol dominiu del Conde-Duque d'Olivares. Cola cayida del valíu, Aracena, Galaroza, Alájar y Castaño del Robledo conformen el llamáu Principáu de Aracena, formando parte del Condáu de Altamira. Linares acabó dixebrándose de Aracena el 7 de marzu de 1754, pasando a ser Villa y convirtiéndose nuna pequeña aldega con una población escasa pero bien regular, algamando'l techu históricu en 1857 con 1.021 persones. Una etapa de prosperidá queda constatada por una medría poblacional enllargáu hasta finales del sieglu XIX.
Escontra 1890, la llocalidá resiéntese demográficamente, y la población llabradora emigra a nucleos vecinos, emburriada pol escosamientu de los recursos y atraida pola floreciente actividá minera. Dende la década de los sesenta la población foi menguando de manera alarmante, anque nos últimos años paez denotarse una cierta reactivación na actividá demográfica.
Descripción del conceyu[editar | editar la fonte]
Una carauterística fundamental del cascu de Linares ye l'ausencia casi total d'espacios llibres (patios y corrolades) nes parceles, xuníu a la escasa dimensión de les mesmes. Esto por cuenta de la dificultá d'urbanizar poles condiciones topográfiques y al so orixe medieval que concibe una ciudá zarrada en sí. La vida nel esterior desenvuélvese básicamente na cai, nes puertes y zaguanes de les viviendes. Apréciase l'esquisitu tratamientu que se da a les cais, empedradas y coles entraes a les viviendes afataes coles conocíes «alfombres» o «llanos» empedrados en dos colores, apurriendo un ciertu calter domésticu. Nes viviendes llama l'atención el tamañu del zaguán, bien cimeru n'anchor a los que se reparen na zona del Condáu, de manera que les cais convertir n'allongamientu de los mesmos. Les viviendes desenvolver nuna planta o una planta y dobláu. Fáense evidentes les grandes faltes d'espacios públicos.
El conxuntu urbanu carauterizar por pequeñes mazanes arrodiaes de cais estreches y onde los espacios llibres comuñales nun son espacios valoraos tocantes a la so dimensión. D'esta forma, atopamos tres places principales, toes elles d'amenorgáu tamañu: la plaza de Colón o plaza Juan Ramón Jiménez, xunto a la Ilesia de San Xuan Bautista, la plaza de la Fuente (antigua plaza Calvo Sotelo) y la plaza Martín Pareja Obregón. Esisten dos formes claramente estremaes d'ocupación del suelu. Una correspondería a los nucleos orixinarios y otra a los desarrollos posteriores. Na primera, ocúpase'l suelu por aciu mazanes zarraes compactes ya irregulares de cierta densidá, con un trazáu orgánicu afechu a les condiciones topográfiques, na práutica totalidá del conceyu. Nel segundu casu por aciu trazaos regulares con mazanes claramente rectangulares y cais de mayor amplitú y llargor. En dambos esquemes, la edificación tien doble fachada, usándose la principal pal accesu direutu a la vivienda y conectándose la trasera coles dependencies de serviciu agrícoles esistentes nos grandes patios traseros. Ello da llugar a una secuencia na que s'alternen cais principales y secundaries. La cai establez diferencia ente'l tráficu rodáu y el piatonal, presentándose como una superficie unitaria casi siempres desprovista d'arboláu, na que de forma continua van dando les fachaes o zarramientos de los edificios. Les places, en munchos casos convertir nun simple enanche de la cai nel que s'introduz un elementu singular de calter urbanu. De normal nun s'estrema de la cai nel so tratamientu, ya inclusive se realiza al so mesmu nivel, anque dacuando se sobreeleve con una plataforma, adoptando asina un calter más cultu y representativu. La edificación ye mayoritariamente residencial adosada con patiu posterior de parcela y con una serie de naves paraleles a la fachada que van definiendo les distintes estancies. Tien un claru predominiu de l'arquiteutura popular, bien similar a la esistente en tola contorna, de raigañu burgués a partir del sieglu XIX, con bien pocos exemplos.
Esta arquiteutura serrana constitúi l'exemplu más importante dientro de l'arquiteutura popular de la provincia, respondida por pola fusión ente arquiteutura y paisaxe, l'adopción de téuniques y métodos constructivos fayadizos a los condicionantes más adversos del territoriu, l'usu d'un llinguaxe propiu ellabora mientres años y deriváu d'un barrocu cultu andaluz y, sobremanera, l'eleváu grau de caltenimientu con que güei se presenta motiváu poles escasa presiones desarrollistas recibíes. Tien de destacar la sensación global qu'ufierta'l Conxuntu, la uniformidá de tratamientu nos materiales. La escasa evolución urbana reparar pola edá de les edificaciones, sometíes a un lentu procesu de sustitución, motiváu por simple avieyamientu de les mesmes. Nun s'aprecien grandes cambeos, ampliaciones o zones de crecedera. En razón a les carauterístiques del ámbitu del Bien se considera necesaria la delimitación d'una redolada al mesmu. La so situación nel Parque Natural de la Sierra de Aracena y Picos de Aroche y l'enorme rellación ente arquiteutura y paisaxe, establecen un equilibriu ente mediu urbanu y rural. Con base nello considérase conveniente delimitar una redolada de proteición del Conxuntu Históricu, por razones de contemplación, interpretación ya identificación.
Demografía[editar | editar la fonte]
Númberu d'habitantes nos últimos años.
| 1996 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2010 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 301 | 300 | 309 | 316 | 307 | 293 | 300 | 303 | 295 | 295 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (Fonte: INE [Consultar]) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Bibliografía[editar | editar la fonte]
- El conteníu d'esti artículu amiesta material de la declaración del Bien d'Interés Cultural publicáu nel BOE Nº 93 el 19 d'abril de 2005 (testu), que s'alcuentra nel dominiu públicu arriendes a lo dimpuestu nel artículu 13 de la Llei de Propiedá Inteleutual española (castellán).
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
Enllaces esternos[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Linares de la Sierra 
.- Linares de la Sierra - Sistema d'Información Multiterritorial d'Andalucía
- Sendero Linar de la Sierra - Alájar nel términu municipal de Linares de la Sierra
- Llanos_%28Llinares_de_la Sierra%29 Los Llanos. Símbolu arquiteutónicu típicu del pueblu.
- Sierra Patrimoniu cultural de Linares de la Sierra na Guía Dixital del Patrimoniu Cultural d'Andalucía. Institutu Andaluz del Patrimoniu Históricu
