Francesa Daga
Francesa Daga | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | sieglu de XX |
| Nacionalidá |
 Francia |
| Estudios | |
| Estudios |
Escuela Superior de las Bellas Artes de Toulouse (es)  |
| Llingües falaes | francés |
| Oficiu | cantante, etnóloga |
| Trabayos destacaos |
Q2881280 |
| Instrumentu musical | voz |
 | |
Francesa Daga n'occitanu (Françoise Dague en francés), ye una persona especializada nes asociaciones occitanes y na cultura popular de los años 1960-80.
En 1962 fundó los Ballets Occitanos de Tolosa y en 1971, con Hubert Poirée, el Conservatoriu Occitanu.[1] Tamién ye cantante y etnógrafa, y axuntó una escepcional coleición de traxes tradicionales.[2] Cantó con Rosina de Pèira.
Trayeutoria[editar | editar la fonte]
D'orixe limousina, Francesa Daga creció nel campu y tuvo somorguiada na cultura popular occitana gracies a la so madre, Cécile Marie, que yera una folclorista de sonadía. Aprendió les téuniques del cantar tradicional gracies al contautu con persones d'edá avanzada. Instalose en Tolosa ya partir de los catorce años d'edá, xunióse a grupos folclóricos locales.
Dempues estudió Belles Artes. Empezó un estudiu nel que dibuxaba los traxes tradicionales de distintes rexones occitanes y amplió el trabayu d'investigación de la so madre, recoyendo información sobre la música y les dances populares.
En 1962 fundó'l grupu de Ballet Occitanu, en Tolosa. En 1971 convenció al conceyu de Tolosa pa crear el Conservatoriu Occitanu, que foi instaláu na cai Jacques Darré, nel barriu de Saint-Cyprien. En 1975 ilustró'l trabayu de la so madre, Cécile Marie: Anthologie de llana Chanson occitane, chansons populaires des pays de langue d'oc (París, G. P. Maisonneuve et Larose, 1975).
Discografía[editar | editar la fonte]
- Ballets occitans de Toulouse - Philips - 1968.
- Lees Pyrénées au pays d'Occitanie - Françoise Dague et lees Ballets occitans - Lee Chant du Monde LDX74413.
- Gascogne en Occitanie - Françoise Dague et lees Ballets occitans - Lee Chant du Monde LDX74470.
- Dague, Pòp occitana - Pathé Marconi EMI 2C06412703 - 1973.
- Nadal Encara - Revolum REV054 (avec Martina, Clara et Rosina de Pèira).
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ ina.fr (ed.): «Cantem encara ou chantons encore, le conservatoire occitan» (occitano) (1976). Consultáu'l 5 de febreru de 2017.
- ↑ ladepeche.fr (ed.): «Exposition. Belles dames du temps jadis» (francés) (6 d'agostu de 2007). Consultáu'l 5 de febreru de 2017.