João Café Filho
João Café Filho | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
24 agostu 1954 - 8 payares 1955 ← Getúlio Vargas - Carlos Luz →
31 xineru 1951 - 24 agostu 1954 ← Nereu de Oliveira Ramos - João Goulart →
| |||||||||
Vida | |||||||||
Nacimientu | Natal, 3 de febreru de 1899[1] | ||||||||
Nacionalidá | Brasil | ||||||||
Llingua materna | portugués | ||||||||
Muerte | Rio de Janeiro, 20 de febreru de 1970[1] (71 años) | ||||||||
Estudios | |||||||||
Llingües falaes | portugués | ||||||||
Oficiu | abogáu, periodista, políticu | ||||||||
Llugares de trabayu | Brasilia | ||||||||
Premios | |||||||||
Creencies | |||||||||
Relixón | presbiterianismu | ||||||||
Partíu políticu | Partido Social Progresista de Brasil (es) | ||||||||
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
João Fernandes Campos Café Filho (3 de febreru de 1899, Natal – 20 de febreru de 1970, Rio de Janeiro) foi un abogáu y políticu brasilanu, Presidente Constitucional de Brasil (1954-1955).
Biografía
[editar | editar la fonte]Nacíu en Natal, trabayó como periodista y abogáu mientres la so mocedá, participando de la Aliança Lliberal na campaña de 1930. En 1933 fundó'l Partíu Nacionalista de Rio Grande do Norte, y dellos años más tarde, el Partíu Republicanu Progresista.
En 1934 y 1945 foi escoyíu diputáu federal, y en 1950 foi candidatu a la vicepresidencia pola llista qu'encabezaba l'antiguu gobernante, Getúlio Vargas.
Presidencia constitucional de la República
[editar | editar la fonte]Col suicidiu de Vargas, na so calidá de vicepresidente asumió la presidencia de la república'l 24 d'agostu de 1954, exerciendo'l cargu hasta'l 8 de payares de 1955, cuando foi alloñáu (al princípio temporalmente y dempués definitivamente) de la presidencia por un movimientu políticu-militar "preventivu" lideráu pol xeneral Henrique Lott, nel denomináu Movimientu del 11 de payares, so l'acusación de torgar tomar de mandu de Juscelino Kubitschek, escoyíu presidente nes eleiciones d'esi mesmu añu. El so socesor interín, Carlos Luz, tamién foi depuestu pola mesma revuelta militar tres cuatro díes de mandatu. De momentu Nereu Ramos, Vice-Presidente del Senáu foi convocáu p'asumir el mandu presidencial, que desempeñó dende'l 12 de payares de 1955 hasta'l 31 de xineru de 1956.
El 22 de payares de 1955, el Congresu aprobó la esistencia siguida d'una torga pa exercer les sos funciones como presidente de la república a Joao Café Filho, confirmando a Nereu Ramos como "Vice-Presidente del Senáu Federal, n'exerciciu del cargu de Presidente de la República" hasta completar el periodu constitucional 1951-56 y tresferir el mandu al presidente electu Dr. Kubitshcek en xineru de 1956.
El Tribunal Supremu Federal refugó los recursos por que Café Filho reasumiera les sos funciones presidenciales, confirmando la resolución del Congresu, anque enxamás-y lo desaposió del so títulu de Presidente de la República.
Nel so gabinete destacáronse Eugênio Gudin (Facienda), Juarez Távora (Xefe del Gabinete Militar), Henrique Lott (Guerra), Eduardo Gomes (Aeronáutica) y Raul Fernandes (Rellaciones Esteriores).
Actuación posterior
[editar | editar la fonte]Foi ministru del Tribunal de Cuentes de Rio de Janeiro, mientres tola década de 1960.
Café Filho, educáu na Primer Ilesia Presbiteriana de Natal, foi'l primer presidente protestante de Brasil.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]
Predecesor: Getúlio Vargas |
Presidente de Brasil 1954-1955 |
Socesor: Carlos Luz |
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Munzinger Personen. Identificador Munzinger: 00000006159. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Apaez como: Joao Cafe Filho. Llingua de la obra o nome: alemán.
- ↑ 2,0 2,1 «Ordens Honoríficas Portuguesas».