Saltar al conteníu

Juan Fernández-Capalleja

De Wikipedia
Juan Fernández-Capalleja
Direutor de l'Academia General Militar

1950 - 1954
Comandante en Xefe

Vida
Nacimientu Navelgas27 de febreru de 1902
Nacionalidá España
Muerte 5 d'ochobre de 1954[1] (52 años)
Causa de la muerte cáncanu
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu militar
Premios
Serviciu militar
Graduación general de división (es) Traducir
Lluchó en Guerra Civil Española
Guerra del Rif
Cambiar los datos en Wikidata

Juan Fernández-Capalleja Fernández-Capalleja (27 de febreru de 1902Navelgas – 5 d'ochobre de 1954), foi un militar asturianu participante nel Golpe d'Estáu de 1936 y na posterior Guerra Civil.

Biografía

[editar | editar la fonte]

La suya yera una familia de militares, na qu'un antepasáu so, Ramón Fernández-Capalleja y Gamoneda (1789-1871), perteneció al Batallón Lliterariu d'Uviéu ya intervieno na Guerra de la Independencia, ente que'l so padre, Manuel Fernández Capalleja y Alba (1868-1919) —que se casó cola so prima Claudia—, foi auditor de brigada y destacó como delegáu español en Casablanca (Marruecos).[2]

Pasó'l so niñez en Navelgas y quedóse güérfanu de madre en 1910, con tan solo 7 años.[3] Cursó les primeres lletres na Escuela Nacional de Navelgas y en 1912 yera alumnu del Colexu de La nuesa Señora del Carmen, de Melilla, onde pasó a vivir, al ser destináu'l so padre a esa plaza cuando cuntaba con 8 años. Ingresó como cadete na Academia d'Infantería de Toledo, el 29 d'agostu de 1918, de la que salió alférez el 7 de xunetu de 1921.

Guerra del Rif

[editar | editar la fonte]

Incorporóse como alférez al Reximientu d'África nº68. Promovíu a teniente n'ochobre de 1925, al mes siguiente ye xubíu a capitán por méritos nel serviciu. Col Reximientu Inmemorial del Rei nº1, destacó en tomar de Gurugú, Nador, Zeluán, etc. Incorporáu a les fuercies regulares d'Alhucemas nº5, tomó parte n'otres munches aiciones de la Guerra de Marruecos, resultando gravemente mancáu'l 23 d'agostu de 1924. Los emplegos de comandante y teniente coronel va llograr tamién por méritos de guerra.

Guerra Civil

[editar | editar la fonte]

Mandaba'l 4º tabor de regulares, cuando, yá en plena guerra civil, incorporóse'l 11 d'ochobre de 1936 a la columna gallega cola que s'abrir pasu escontra Uviéu por La Espina, Grau, Grullos, Peñaflor y El Escamplero hasta entrar n'Uviéu'l 17 d'ochobre en coronando'l "Picu del Paisanu" del cume del Naranco y volver ser mancáu. Na última posición citada, y combatiendo cuando'l casu riquir n'otres munches de la ciudá sitiada (Pando, Orfanatu, Cadellada, Pinares del Naranco, etc), permaneció hasta mediaos de febreru de 1937 en que foi incorporáu a les Brigaes de Navarra qu'operaben sobre Vizcaya. Por orde de 24 de setiembre sería-y concedida la Medaya Militar individual pol so heroísmu en tomar de Bilbao. Col emplegu de teniente coronel tomó parte na batalla de Brunete y n'otres munches de los frentes d'Aragón y de Cataluña. El 7 de xineru de 1939 foi habilitáu pa coronel y mandó la 5ª división de Navarra.

Posguerra

[editar | editar la fonte]

Acabada la guerra, recibió'l mandu del Grupu de Regulares Númberu 5 d'Alhucemas, con acuartelamiento en Segangan. Xubíu a xeneral de brigada'l 27 de xineru de 1950, nel mes d'abril ye nomáu direutor de l'Academia Militar de Zaragoza, onde introdució meyores nes instalaciones deportives y crear la revista Armes (anguaño, Armes y Cuerpos), que sigue siendo'l principal órganu d'espresión de l'Academia.

Permaneció nel cargu hasta'l 7 de xunetu de 1954 en que xubíu a xeneral de división, toma'l mandu de la 51ª división d'infantería.

Óbito y memoria

[editar | editar la fonte]

Finó en 1954, a la edá de 52 años, víctima d'un cáncer, nel Hospital Militar Gómez Ulla de Madrid, onde-y visitó l'eminente investigador doctor Fleming. Por tar en posesión de la Medaya Militar individual, foi xubíu a teniente xeneral. Los sos restos reposen nel campusantu de Navelgas. Muestra de la fonda buelga que dexó en cuantos conociéronlu foi que'l 17 de Mayu de 1969 entá s'axuntaron 300 antiguos soldaos catalanes, qu'emprestaren el serviciu militar obligatoriu a los sos órdenes en Regulares 5 nel monesteriu de Montserrat pa rindir un homenaxe a la memoria del so antiguu coronel.[4]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. URL de la referencia: http://dbe.rah.es/biografias/110867/jose-fernandez-capalleja-y-fernandez-capalleja. Apaez como: José Fernández-Capalleja y Fernández-Capalleja.
  2. «Fernández Capalleja y Fernández Capalleja, Juan» (castellanu). EuroWeb Media S.L.. Consultáu'l 7 de febreru de 2011.
  3. «Juan Fernández Capalleja» (castellanu). Conceyu de Tinéu. Consultáu'l 7 de febreru de 2011.
  4. «En memoria del Xeneral Fernández Capalleja». ABC 17/05/1969 (52). 1969. ISSN 1136-0232. http://hemeroteca.abc.es/nav/Navigate.exe/hemeroteca/madrid/abc/1969/05/17/082.html. 

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]