Honorio Díaz Díaz
Honorio Díaz Díaz | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
20 payares 1979 - 25 abril 1986 Distritu: Asturias (es)
2 xunetu 1977 - 2 xineru 1979 Distritu: Asturies Eleiciones: eleiciones xenerales d'España de 1977
1r marzu 1977 - 3 marzu 1979 Distritu: Asturies | |||||||
Vida | |||||||
Nacimientu | Siero, 1908 | ||||||
Nacionalidá | España | ||||||
Muerte | 1993 (84/85 años) | ||||||
Estudios | |||||||
Llingües falaes | castellanu | ||||||
Oficiu | políticu | ||||||
Llugares de trabayu | Madrid | ||||||
Honorio Díaz Díaz (1908, Siero – 1993) foi un políticu y sindicalista agrariu asturianu.
Biografía
[editar | editar la fonte]Nació nel somantu d'una familia numberosa. Ganaderu y mineru, entamó a trabayar con doce años na construcción, hasta qu'a los quince foi contratáu como pinche nun llavaderu de carbón, en Pumarabule, foi llavador de carbón en Hulleras de Rosellón, en 1928, y picador, de 1933 a 1936, na mesma compañía. Participó na Revolución d'ochobre de 1934, tomando'l cuartel de la Guardia Civil de Nava. Tuvo fugáu dellos meses, aunque al final optó por entregase a les autoridaes. Lluchó nes files republicanes na Guerra Civil Española, combatiendo nel batallón Mártires de Carbayín cayendo firíu en dos ocasiones. Depués de la contienda foi, otra vez, reclutáu, pasando a Larache, onde enfermó. Llicenciáu del exércitu, casóse y continuó naminería, como tuberu, ente los años 1940 y 1942, maquinista d'estración, de 1942 a 1952, y encargáu del serviciu llétricu n'Aramil y Toral, de 1952 a 1968, añu nel que se xubiló de la minería, dedicándose a la ganadería en Feleches, Siero, onde vivía.
Políticamente, en 1928 afilióse a les Xuventues Socialistes y en 1929 al PSOE, presidiendo l'Agrupación Socialista de Lamuño, de 1929 a 1934, y de La Secada, de 1934 a 1936. Nos años setenta entamó l'actividá sindical agraria reivindicando meyores pa los ganaderos y campesinos, presidiendo la Hermandá de Llabradores, entamando la "marcha blanca" sobre Uviéu, en protesta pola ruina del campu y el baxu preciu de la lleche. Foi tamién unu de los fundadores de la Unión de Campesinos Asturianos (UCA). En marzu de 1978 asistió a la "tractorada" que organizó este sindicato en Salas. Na Transición, foi elixíu senador por Asturies, como candidatu del PSOE, na I llexislatura y va II, siendo'l más votáu n'Asturies. Foi vicepresidente de la comisión d'agricultura del Senáu y foi miembru de la de peticiones. Na llexislatura constituyente fuera elixíu diputáu por Asturies. Participó igualmente na Asamblea de Parllamentarios asturianos que punxo en marcha el procesu autonómicu. Foi Conseyeru d'Agricultura nel gobiernu preautonómicu que presidió Rafael Fernández.
Referencies
[editar | editar la fonte]- Diccionario Enciclopédico del Principado de Asturias (2004) Ed. Nobel, 2004, Oviedo.- ISBN 84-8459-266-1